هالیوودی ها درباره اسلام چه می‌گویند+عکس

فارس، به نظر می‌رسد جریان اسلام‌ستیزی در سینمای آمریکا، حتی پیش از تولد سینمای هالیوود وجود داشته است.

در افکار عمومی غرب، اعراب همه مسلمان‌اند و همه مسلمانان عرب‌اند، به همین خاطر در اکثر فیلم‌های هالیوودی برای مخدوش کردن چهره اسلام کافی است که یک عرب در حال قتل، بمب‌گذاری، تجاوز و دشنام به تصویر کشیده شود.

در گزارش زیر سعی شده تا حدودی به این سوالات پاسخ داده شود:

_اسلام‌ستیزی از چه زمان وارد سینمای آمریکا شد؟

_فیلم‌های اسلام‌ستیز هالیوود کدامند؟ آیا اسلام‌ستیزی در سینمای کمدی هالیوود نیز وجود دارد؟

_نقش سرمایه‌داران صهیونیستی هالیوود در پروسه اسلام‌ستیزی موجود در این سینما تا چه اندازه است؟

_ آیا فیلم سینمایی «محمد رسول‌الله» ساخته «مصطفی العقاد»، یک پروژه هالیوودی است؟ 

_آیا هالیوود، در جهت‌گیری‌های اسلام‌ستیزانه خود، کودکان را بی‌بهره گذاشته است؟

_بازیگران هالیوود، درباره اسلام چه می‌گویند؟

_ستاره‌های مسلمان هالیوود، در این سینما چه می‌کنند؟

_چه کتاب‌هایی درباره اسلام ستیزی در هالیوود نوشته شده است؟

 

* اسلام‌ستیزی (مخدوش کردن چهره‌ اعراب) از چه زمان وارد سینمای هالیوود شد؟

 

_«توماس ادیسون» سازنده اولین فیلم سینمایی اسلام ستیز در آمریکاست.

 

جریان اسلام‌ستیزی در آمریکا، بالاخص در سینمای این کشور از زمان فیلم‌های صامت و حتی پیش از آن وجود داشته و تا به امروز نیز ادامه دارد، پیش از تاسیس سینمای هالیوود در سال‌های 1909 تا 1912، به نظر می‌رسد اولین فیلم عرب‌ستیز، در سال 1897 توسط «توماس ادیسون»، تحت عنوان «فاطیما می‌رقصد» ساخته شده باشد، در این فیلم زنی عرب و رقاصه تمام تلاشش فریب مردان است.

 

- از اسلام ستیزی موجود در سینمای هالیوود تحت عنوان سندرم 3B یاد می‌شود

برخی از کارشناسان سینمای هالیوود، از اسلام ستیزی موجود در این سینما، تحت عنوان سندرم 3B یاد می‌کنند، به عقیده آنان اعراب و مسلمانان به تصویر کشیده شده در فیلم‌های هالیوودی طی سه دوره در قالب BALLY DANCER (بالرین)،  BILLONAIR (میلیاردر و پولدار) و BOMBERS (بمب‌گذار و تروریست) به تصویر کشیده شد‌ه‌اند.

_دوره بالرین‌ها:

در این دوره زنان عرب به عنوان زنانی رقاصه و کاملا تحت تسلط مردان به تصویر کشیده می‌شوند.

 

سینمای هالیوود اگرچه از همان ابتدا (از اوایل دهه 20) در برخی از فیلم همچون فیلم صامت «شیخ» در سال 1921، «کافه‌ای در مصر» محصول 1924، «پسر شیخ» محصول سال 1926 (این فیلم از سال 2003 به عنوان یک اثر ملی فرهنگی در آرشیو ملی فیلم در کتابخانه کنگره آمریکا نگهداری می‌شود) و «پل بیابانی» محصول سال 1928 میلادی، اعراب را انسان‌هایی خشن، بی‌تمدن، دزد و بی سر پا معرفی می‌کرد ولی در اکثر فیلم‌های دهه‌های اول قرن بیست، زنان عرب (مسلمان) رقاصه‌‌هایی فریبنده و مرموز بودند که نه تنها عامل فریب مردان که به عنوان ابزار لهو و لعب تحت تسلط کامل مردان عرب بودند.

_دوره بیلیونرها:

پس از گذشت چند دهه از تاسیس سینمای هالیوود، با فرا رسیدن بحران جهانی نفت، اعراب تبدیل به میلیونرهایی شکم‌چران و بی‌خردی می‌شوند که مسئول اصلی این بحرانند.

_دوره بمب‌گذارها و تروریست‌ها:

در این دوره، با فروپاشی شوروی و برطرف شدن خطر کمونیست‌ها، در اواخر قرن بیست، هالیوود بار دیگر در فیلم‌هایش، به دنبال دشمن دیگری است.

البته پس از جنگ جهانی دوم و برطرف شدن خطر کمونیست‌ها، این‌بار دوره فیلم‌هایی چون «عملیات کندور» و «جی.ای. جین» فرا می‌رسد و  آمریکا در جست‌وجوی دشمنی جدید، این بار  اعراب را در چهره تروریست‌هایی خطرناک وارد فیلم‌هایش می‌کند که این مسئله ادامه می‌یابد و پس از حادثه 11 سپتامبر به اوج خود می‌رسد. 

_ روش‌های ساخت یک فیلم عرب‌ستیز موفق از دید یک نویسنده آمریکایی_مراکشی:

«لیلا العلمی»، رمان‌نویس و مقاله‌نویس آمریکایی_مراکشی، در مصاحبه 28 جولای سال 1997 خود با روزنامه لس‌آنجلس تایمز می‌گوید: 12 گام برای رسیدن به یک فیلم عرب‌ستیز موفق وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به این موارد اشاره کرد:

_همه افراد شرور باید ریش داشته باشند.

_همه افراد شرور باید کوفیه (دستار) بپوشند.

_همه آن‌ها باید اسامی چون علی، مصطفی و یا عبدالله داشته باشند.

