به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری 598، دو روزی است که صحبتهایی از مولوی عبدالحمید امام جمعه اهل تسنن زاهدان در فضای مجازی فراگیر شده است. کلیدواژه رفراندوم که می تواند اسم رمز جدیدی برای فتنه باشد مجددا داغ شده و این بار عبدالحمید که هیچ سنخیتی با این واژه ندارد خواستار اجرای آن شده است.
عبدالحمید از ابتدای اغتشاشات با اظهارات خود سعی بر تحریف واقعیات داشته است. واقعیاتی همچون حمله مسلحانه گروههای تجزیه طلب به پاسگاههای نیروی انتظامی در سیستان و بلوچستان، شهادت مدافعان امنیت و سوزاندن پیکر بیجان آنها و جنایات دیگر بسیاری که وحوش اغتشاشگر بدان مرتکب شدند اما عبدالحمید چشم بر همه آنها بست و به دفاع از اغتشاشگران پرداخت!
حال نیز واژه «رفراندوم» بهانه دیگری شده برای حمایت دوباره وی از اغتشاشگران بدون آنکه بداند قانون اساسی و فلسفه رفراندوم چیست؟
وی در جریان یک سخنرانی اظهار کرد که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال 1358 است که از آن زمان بیش از 40 سال گذشته و مطابق آن نسلها هم تغییر پیدا کردهاند، پس قانون اساسی نیز باید تغییر کند!
فقدان تسلط بر حقوق و بخصوص حقوق اساسی، باعث بوجود آمدن چنین شبههای شده است. در اینجا باید گفت که که مطابق رویه حقوقی حال حاضر حاکم بر دنیا، قانون اساسی ساختار نظام حاکم بر کشور را تعیین کرده و با تغییرقانون اساسی، نظام حاکم بر آن کشور نیز تغییر پیدا میکند. لذا بجز اصلاح چند اصل از قانون اساسی، اجازه تغییر کامل قانون اساسی در هیچ یک از نظامهای حقوقی در کشورهای دنیا داده نمیشود.
در اینجا میتوان به قانون اساسی آمریکا اشاره کرد که در سال 1789 میلادی تدوین شده و هنوز هم بر این کشور حاکم است. آمریکا با گذشت 233 سال از تدوین قانون اساسی خود، حتی اجازه اصلاح یک اصل از آن را هم نداده است!
فرانسه نیز به عنوان مهد حقوق دنیا از زمان تدوین قانون اساسی خود، اجازه تغییر آن را نداده است و در طول این سالها به اصلاح اصولی از آن کفایت کرده است.
همچنین کسانیکه پیشنهاد رفراندوم را به جمهوری اسلامی میدهند باید بدانند که رویه حقوق اساسی در دنیا بدین صورت است که نظامهای سیاسی پس از به حاکمیت رسیدن، ساختار کلی حکومت خود را در قالب قانون اساسی به مردم اعلام میکنند و تقریبا هیچ یک از حکومتهای دنیا پس از به قدرت رسیدن، قانون اساسی خود را به همه پرسی نگذاشتند.
در این بین تنها جمهوری اسلامی ایران بود که پس از تدوین قانون اساسی، آنرا به رفراندوم یا همهپرسی عمومی گذاشت. جمهوری اسلامی ایران حتی چندین سال بعد نیز اصولی از قانون اساسی که مورد اصلاح قرار گرفت را به همهپرسی گذاشت.
از سویی سر دادن شعار برگزاری رفراندوم از عدهای معدود بخصوص تریبون داران رسانههای فارسیزبان معاند انسان را به فکر فرو میبرد که اساسا کدام کشوری حاضر است بعد از سالها تلاش و مجاهدت، تعیین نوع حکومت خود را به رای گذاشته و به نوعی خود را در معرض زوال قرار دهد؟
از طرفی آیا کسی که پیشنهاد برگزاری رفراندوم برای بقای حاکمیت را میدهد، عقلانیت سیاسی دارد؟
اصلا کدام یک از کشورهای انگلیس و عربستان و آمریکا که رسانه های مزدور خود را علیه ایران تجهیز کردهاند حاضرند رفراندوم برگزار کنند که از ایران چنین درخواستی میشود؟
در این بین باید گفت که رفراندوم اصلی جمهوری اسلامی، راهپیماییهای میلیونی هست که با هر بهانهای در روز قدس، 13 آبان، 22بهمن در کشور برگزار میشود!
رفراندوم اصلی خون پاک شهدایی است که در روزهای اخیر برای حفظ امنیت و جان و مال مردم عزیزمان و مقابله با دشمنانمان بر روی زمین ریخته شده است!
در پایان اگر نگاهی به تاریخچه انقلاب اسلامی بیاندازیم، براندازان و مخالفین نظام اولین گروهی بودند که از همان سال 1357 که بیش از 98 درصد مردم به حکومت اسلامی رای دادند دشمنی خود را شروع کردند. طبق گفته خودشان 30 میلیون دلار از عراق گرفتند تا کودتا کنند. از همان ابتدا با تحریم های فلج کننده و جنگ تحمیلی و ترور بزرگان انقلاب و دانشمندان هسته ای رای 98 درصدی را نادیده گرفتند.
اگر رفراندوم برگزار شود و نتیجه آن دلخواه این افراد نباشد، دست از مخالفت خود با ایران اسلامی برنمی دارند! حتی اگر این رفراندوم با نظارت ناظران بین المللی انجام شود هم باز اغتشاش و آشوبی بزرگتر از این سالها راه می اندازند!
لذا ایران، فریب حیله مکاران را نمی خورد و چون کوه، استوار و محکم به راه خود ادامه می دهد!