دلنوشته ای به مناسبت وداع با پیکر شهید زاهدلویی

به گزارش پایگاه 598، سید محمدمهدی موسوی خبرنگار قمی، دل‌نوشته‌ای را به مناسبت شهادت مهدی زاهدلویی منتشر کرد. متن این دل‌نوشته بدین شرح است:

زاهد حقیقی تو بودی شهید دهه هشتادی

حیاط مسجد اعظم قم امشب حال و هوای عجیبی داشت؛ یک شب مانده به شهادت امام حسن عسکری(ع)، محفل و مجلس روضه ای به پا بود اما این بار با حضور یک شهید دهه هشتادی که اینک چشم و چراغ نه فقط طلبه های بسیجی که افتخار یک شهر است؛ شهری که آن را به نام قیام و جهاد می شناسند؛ شهر غیرتمندانی که در غبار فتنه ها نیز بصیرتشان همچنان مثال زدنی است.

تماشای این محفل نورانی آن هم از زاویه حوض وسط مسجد و فواره های آب حکایتی دیگر برایم داشت؛ زلالی آب و احساس لطیفی که چند متری آن سوتر و جلوی جایگاه، قرار گرفتن تابوت پیکر مطهر شهید مهدی زاهدلویی، تقارن معنایی عجیبی با این صحنه پیدا کرده بود؛ شهیدی که فدای دین و وطن شد و برای امنیت این مردم، جانش را تقدیم کرد تا ما بدانیم و یقین پیدا کنیم که اگر دلمان امام حسینی باشد، راه شهادت همچنان به سوی مشتاقان باز است.

سخنرانی استاد پناهیان که به انتهای خود نزدیک شد، گریزهای روضه، اشک ها را بر گونه های انبوه حاضران اعم از زن و مرد جاری می کرد؛ زنان و مردانی که آمده بودند تا در مراسم وداع با پیکر مطهر این شهر سرافراز مدافع عزت و امنیت ضمن سرسلامتی به خانواده داغدارش، بگویند که راه شهدا پایان ناپذیر است و آنان از این مسیر نورانی به هیچ وجه باز نمی گردند.

امروز که تصاویر منتشر شده از شهید زاهدلویی را در فضای مجازی مشاهده می کردم، یک تصویر بسیار برایم جالب بود، آن جا که این طلبه ی سرافراز، نشسته بر سر مزار چند شهید گمنام با آن ها حالتی مناجات گونه داشت و من شک ندارم که برات شهادتش را از همان جا از "رب الشهداء و الصدیقین"گرفته است؛
چرخ روزگار هر چه که بیشتر می گذرد بر یقینمان افزوده تر می گردد که مظهر قدرت ایران شهدا هستند که آبرو دارند پیش خدای متعال و اولیایش و به راستی که این شهدای مظلوم به خصوص در فتنه های رنگارنگ این سال ها بیش از پیش این کلام رهبر معظم انقلاب را تفسیر کرده اند و ما را چه باک از فتنه ها و اغتشاش ها که راه مشخص است و هدف معلوم.

متن جالبی را در یکی از سایت ها می خواندم که در بخشی از آن آمده بود:"روزی صدها نفر کشته می شوند و هزارها نفر می میرند ولی ما به آن ها شهید نمی گوییم. اطراف کلمه شهید را هاله ای از قدس و تعالی احاطه کرده است؛ به کسی شهید گفته می شود که در یک راه مقدس و برای هدفی مقدس جان خود را از دست بدهد، چرا که او کسی است که به خون خود ارزش و ابدیت و جاودانگی بخشیده است."

آری! شهید زاهدلویی ها با وجود سن و سال کم خود، عمق معنای ارزش جاودانگی را فهمیده اند و با شهید زیستن، مُزد عالی و بی مثالِ شهادت را از حضرت احدیت دریافت کرده اند و حقیقتاً گوارایشان باد که زندگان حقیقی تاریخند و تا به ابد در جوار پروردگارشان روزی می خورند.

سید محمدمهدی موسوی