_آن‌ها باید همه را تهدید به بمب‌گذاری یا قتل کرده باشند.

به طور کلی اعراب (مسلمان) در چهره یک شیخ (فردی با ردا، ریش بلند، عینک آفتابی و بسیار پولدار)، بادیه‌نشین  (افراد کوچ‌نشین که با شتر بیابان‌گردی می‌کنند و در چادر می‌خوابند)، تروریست (افرادی وحشی و بی‌تمدن که برای به دست آوردن حوریان بهشتی حاضر به قتل و عام زنان و کودکان هستند)، دوشیزگان (دخترانی جوان و زیبارو که در حرم‌سراها نگهداری می‌شوند)، زنانی با پوشیه (اینان زنانی هستند که تمام چهره خود به جزء چشمان‌شان را پوشانده‌اند تا مگر مردان عرب که قادر به کنترل احساسات جنسی‌شان نیستند به آن‌ها صدمه‌ای نرسانند)، فروشندگان یا خریدارانی ماهر در چانه‌زنی (آن‌چنانکه «لارن باکال» در فیلم «ملاقات با مرگ» محصول سال 1988 می‌گوید: اعراب شامه تیزی برای چانه‌زنی دارند.) و رقاصه‌ها (زنانی که اغواگرانه می‌رقصند و به راحتی دست به هر عمل غیراخلاقی می‌زنند).

 

*برخی از فیلم‌های اسلام‌ستیزانه هالیوود بالاخص در نیمه دوم قرن بیست کدامند:

 

در دهه 80، سیل عظیم فیلم‌هایی با موضوع تجاوز اعراب به زنان سفید‌پوست ساخته شد که از جمله آن‌ها می‌توان به فیلم‌های «صحرا» با بازی «بروک شیدلز» و محصول سال 1983، «پروتکل» با بازی «گولدای هاون» و محصول سال 1984، «بلرو» با بازی «بو درک» و محصول سال 1984 و «جیمزباند: هرگز دوباره نگو، هرگز» با بازی «شان کانری» و «کیم بسینگر» و محصول سال 1986 اشاره کرد.

 

 

البته در این دوره و پس از آن نیز فیلم‌های زیادی با مضمون تروریست و جنایتکار بودن مسلمانان ساخته شد که از جمله آن‌ها می‌توان به فیلم‌های «روز استقلال»، «من یک افسانه‌ام»، «بی‌پروا»، «یک روز پس از فردا»، «عملیات روز کندور»، «بازگشت به آینده»، «سریانا»، «یونایتد 99»، «پایان دنیا» و ... اشاره کرد.

 

_بدترین فیلم‌های اسلام‌ستیز تاریخ سینمای هالیوود به گفته استاد یکی از دانشگاه‌های آمریکا:

البته «دکتر جک شاهین»، استاد دانشگاه ایلینویز آمریکا و نویسنده چند کتاب در رابطه با اسلام‌ستیزی موجود در سینمای هالیوود که طی سالیان سال، بیش از هزار فیلم هالیوودی را مورد مطالعه قرار داده، عقیده دارد که بدترین فیلم‌هایی که تاکنون در اینباره در سینمای هالیوود ساخته شده، سه فیلم «تحت تعقیب: مرده یا زنده»، «دروغ‌های حقیقی» و «قواعد تعامل» است.

 

* فیلم «تحت تعقیب: مرده یا زنده»:

 

این فیلم را «گری شرمن»، سازنده فیلم «ارواح خبیثه 3»، در سال سال 1987 ساخت.

 

 

در این فیلم اعراب انسان‌های بی‌احساسی معرفی می‌شوند که قصد دارند لس‌آنجلس را به آتش بکشند و میلیون‌ها نفر را بکشند.

 

* فیلم «دروغ‌های حقیقی»:

 

«جیمز کامرون» کارگردان فیلم‌های «تایتانیک» و «آواتار» سال 1994 این فیلم را با بازی «آرنولد شواتزینگر» جلوی دوربین برد.

 

 

در این فیلم، مسلمانان به عنوان دشمنان نه دولت آمریکا که مردم این کشور معرفی می‌شوند که قصد انجام عملیاتی شهادت‌طلبانه را دارند ولی به دست قهرمان داستان به راحتی نابود می‌شوند.

 

* فیلم «قواعد تعامل» (قوانین مبارزه با دشمن):

 

این فیلم محصول سال 2000 میلادی است که در آن حمله نیروهای دریایی آمریکا به زنان و بچه‌های عرب را امری معمولی و بی‌اهمیت نشان می‌دهد، چون به ادعای «ویلیام فردکین» سازنده فیلم «جنگیر»، هر یک از این زنان و بچه‌ها تروریست‌هایی هستند که دغدغه اصلی‌شان قتل و ترور است.

«شاهین» در مصاحبه‌ها و کتاب‌هایش بارها بر این نکته تاکید کرده که «اسلام‌ستیزی» از همان بدو تولد هالیوود، در بدنه این سینما وجود داشته، تا به امروز ادامه پیدا کرده و پس از 11 سپتامبر نیز به اوج خود رسیده است.

 

* اسلام‌ستیزی در سینمای کمدی هالیوود

 

از سینمای سیاسی، جنگی، جنایی و حادثه‌ای که بگذریم، در ژانر کمدی نیز شاهد آن هستیم که کمدین‌های مشهور هالیوود که مورد علاقه مردم هستند، عرب‌ها (مسلمانان) را نه به عنوان تروریست و  یک تهدید که به عنوان دلقک‌هایی کودن و مسخره، مورد تمسخر قرار می‌دهند.

