به گزارش پایگاه خبری 598-رضا احمد زاده: بالاخره ماراتن انتخاباتی ترکیه خاتمه یافت و رجب طیب اردوغان بازهم رقبای خود را شکست داده و حضورش در کاخ ریاست جمهوری را استمرار بخشید. اما این امر قطعا بازخوردهای دیگری بشرح ذیل خواهد داشت:
1- تشدید تحرکات و تنش های ارضی ترکیه بر بخش ترک نشین قبرس با یونان، تنش های دیرنیه ترکیه با اکراد تحت حاکمیتش، شرکت ترکیه در درگیری های سوریه و بالاخره موضوع عضویت ترکیه در اتحادیه اروپاست که همیشه با مخالفت روبرو و بازمانده است .این انتخابات ظاهرا نشان داد که مردم ترکیه از سیاست های منطقه ای اردوغان کماکان رضایت دارند و آنرا در جهت منافع ملت خود می دانند.
2- انتخابات ریاست جمهوری ترکیه را باید زنگ خطری هم برای اردوغان و حزبش تلقی کرد. رقیبش در این انتخابات با فاصله نه چندان زیاد قدرت را واگذار کرد و این امر را می توان آخرین فرصت مردم ترکیه به اردوغان دانست تا بتواند به وعده های که به آن اشاره شد جامه عمل بپوشاند زیرا در دور بعدی ممکن است این ترازو به نفع جریان رقیب اردوغان سنگینی کند. نگاهی به آمارهای انتخاباتی ترکیه در سال 2018 نکات جالبی را نشان می دهد، در آن دوره:
* اردوغان (عدالت و توسعه) ۵۲،۵۹٪ را در دور اول انتخابات سال 2018 کسب کرد ، در حالی که در این دوره 55% آرای مردمی اردوغان در دور دوم بدست آمد.
* محرم اینجه(حزب جمهوری خواه خلق) ۳۰،۶۴٪ رای را کسب کرد و در همان دور اول شکست خورد، اما در این دوره آرای مردمی این حزب در دور دوم به 45% رسید. توجه به این نکته نیز ضروری است درصد آرای دو کاندیدا در دور اول بسیار به هم نزدیک بود بگونه ای که با اعلام آرای دور دوم داد رقبای اردوغان به آسمان رفت و انتخابات را ناعادلانه خواندند. این دو آمارها همان زنگ خطری است که اشاره شد و روند رو به رشد رقبای حزب عدالت و توسعه را نشان می دهد.
3- پیروزی اردوغان در این دوره باید تیر خلاص دوباره مردم ترکیه بر پیکره میراث سکولاریستی کمال آتاتورک دانست. کمال قلیچدار اوغلو عضویت حزب جمهوری خواه خلق ترکیه که میراث دار آتاتورک نیز می باشد را دارد.
4- چند نکته د یگر هم وجود دارد که باید در تحلیل وضعیت سیاسی ترکیه مورد توجه قرار گیرد: سن اردوغان، بازداشت های گسترده مخالفان ، از سر گذراندن یک کودتای نافرجام، کاهش ارزش پول ملی ترکیه، مواضع پارادوکسی اردوغان در برابر کشورهای اسلامی و رژیم صهیونیستی و بالاخره نقش ترکیه در موضوع تنش های آذربایجان – ارمنستان که همه این موارد می تواند در آینده سیاسی شخص اردوغان و حزب عدالت و توسعه اثر بگذارد.
نتیجه اینکه اردوغان بنظر می آید سعی خواهد کرد تا همچنان با سیاست شتر گاو پلنگی خود ترکیه را هدایت کند.هم با کشورهای اسلامی رابطه داشته باشد و هم با رژیم صهیونیستی نرد عشق و دوستی ببازد. هم در سوریه باشد هم در ناتو کشورهای همجوار را غیر مستقیم تهدید کند و.....