به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، با وجود اهمیت ذخیرهسازی گاز در ایران برای مدیریت پیک مصرف زمستانی، در دولت گذشته شرکت ذخیرهسازی گاز بدون هیچ دلیل منطقی توسط وزارت نفت وقت منحل شد و در 8 سال گذشته هیچ توجهی به پروژههای ذخیرهسازی گاز نشد. به گزارش فارس، کشور ما به عنوان دومین دارنده منابع گازی و سومین تولیدکننده گاز دنیا، در روزهای سرد سال در برخی مواقع با کسری گاز مواجه شده و این کسری سال به سال تشدید میشود.
کشورهای اروپایی برای بیاثر کردن تحریم گازی روسیه علیه اروپا راهکارهایی در دستور کار قرار دادهاند، سوال اساسی این است که چگونه اروپا با وجود صرف هزینه ۱۰۰۰ میلیارد دلاری برای حمایت از مصرفکنندگان و خسارت گسترده در تعطیلی صنایع، اما در مواجهه با تحریم گازی روسیه از هم نپاشید؟ پاسخ روشن است، «وجود مخازن ذخیرهسازی ۱۰۰ میلیارد متر مکعبی» در اروپا که با پر شدن آن، بخش بزرگی از نگرانیهای اروپا از بین رفت.
ذخیرهسازی گاز به منظور استفاده در فصول سرد، یک راهحل آزموده شده در دنیا است، بدین ترتیب که در ماههای گرم سال که مصرف گاز پایین است، این گاز در مخازن ذخیره میشود و در ماههای سرد سال مورد استفاده قرار میگیرد.
ذخیرهسازی زیرزمینی گاز (UGS)، ذخیره به صورت مایع (LNG) یا ذخایر هیدرات گازی (NGH)، از اصلیترین گزینههای ذخیرهسازی میباشد. ظرفیت ذخیرهسازی در کشورهای اروپایی به طور میانگین ۲۲ درصد از گاز مصرفی، روسیه ۱۹ درصد، آمریکا ۱۶ درصد ترکیه ۷ درصد و در ایران تنها ۱.۷ درصد است و طبق گزارش موسسه مشاوره انرژی SolutiEn، در ایران حدود ۴۰ ساختار زمین شناسی با پتانسیل ذخیرهسازی وجود دارد که در صورت بهرهبرداری از آنها، بخش قابل توجهی از کسری ۲۰۰ میلیون مترمکعبی زمستان را میتوان پوشش داد.
روسیه و آمریکا به عنوان دو تولیدکننده بزرگ گاز دنیا بین 15 تا 20 درصد از نیاز گاز خود در پیک سرما را از طریق ذخیرهسازی گاز تامین میکنند درحالی که این رقم در ایران فقط 3 درصد است. در نتیجه همه آمارها نشاندهنده عقبماندگی ایران در این حوزه است.
اما با وجود اهمیت ذخیرهسازی گاز در ایران برای مدیریت پیک مصرف زمستانی، در دولت گذشته شرکت ذخیرهسازی گاز بدون هیچ دلیل منطقی توسط وزارت نفت وقت منحل شد و در 8 سال گذشته هیچ توجهی به پروژههای ذخیرهسازی گاز نشد تا این موضوع به طرز عجیبی به حاشیه برود.
با روی کار آمدن دولت سیزدهم، مجددا اجرای پروژههای ذخیرهسازی مصرف گاز در دستور کار قرار گرفت و عملیات اجرایی فاز دوم ذخیرهسازی گاز شوریجه آغاز شد که طبیعتا به ثمر نشستن این پروژه چندین سال زمان خواهد برد.
یک اصل بدیهی در صنعت نفت وجود دارد که میگوید «دولتها برای دولت بعد کار میکنند و ثمره اقدامات هر دولت در دولت بعدی چیده میشود»؛ به بیان دیگر در یک دولت قراردادها امضا شده و کار شروع میشود و در دولت بعد با تکمیل آن به بهرهبرداری میرسد، انحلال شرکت ذخیرهسازی گاز بدون دلیل موجه و بیتوجهی به پروژههای ذخیرهسازی یکی دیکر از زمین سوختههای زنگنه است که برای دولت فعلی به ارث رسید.