 

 

از جمله این موارد می‌توان به «لورل و هاردی» در فیلم «بیو هانکز» (سال 1931 میلادی)، «باب هوپ» و «بینگ کروسبای» در فیلم «جاده‌ای به سوی مراکش»، «برادران مارکس» در فیلم «یک شب در کازابلانکا» (سال 1946 میلادی)، «ابوت و کاستلو» در فیلم «ابوت و کاستلو در هنگ بیگانگان» (محصول سال 1950)، «پسران بووری» در فیلم «بووری به سوی بغداد» (محصول سال 1955)، «پیل سیلوز» در «به دنبال آن شتر» (محصول سال 1967) و «داستین هافمن و وارن بیاتی» در فیلم «ایشتار» (محصول سال 1987) اشاره کرد.

 

* نقش صهیونیست‌ها در پروسه اسلام‌‌ستیزی موجود در سینمای هالیوود:

 

امروز مهم‌تر از سیطره سیاستمداران آمریکایی بر هالیوود، سلطه صهیونیسم بر این صنعت سینمایی است که خود آمریکایی‌ها بارها بدان اذعان داشته‌اند، جالب آنکه 12 نفر اول لیست یک‌صد فرد موثر بر سینمای آمریکا، همگی یهودی‌اند، این درحالی است که آن‌ها تنها 4 درصد از کل جمعیت آمریکا را تشکیل می‌دهند.

همچنین طبق آماری که چند دهه پیش از این منتشر شد، از 85 فرد تأثیرگذار بر صنعت سینمایی هالیوود در سال 1936 میلادی، 53 تن یهودی بوده‌‌‌‌اند.

همچنین «لوییس بی‌مایر»، یکی از پیشگامان یهودی هالیوود در کتاب «امپراتوری از میان خودشان؛ چگونه یهودیان هالیوود را ابداع نمودند.» به این مسئله اعتراف کرده و «هلن توماس» روزنامه‌نگار مشهور آمریکایی در مصاحبه با روزنامه دیترویت فری پرس آمریکا می‌گوید: صهیونیست‌ها گردانندگان اصلی کنگره آمریکا، کاخ سفید، هالیوود  و وال‌استریت هستند و هیچ شکی در این نیست. امروز متاسفانه، من به عنوان یک آمریکایی می‌توانم از رییس‌جمهور کشورم انتقاد کنم ولی به آسانی نمی‌توانم یک اسرائیلی را مورد انتقاد قرار دهم.

«ساشا بارون کوهن»، بازیگر بریتانیایی هالیوود نیز چند ماه پیش در جریان جنجال خبری ورودش با لباس یک دیکتاتور به مراسم اسکار گفت: امروز توانستیم با اقتدار بر تمام مارهای صهیونیستی هالیوود پیروز شویم.

 

«هنری فورد» بنیانگذار کارخانه خوردوسازی «فورد»، هشتاد سال پیش از این، یعنی در حالی که تنها قریب به دو دهه از تاسیس هالیوود گذشته بود، در روزنامه «دیربون ایندیپندنت»، سینمای آمریکا (هالیوود) را ماهیتاً یهودی معرفی می‌کند و آن را مهم‌ترین و مؤثرترین ابزار تبلیغی یهودیان برمی‌شمرد.

و البته سیاستمداران اسرائیلی نیز خود به این مسئله معترف‌اند، آن‌چنان‌که «شیمون پرز» رییس‌ رژیم صهیونیستی، در سفر چهار روزه خود به لس‌آنجلس، از کمپانی «دریم‌ورکس» دیدار می‌کند و ضمن اشاره به نقش یهودی‌ها در تاسیس تجارت استودیوهای بزرگ فیلمسازی هالیوود، متذکر می‌شود که هالیوودی‌ها وظیفه دارند تا پیام اسرائیل را در جهان توزیع کنند.

با همه این موارد و با استناد به گفته عده بسیاری از جمله «نیل گابلر»، نویسنده یهودی، امروزه دیگر بر کسی پوشیده نیست که صاحبان کمپانی‌های «کلمبیا»، «مترو گلدن مایر»، «برادران وارنر»، «پارامونت»، «والت دیزنی»، «یونیورسال» و «فوکس قرن بیستم» همگی یهودی‌ و سرسپرده رژیم صهیونیستی هستند.

اگرچه صهیونیست‌ها از همان ابتدا در پروسه تولید فیلم‌های اسلام‌ستیزانه هالیوود نقش بسزایی داشتند ولی حضور آن‌ها از سال 1948 و با تاسیس رژیم صهیونیستی پررنگ‌تر از پیش شد و در دهه 80 نیز به اوج خود رسید.

 

_خرید کمپانی فیلم کانن توسط دو تهیه‌کننده اسرائیلی و ساخت بیش از 26 فیلم ضد اسلامی در کمتر از 10 سال:

 

«مناچم گلدن» و «یورام گلوبوس»، دو تهیه‌کننده اسرائیلی در این دهه اقدام به خرید «کمپانی فیلم کانن» می‌کنند و در نیمه دوم دهه 80 و اوایل دهه 90 دست به تولید زنجیره‌ای 26 تایی از فیلم‌های ضد عرب می‌زنند که از جمله این فیلم‌ها می‌توان به «جوخه جهنمی» (محصول سال 1985میلادی)، «یورش به آمریکا» (محصول سال 1985)، «دلتا فورس 1و 2»  (محصول سال 1986)، «کشتار خیابانی» (محصول سال 1991) اشاره کرد.

در این فیلم‌ها و دیگر فیلم‌هایی که در این دوره و پس از آن ساخته شد، یهودیان اسرائیلی و دوستان آمریکایی‌شان همواره نقش انسان‌های خوب را بازی می‌‌کردند.

 کسانی که برای بازی در این نقش‌ها انتخاب می‌شدند معمولا بازیگران آمریکایی_ یهودی محبوبی چون «پل نیومن، «تونی کرتیس»، «کرک داگلاس» و  بازیگران غیر یهودی ولی خوش‌ چهره‌ای چون «یول براینر»، «جان وین»، «جین فوندا»، «فرانک سیناترا»، «چارلتون هستون»، «روک هادسون» و «آرنولد شوارزینگر» بودند و البته نقش عرب‌ها را بازیگران بدقیافه، بد هیکل و اغلب سیاه‌چرده بازی می‌کردند.

 

_تشدید افکار عرب‌ستیز در میان بازیگران هالیوودی:

جین فوندا: اعراب انسان‌هایی نامتعادل، تندرو و زن‌ستیز هستند.

اکثر بازیگران هالیوود که در چنین فیلم‌هایی بازی می‌کردند، خود نیز افکار نژاد‌پرستانه و گاه اسلام‌ستیزانه نیز داشتند.

 «جین فوندا»، پس از بازی در فیلم «چرخش» (که عرب‌ها اقدام به تخریب سیستم مالی جهانی می‌کنند) در مصاحبه‌ای می‌گوید: اگر ما از عرب‌ها نترسیم، بهتر از این‌ها می‌توانیم از نیروی فکری‌مان استفاده کنیم، آن‌ها انسان‌هایی نامتعادل، تندرو، مستبد، ضد زن و ضد آزادی مطبوعات و رسانه‌ها هستند.

 

* چند پروژه مهم سینمایی دیگر که توسط کمپانی‌های صهیونیستی هالیوود و با افکاری اسلام ستیزانه ساخته شد:

 

_فیلم «تصمیم اجرایی»:

کمپانی «برادران وارنر» در سال 1996 میلادی فیلم «تصمیم اجرایی» را می‌سازد که یکی از پروژه‌های بزرگ اسلام‌ستیزانه هالیوود محسوب می‌شود.

 

 

در این فیلم 55 میلیون دلاری، تروریست‌ها یک هواپیمای بوئینگ 747 را می‌ربایند و در این میان برای رسیدن به هدف‌شان که نابودی ساختمان گنگره آمریکاست، مردم بی‌گناه را ضرب‌ و شتم می‌کنند و به قتل می‌رسانند، حتی زمانی که یکی از تروریست‌ها خطاب به دیگر تروریست‌ها می‌گوید که خداوند از چنین کاری راضی نیست، سریع به قتل می‌رسد.

 

_فیلم «محاصره»:

کمپانی «فوکس قرن بیستم» نیز دو سال بعد در سال 1998 اقدام به ساخت فیلم 70 میلیون دلاری «محاصره» با بازی «دنزل واشنگتن» و «بروس ویلیس» می‌کند.

 

 

در این فیلم عده‌‌ای تروریست قصد دارند تا با بمب‌گذاری در چند منطقه مختلف نیویورک، این شهر را مورد حمله قرار دهند.

 

_فیلم «قوانین مبارزه با دشمن»:

در سال 2000 نیز کمپانی «پارامونت» با بودجه‌ای بالغ بر 60 میلیون دلار اقدام به ساخت فیلم «قوانین مبارزه با دشمن» می‌کند که پیش از این در این گزارش، به نقل از «دکتر جک شاهین» از او به عنوان یکی از بدترین‌ فیلم‌های ساخته شده درباره مسلمانان در تاریخ سینمای هالیوود،نام برده شد.

در این فیلم زنان و کودکان مسلمان هر یک به عنوان تروریست‌هایی بالقوه به تصویر کشیده می‌شوند که پلیس و ارتش آمریکا که وظیفه حمایت از جان و مال شهروندان آمریکایی را دارند چاره‌ای جزء کشتن این افراد ندارند.

در صحنه‌ای از فیلم شاهد اجتماع عده‌ای از عرب‌های معترض که به نظر منطقی می‌رسند، در خارج از یکی از سفارتخانه‌های  آمریکا هستیم، ولی فرمانده آمریکایی که یقین دارد در میان این جمعیت عده‌ای قصد کشتن سربازانش را دارند، دستور آتش می‌دهد و زمانی ‌که دودهای ناشی از شلیک می‌خوابد، 83 نفر از جمله عده‌ زیادی زن و کودک کشته شده‌اند و بیش از 100 نفر نیز زخمی شده‌اند، در ابتدا مخاطبان نسبت به دختر بچه‌ای لنگان و عصا به دست که در میان قربانیان بوده احساس هم‌دردی می‌کنند ولی در اواسط فیلم با فلاش‌بکی به عقب، مخاطب می‌بیند که همان کودک در کنار دیگر زنان و مردان در حال شلیک اسلحه است.

 

 

آنچه که در فیلم «قوانین مبارزه با دشمن» می‌بینیم، درست همان پیامی است که سیاستمداران آمریکایی و صهیونیست، سال‌هاست که در تلاشند تا آن را به مردم منتقل کنند و این چیزی نیست مگر اینکه در جنگ با تروریست‌ها، ممکن است عده‌ای کودک و زن و مرد بی‌گناه نیز کشته شوند که امری عادی و اجتناب‌ناپذیر است.

 

* «محمد رسول‌الله» ساخته «مصطفی العقاد»، پروژه‌ای سینمایی که به خاطر مخالفت‌های هالیوود، در خارج از آمریکا ساخته شد:

 

پروژه سینمایی «محمد رسول‌الله» با کمک 35 میلیون دلاری «معمر قذافی» و در لیبی به اتمام رسید.

 

 

«مصطفی العقاد»، تهیه‌کننده و کارگردان سوری‌الاصل هالیوود سال 1930، در عنفوان جوانی، زادگاه خود را به مقصد آمریکا ترک کرد.

 

خود او می‌گوید: هنگامی که می‌خواستم به آمریکا بیایم، پدرم در یک جیبم 200 دلار و در جیب دیگرم یک جلد قرآن کریم قرار داد تا هیچگاه یادم نرود که یک مسلمانم.

«مصطفی العقاد» در یکی از مصاحبه‌های خود درباره انگیزه‌اش از ساخت فیلم «محمد رسول‌الله» می‌گوید: از آنجایی که در غرب زندگی می‌کنم، وظیفه و تکلیف دینی خود می‌دانم که حقیقت اسلام را بازگو کنم، اسلام دینی است که 700 میلیون پیرو دارد و این درحالی است که این مسئله را عده بسیار کمی در غرب می‌دانند و این موضوع باعث تعجب من است، با خودم فکر کردم که من باید این داستان را به تصویر بکشم تا پلی شود بر شکافی که میان مسلمانان و غرب افتاده است.

 

 

«العقاد» که به پشتوانه تهیه‌کنندگی یک سری 8 قسمتی از فیلم‌های «هالوین»، در هالیوود به شهرت و اعتبار دست یافته بود در سال 1976 تصمیم گرفت پروژه سینمایی «محمد رسول‌الله» را جلوی دوربین ببرد ولی از آنجایی که این فیلم درباره ظهور دین اسلام بود، هالیوود حاضر به حمایت از این فیلم نشد و این پروژه برای مدتی تعطیل شد و در نهایت «العقاد» مجبور شد برای ساخت آن از آمریکا خارج شود و به مراکش برود.

او در این میان تلاش کرد تا نظر مثبت علمای جهان اسلام را به خود جلب کند و اگرچه علمای دانشگاه الازهر مصر فیلم او را تایید کردند ولی این پروژه سینمایی از سوی اتحادیه جهانی مسلمانان در عربستان سعودی رد شد.

دولت کویت، لیبی و مراکش به «العقاد» قول همکاری و حمایت مالی داده بودند ولی زمانیکه اتحادیه جهانی مسلمانان این فیلم را رد کرد، دولت کویت نیز دست از حمایت این فیلم برداشت و پادشاه حسن دوم، پادشاه مراکش، حمایت این فیلم را به عهده گرفت.

تولید این فیلم 1 سال به طور می‌انجامید ولی زمانیکه هنوز 6 ماه به اتمام آن مانده بود، او به خاطر فشارهای دولت عربستان بر دولت مراکش مجبور شد تا این پروژه را به صورت موقت تعطیل کند و نزد «معمر قذافی» برود و از او بخواهد تا اتمام این پروژه او را حمایت کند.

قذافی به این پروژه، 35 میلیون دلار کمک مالی کرد و اجازه داد تا بقیه این فیلم در لیبی ساخته شود.

«العقاد» که عقیده داشت دوبله نسخه انگلیسی این فیلم به عربی کافی نیست و سبک بازی بازیگران عربی با بازیگران هالیوودی کاملا متفاوت است، همزمان اقدام به ساخت نسخه عربی این فیلم نیز کرد ولی این نسخه از فیلم هیچگاه نتوانست با نسخه هالیوودی آن رقابت‌ کند.

حمایت مالی قذافی از فیلم «محمد رسول‌الله» ، باعث شد که این فیلم علی‌رغم محبوبیت «عقاد» در سینمای آمریکا، در گیشه با استقبال چندانی روبرو نشود.

البته پیش از آن نیز اکران این فیلم به دلیل اعتراض مسلمانان نیویورک یک بار به تاخیر افتاده بود، آن‌ها فکر می‌کردند که «آنتونی کوئین» در این فیلم نقش حضرت محمد (ص) را بازی کرده است.

«مصطفی العقاد» در مصاحبه‌های خود گفته است: ساخت لوکیشن‌های مکه و مدینه در این فیلم بیش از 4 ماه و نیم به طول انجامیده است.

 

_«العقاد» چگونه و در کجا کشته شد؟

«العقاد» نوامبر سال 2005 در سن 75 سالگی به همراه دختر 34 ساله‌اش، ریما، که در یک عروسی اسلامی در هتلی در اردن شرکت کرده بودند در بمب گذاری گروه القاعده به همراه 56 نفر دیگر کشته شدند.

_ نظر دو نفر از همکاران هالیوودی «مصطفی‌العقاد» درباره فیلم «محمد رسول‌الله»:

«اسکار زغبی»، تهیه‌کننده پنجمین قسمت از فیلم «هالووین» درباره فیلم «محمد رسول‌الله» گفت: ما برای کار «العقاد» احترام زیادی قائلیم ولی از دهه 70 تاکنون تکنولوژی پیشرفت‌های زیادی کرده است.

«رامسی توماس»، مشاور فیلمنامه پروژه سینمایی «شیر صحرا» نیز در این‌باره می‌گوید: با وجود این فیلم، ولی در قرن 21، حقیقتا نسبت به وجود فیلمی با موضوع «تولد اسلام» احساس نیاز می‌شود.

 

* اسلام‌ستیزی و مخدوش کردن چهره‌ اعراب و مسلمانان در محصولات کودکان:

 

 

«شیمون پرز»، رییس جمهور رژیم صهیونیستی،‌ در دیدار چند ماه خود با سران هالیوود بر این نکته تاکید کرد که «‌نباید ارتباط حیاتی میان هالیوود و آموزش را نادیده گرفت و باید بدانید که کودکان بیش از سیاستمداران، به بازیگران اعتقاد دارند.»

و البته سرمایه‌گذاران هالیوود، بالاخص صاحبان کمپانی‌های صهیونیستی انیمیشن‌سازی این سینما، پیش از این نیز از این امر غافل نبوده و در زمینه اسلام‌ستیزی، تلاش کرده‌اند تا ذهن شهروندان آمریکایی را از همان کودکی آماده پیوستن به این چرخه کنند.

آن‌چنانکه «دکتر جک شاهین»، استاد دانشگاه ایلینویز، اعتقاد دارد که تاکنون بیش از ده‌ها کارتون ضد اسلامی و عرب‌ستیز در سینمای هالیوود ساخته شده که از جمله آن‌ها می‌توان به «باگز بانی»، «گوفی»، «ملوان زبل»، «یوسمیت سم»، «دارکوب زبله»، «پوپی»، «اسکوبی دو»، «هکل و جکل»، «پورکی پیگ»،«دنل داک»، «مرد پلاستیکی»، «ریچی ریچ»، «پینکی و برین»، «سندباد» و «علاءالدین» اشاره کرد.

 

 

در این کارتون‌ها، زنان مسلمان و عرب در چهره رقاصه و زنان حرم‌سرا و مردان نیز در چهره غارتگر، تروریست‌های وحشی و شیخ‌های پولدار و صاحب نفت معرفی شده‌اند.

_کارتون علی‌بابا و چهل دزد:

 

 

در این کارتون علی‌بابا که معرف مسلمانان است، با چهره‌ای مهیب و خشن ظاهر می‌شود، او به همراه چهل همراه خود که همگی همانند او دزد و غارتگرند قصد حمله به یک قلعه بیابانی را دارند که شخصیت کارتونی «پورک» طی نامه‌ای به این مضمون «اعترافات یک جاسوس کثیف: پورکی عزیز، علی‌بابا و افراد کثیفش قصد حمله به قلعه بیابانی را دارند.» ماموریت پیدا می‌کند تا از آن محافظت کند.

_کارتون «ملاقات ملوان زبل با 40 دزد علی‌بابا»:

 

این انیمیشن ساخته «دیوید فلایشر» است، در این انیمیشن، ملوان زبل همراه با همسرش و یکی از دوستانشان به شهری کوچک و بیابانی می‌رسند که روی دیوار عکس یک عرب را به عنوان یک تحت تعقیب چسپانده شده است.

در ادامه شهر مورد نظر مورد حمله «علی بابا»‌ی و همراهانش که 40 دزد و یاغی هستند، قرار می‌گیرد ولی ملوان زبل بر او غلبه می‌کند.

_کارتون «باگز بانی: خرگوش صحرا»:

این کارتون در سال 1955 به کارگردانی «فریز فرلنگ» ساخته شد.

 

 

در این کارتون خرگوش «باگز بانی» که نماد انسانی غربی است، حتی در بیابان به تمیزی اهمیت می‌دهد و اتومبیل سوار می‌شود، ولی عرب شتر سوار، بیابانگردی بی‌تمدن، خشن و اسلحه به دست است که حتی در برخورد با حیوانی که به او سواری می‌دهد بسیار خشن و غیر انسانی رفتار می‌کند.

 

* بازیگران هالیوودی درباره اسلام چه می‌گویند:

_ویل اسمیت:

این بازیگر هالیوود سال 2001 پس از بازی در فیلم زندگی «محمد علی کلی» گفت: آنچه که از این فیلم برای من به یادگار ماند شریک شدن در درکی بود که او از دین اسلام و خداوند داشت، او به عنوان یک مسلمان توانست آنچنان درکی از خداوند به من دهد که هیچ‌کس دیگری تاکنون نتوانسته بود این کار را بکند، آرزو دارم مانند او باشم.

او از آن پس یک قرآن و یک سجاده در خانه خود نگاه می‌دارد.

پس از این مصاحبه بود که بارها شایعه مسلمان شدن «ویل اسمیت» سر زبان‌ها افتاد ولی این خبر هیچگاه به طور رسمی تایید نشد.

 

* لیام نیسون: اذان زیباترین آوایی است که در زندگی‌ام شنیده‌ام، آرزو دارم مسلمان شوم

 

این بازیگر 59 ساله هالیوود که در فیلم‌هایی چون «فهرست شیندلرز»، «تیکن» و «جنگ ستارگان» بازی کرده است، چند ماه پیش برای بازی در فیلم جدیدش به ترکیه می‌رود و در بازگشت خود به آمریکا در اولین مصاحبه‌اش به این مسئله اقرار می‌کند که آرزو دارد مسلمان شود.

او در این مصاحبه گفت: آن اوایل که به ترکیه رفته بودم از آنجائیکه اذان پنج بار در روز تکرار می‌شد، کم مانده بود از آن همه صدا با هم به طور همزمان دیوانه شوم ولی بعد از یک هفته احساس کردم که این صدا  به روحم نفوذ کرده است و باید اعتراف کنم که اذان زیباترین آوایی است که در عمرم شنیده‌ام، اکنون با تمام وجود دوست دارم مسلمان شوم.

 

* شان استون: فکر نمی‌کردم اسلام‌ستیزی در هالیوود تا این حد عمیق و ریشه‌دار باشد

 

 

«شان استون»، پسر «الیور استون» است که در عرصه بازیگری و کارگردانی هالیوود فعالیت می‌کند و اخیرا به دین مبین اسلام گرویده است، او که نام «علی» را برای خود برگزیده، درباره مسلمان شدنش و بازخورد آن در هالیوود چنین می‌گوید: من پس از تحقیقات و مطالعات بسیار مسلمان شده‌ام و برخلاف تبلیغات رسانه‌های غربی، اسلام دین صلح و آرامش است.

«فکر نمی‌کردم که اسلام ستیزی در هالیوود تا این حد عمیق باشد، من هم‌اکنون در حال تجربه یک دشمنی نژاد‌پرستانه هستم،افراد زیادی در صنعت فیلمسازی هالیوود هستند که ابراز داشته‌اند که دیگر تمایل ندارند با من کار کنند و مطمئنم که از سوی برخی از افراد قدرتمند و صاحب نفوذ کنار گذاشته می‌شوم ولی تنها می‌توانم در جواب به آنها یک عبارت عبادت گونه ساده را بگویم: هیچ‌خدایی مگر خداوند یکتا وجود ندارد و محمد پیامبر و فرستاده اوست.»

_«نی_یو»:

 

 

این بازیگر هالیوودی متولد 30 ساله هالیوود درباره دین اسلام می‌گوید: اسلام عشق است و قرآن عقل این دین است.

_«ایسای مورالس»:

 

 

 

 این بازیگر و تهیه‌کننده 49 ساله هالیوود که در فیلم «پسران بد» در کنار «شان پن» بازی کرده است در اینباره می‌گوید: اسلام دین عشق، صلح، آرامش و حقیقت است.

_«کولیو»:

 

 

 این کمدین و صدا پیشه جوان هالیوود که خود چند سال پیش به دین مبین اسلام پیوست است، می‌گوید: به اینکه یک مسلمانم افتخار می‌کنم و از این بابت مدیون خداوندم.

_«باست ریمس»:

 

 

 این بازیگر 40 ساله هالیوود که در جوانی مسلمان شده است درباره دین اسلام می‌گوید: من با اسلام است که به زندگی علاقمند شده‌ام.

_«مونتل ویلیامز»:

 

 

این بازیگر 56 ساله فیلم‌های «رویاهای آمریکایی»، «همه بچه‌های من» و «حوادث جدید رابین هوود» که در سال 1999 به دین مبین اسلام پیوسته است، دراینباره می‌گوید: من در اینباره مطالعات زیادی کردم و فهمیدم علی‌رغم تبلیغات گسترده رسانه‌ها، «اسلام» همچون دیگر ادیان بهترین‌های زندگی را به ما نشان می‌دهد و آنچه که پس از تحقیق فراوان به آن دست یافتم، با آنچه که پیش از آن به من گفته می‌شد، از زمین تا آسمان فرق می‌کرد.

 

* ستاره‌های مسلمان هالیوود چه می‌کنند؟

 

_کامران پاشا:

 

 

این فیلمنامه‌نویس جوان هالیوود سال‌ها پیش در مصاحبه با نشریه‌های سینمایی گفته بود که احساس می‌کند مجبور است کارش را به دینش در اولویت قرار دهد و حتی گاهی به خاطر فشردگی کارش نمازش را فراموش می‌کند و مجبور است به خاطر سختی کار ماه رمضان را فراموش کند.

 «پاشا» در سال 2008،  مادرش را به سفر حج می‌برد و از آن پس متحول می‌شود و در مصاحبه دیگری عنوان می‌کند که تازه به درک درستی از دین اسلام رسیده و احساس می‌کند که داستان زندگی حضرت محمد و دین اسلام فراتر از هر داستان حماسی است که در هالیوود ساخته می‌شود و اگرچه مسلمانان زیادی در هالیوود زندگی نمی‌کنند ولی چیزهای زیادی در ارتباط با اسلام وجود دارد که باید شنیده شود.

_«دیو چاپل»:

 این کمدین هالیوودی، در سال 1998 مسلمان شده است، او که در سال 2003 میلادی مجری «شوی تلویزیونی دیو چاپل» بود و در این زمینه نیز بسیار موفق بود، ناگهان سال 2005 از این پروژه کنار گذاشته شد.

«چاپل» در مصاحبه با مجله تایم در اینباره می‌گوید: چرا یک کمدین باید از یک پروژه 50 میلیون دلاری به یکباره کنار گذاشته شود، این تنها به خاطر مسلمان بودن من است.

او که کمدین موفقی بود پس از مسلمان شدن، تنها توانست نقش‌ کوچکی در فیلم «فورست گامپ» و کمدی «رابین هوود» به کارگردانی «مل بروک» به دست آورد و پس از آن نیز تنها در چند پروژه کوچک تلویزیونی بازی کند.

_مارا بروک اکیل:

 

 

این فیلمنامه‌نویس و تهیه‌کننده موفق هالیوود چند بار در مصاحبه‌های خود به این مسئله اعتراف کرده که به اینکه یک مسلمان است افتخار می‌کند ولی برای موفقیتش در عرصه کار، مجبور است، اعتقاداتش را کنار بگذارد.

_سعید تغماوی:

 

بازیگر فیلم‌های «بادبادک‌باز» و «بین‌النهرین»، که یک بازیگر مسلمان هالیوودی است زمانیکه در فیلم «جی آی جو: ظهور کبرا» به کارگردانی «استیفن سامرز» بازی کرد به این مسئله اعتراف کرد که تاکنون مجبور بوده در نقش‌های کوتاه و یا تروریستی ایفای نقش کند ولی اکنون برای اولین بار توانسته در یک فیلم علیه تروریست‌ها مبارزه کند.

_سه زوج هنری هالیوود: «مازیار جبرانی»، «احمد احمد»، «آرون کادار»:

 

 

این سه تن در فیلم‌ها و شوهای کمدی بازی می‌کنند و تورهای شادی در سراسر آمریکا راه می‌اندازند، جبرانی طی مقاله‌ای در سایت نیوویک دات کام اعلام کرد که به او پیشنهاد شد تا در فیلم 24 در نقش یک تروریست بازی کند ولی او حلاضر به قبول این نقش نشده است.

_«آسیف مندوی»:

او یک مسلمان هندی‌‌الاصل است که نقش کوچکی در فیلم‌های  «مرد عنکبوتی 2»، «سرزمین آزادی» و چند پروژه دیگر داشته ولی علی‌رغم قابلیت‌هایش نتوانسته نقش قابل توجهی در هالیوود به دست آورد.

_سعید بدریا: 

 

 او متولد مصر است و به عنوان اولین مسلمانی که توانسته در دهه 60 و 70 در نقش یک مسلمان بازی کند، شهرت دارد، او که از اواخر دهه 60 وارد هالیوود شد، تنها با بازی در نقش‌های منفی و تروریستی توانست در فیلم‌هایی چون «3 پادشاه»، «درون»، «روز استقلال» و «مرد آهنی» نقش بگیرد.

او که بارها در مصاحبه‌هایش به این مطلب اعتراف کرده بود که از بازی در نقش‌های منفی و تروریستی، خشنود نیست و دیگر خسته شده است، اینبار خود دست به تاسیس یک کمپانی فیلمسازی تحت عنوان «ZOOM IN FOCUS» زد که به مرکزی برای مسلمانان و اعراب تبدیل شد تا بتوانند در آنجا دست به تولید فیلم‌های کوتاه و پروژه‌های نه چندان گران سینمایی بزنند.

_موسی، عثمان، عمر:

 

 

این سه تن کمدینی‌هایی هستند که اعتقاد داردند تنها راه تبلیغ دینشان موعظه نیست، بلکه می‌توان با خنداندن مردم و معرفی چهره‌ای مثبت از مسلمانان، تبلیغ دین اسلام را کرد.

آنها از سال 2008 وارد هالیوود شده‌اند، گفته می‌شود از میان همه بازیگران نویسندگان، تهیه‌کنندگان و کمدین‌هایی که در هالیوود وجود  دارند، این سه تن بیش از بقیه مروج دین‌اشان بوده‌اند.

 

_«شهره آغداشلو»:

 

بازیگر فیلم‌های «خانه‌ای در شن»، «24» و «سنگسار ثریا»، علی‌رغم سال‌ها کار در هالیوود تنها تواسته با بازی در نقش‌های تروریستی، مهاجر و همچنین ضد اسلامی، جایگاه خود در این صنعت سینمایی را تا حدودی حفظ کند.

_عرفان خان، خالد عبداله و آ.آر.رحمن:

«عرفان خان» و «خالد عبدالله»، بازیگران و «آ.آر.رحمن»،  آهنگساز هالیوودی و از معدود مسلمانانی هستند که در توانسته در هالیوود به افراد موفقی تبدیل شوند.

این سه تن موقعیت‌شان در این سینما را مدیون شهرتی هستند که پیش از آن در بالیوود (سینمای هند) به دست آورده‌ بودند.

«عرفان خان»: با فیلم‌های «یک قلب توانا»، «میلیونر زاغه نشین» و «قطار دارجلینگ» وارد هالیوود شد.

«خالد عبدالله»: از نقش یک تروریست در فیلم «پرواز یونایتد 93» شروع کرد و با بازی در نقش یک قهرمان در فیلم «باد بادک باز» پیشرفت کرد و در سال 2010 توانست در فیلم «منطقه سبز» در کنار «مت دمون» بازی کند.

_آ.آر.رحمن: نیز چند سال پیش برای فیلم «میلیونر زاغه نشین»، برنده جایزه اسکار بهترین موسیقی فیلم شد و از آن پس نیز پروژه‌های بزرگی در هالیوود به او پیشنهاد شد.

 

آمار دقیقی درباره مسلمانان سینمای هالیوود وجود ندارد ولی در این میان افرادی چون «فاران هارون»، بازیگر سریال «لاست»، «مرد آهنی» و «فضانوردان» و «عزیز انصاری»، فیلمنامه‌نویس نیز وجود دارند که ترجیح می‌دهند برای حفظ موقعیتشان در هالیوود خیلی درباره اعتقادات دینی‌اشان صحبت نکنند و معمولا در اینباره به هیچ سوالی پاسخ نمی‌دهند.

*کتاب‌هایی که در رابطه با عرب‌ستیزی (اسلام‌ستیزی) در هالیوود نوشته شده است، کدامند؟

_کتاب «چرخه عرب‌های بد: هالیوود چگونه از عده‌ای مردم چهره‌ای شیطانی می‌سازد»:

این کتاب نوشته «دکتر جک شاهین» است که 16 ژوئن سال 2009 منتشر شده است.

 

 

«شاهین»، استاد دانشگاه ایلینویز آمریکا ، در این کتاب پس از بررسی و مطلالعه بیش از یک هزار فیلمی که در هالیوود ساخته شده، این بحث را مطرح می‌کند که یک نوع نژاد پرستی و اسلام ستیزی از اولین سال‌های تولد هالیوود، در بدنه این سینما وجود داشته که تا به امزور نیز ادامه دارد.

 

«شاهین» معتقد است که هالیوود با محصولات خود، جامعه غرب را از همان کودکی شستوی مغزی می‌دهد و به آنها می‌قبولاند که اعراب (مسلمانان) همان دشمنانی هستند که اگر نابودشان نکنی، نابودت می‌کنند.

 

_کتاب «پوشش خبر اسلام: چگونه رسانه‌ها و کارشناسان بر درک ما از بقیه دنیا تاثیر می‌گذارند؟»:

 

 

«ادوارد دبلیو سید» در این کتاب که 11 مارس 1997 منتشر شده است، بیشتر به بررسی پوشش اخبار جهان اسلام توسط رسانه‌های غربی و ارائه چهره‌ای منفی از مسلمانان و دین اسلام در این اخبار می‌پردازد، البته «ادوارد سید» در گوشه‌ای از این کتاب به نقش پررنگ سینمای هالیوود در ارائه چهره‌‌ای منفی از دین اسلام نیز اشاره می‌کند.

_کتاب «گناه، قضاوت هالیوود درباره اعراب پس از 11 سپتامبر»:

این کتاب نوشته «جک جی شاهین» است که 1 سپتامبر 2006 منتشر شده است.

«شاهین» در این کتاب متذکر می‌شود که پس از حادثه 11 سپتامبر از هر 4 فیلم یک فیلم به جنگ و انفجار در خاورمیانه، ارائه تصویری تروریستی، خشن و غیرمتمدنانه از اعراب، فلسطینی‌ها و هرآنکس که به نوعی با اسلام در ارتباط است، اختصاص دارد.

_کتاب «اعراب شیطانی در فیلم‌های مشهور آمریکایی: شرق‌گریزی»:

این کتاب 1 سپتامبر 2006 به نویسندگی «تیم جان سمرلینگ» منتشر شده است.

«سمرلینگ» در این کتاب با استناد به فیلم‌های مشهور آمریکایی از جمله «جن‌گیر»، «یکشنبه سیاه»، « سه پادشاه»، «پارک جنوبی» «چرخش» و ... بر این نکته تاکید می‌کند که در این گونه فیلم‌ها، اعراب و مسلمانان همیشه افرادی شیطانی معرفی می‌شوند که جلوی آمریکایی‌ها (انسان‌های خوبی که برای اهداف انسانی مبارزه می‌کنند) ایستاده‌اند.

او در این کتاب به رابطه عجیب داستان این فیلم‌ها و اتفاقاتی که در دنیای واقعی به وقوع می‌‌پیوندد اشاره می‌کند.

______________________

گزارش از: نرگس محمدی