کد خبر: ۵۱۱۴۱۸
زمان انتشار: ۰۸:۵۰     ۱۵ مرداد ۱۴۰۱
بهروز عطایی:
سرمربی تیم ملی والیبال در مورد قبول سکان‌داری تیم ملی گفت: وقتی به عنوان مربی تیم ملی انتخاب شدم زرهی با پوست کرگدن پوشیدم، گفتم باید تحمل کنی و اگر نمی‌توانی نباید به تیم ملی بروی.

به گزارش پایگاه خبری 5998 به نقل از مشرق، تیم ملی والیبال ایران با ترکیبی جوان راهی لیگ ملت‌ها شد و با اینکه از ابتدا هدف تیم را جوان‌گرایی در این رقابت‌ها عنوان کرده بودند اما عملکر قابل قبولی داشت و در جایگاه هفتم قرار گرفت. فدراسیون والیبال بعد از سال‌ها قبل از این مسابقات برای تیم ملی سرمربی ایرانی انتخاب کرد و بهروز عطایی سکان تیم را برعهده گرفت.

بهروز عطایی پیرامون موضوعات مختلف تیم ملی و والیبال ایران صحبت کرد که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.

تمرینات تیم ملی بعد از لیگ ملت‌ها دوباره از سرگرفته شده است، شرایط تیم در آستانه رقابت‌های قهرمانی جهان چگونه است؟  

خوشبختانه بعد از لیگ ملت‌ها که شروع کردیم تیم در وضعیت مناسب آمادگی بود. سعی کردیم آن فضا را حفظ کنیم. با توجه به اینکه بازیکنان جدید به ترکیب تیم در لیگ ملت‌ها اضافه شده‌اند باید برای کارهای گروهی و هماهنگی انرژی بیشتری بگذاریم. محمد موسوی، جواد معنوی نژاد، جواد کریمی، ‌ علی اصغر مجرد و میثم صالحی اضافه شدند و صابر کاظمی هم اضافه خواهد شد. خوشبختانه وضعیت قابل قبول است و بازیکنان مصدوم تحت نظر پزشک مسیر درمانی خود را طی می‌کنند.  

برخی  نسبت به حضور تیم ملی در لیگ ملت‌ها با سرمربی ایرانی و بازیکنان جوان خوشبین نبودند، شما فشاری احساس نمی‌کردید که به عنوان یک مربی ایرانی خود را ثابت کنید؟    

فشاری روی خودم حس نکردم چون به فضایی که در آن قرار داشتم، ‌آگاه بودم. کاملا گروه و کادر خودم را می‌شناختم که می‌توانند چه کارهایی انجام بدهند. در شروع کار با توجه به اینکه نتایج کار ایده آل نبود، فشارهای جانبی به تیم وارد شد اما سعی کردیم این فشار را از تیم دور کنیم و نقل قول‌ها را رصد نکنیم. طبیعتا این فشار روی دوش تیم حس می‌شد اما سعی کردیم کیفیت خود را بروز بدهیم.

خیلی اهمیت نداشت چه قضاوتی می‌شود بلکه مهم این بود بهترین عملکرد را داشته باشیم. در نهایت به اینجا رسید که مردم نسبت به تیمی که در هفته اول پیش‌بینی می‌کردند شاید سه برد هم نیاورد، در روز آخر که به لهستان باخت، گفتند حیف شد به جمع چهار تیم نرفتیم. مفهومش این است که روند رو به رشد و صعودی خوبی داشتیم. این برای من به عنوان مربی خیلی خوشایند است. از طرفی ۱۱ تا ۱۲ نفر از بازیکنانی که از آنها استفاده کردیم برای اولین بار در لیگ ملت‌ها شرکت کردند. در ترکیب تیم هم ۴ بازیکن ۲۱ ساله، ۴ بازیکن زیر ۲۳ سال و ۳ بازیکن زیر ۲۵ سال داشتیم که به معنی جوانی تیم بود.

وقتی به عنوان مربی تیم ملی انتخاب شدم، زرهی با پوست کرگدن پوشیدم. گفتم باید تحمل کنی و اگر نمی‌توانی نرو. به خودم گفتم با علی دایی و محمد بنا آن کار را کردند، تو که از آنها گنده‌تر نیستی اگر می‌توانی تحمل کنی وارد این عرصه شو چون پوست می‌کنند. وقتی به عنوان مربی تیم ملی انتخاب شدم، زرهی با پوست کرگدن پوشیدم. گفتم باید تحمل کنی و اگر نمی‌توانی نرو. به خودم گفتم با علی دایی و محمد بنا آن کار را کردند، تو که از آنها گنده‌تر نیستی اگر می‌توانی تحمل کنی وارد این عرصه شو چون پوست می‌کنند. والیبال، کشتی و فوتبال ورزش‌های مورد توجه هستند. بسکتبال در آسیا حذف شد و کسی کاری نکرد اما در والیبال وقتی به ایتالیا و برزیل هم می‌بازیم، حرف می‌زنند.  

برخی معتقد بودند ریسک است مربی ایرانی با تیمی که پوست اندازی شده در مسابقات حاضر شود، ‌ آیا این برای شما ریسک بود؟

ما آگاهانه این کار را کردیم و تبعات آن را هم می‌دانستیم. احتمال داشت تبعاتش بسیار خطرناک و گران تمام شود اما سعی کردیم کار درست را انجام بدهیم و خیلی نگران تبعاتش نبودیم. اگر نگران تبعاتش بودم قطعا بازیکنان باتجربه‌تر را دعوت می کردم. سعی کردم عملکرد تیم را در زمین به درستی به نمایش بگذاریم. در جامعه‌ای هستیم که نسبت به تغییر مقاومت می‌کند. هنوز مردم از بازیکنانی مثل سعید معروف و موسوی برای تیم ملی حرف می‌زنند در صورتی که معروف خداحافظی کرده اما هنوز دنبال برگرداندن‌شان هستند. هنوز مردم از بازیکنانی مثل سعید معروف و موسوی برای تیم ملی حرف می‌زنند در صورتی که معروف خداحافظی کرده اما هنوز دنبال برگرداندن‌شان هستند. در هیچ جای دنیا چنین چیزی نمی‌گنجد اما در فرهنگ ما وجود دارد. در تمام دنیا ممکن است در مقاطعی کسانی که خداحافظی کرده‌اند را برگردانند اما نه بعد از ۶ ماه.  

به طور کلی درهای تیم ملی همیشه به روی همه باز است اما چارچوب فکری و برنامه شکل دادن و یافتن بازیکنان بیشتری سطح کشور است که مسابقات بیشتری را لمس کنند، یعنی توقع من این است که طی دو، سه سال بیش از ۵۰ بازیکن را پیدا کنیم که تجربه حضور در لیگ ملت‌ها را از نزدیک داشته باشند. این روند ادامه دارد چون تعریف ما از تورنمنت‌های مختلف متفاوت است. لیگ ملت‌ها، قهرمانی آسیا، المپیک و جام جهانی هر کدام تعریفی دارند. والیبال پرترافیک‌ترین رشته ملی دنیاست و روی همین اصل می‌توانیم و نیاز است که به تعدادی بازیکن استراحت بدهیم که فرسوده نشوند. دست خودمان را برای استفاده از بازیکنان متعدد باز نگه داریم و تعداد بازیکنان بین‌المللی خود را افزایش بدهیم.  

در لیگ ملت‌ها اتفاقی افتاد که از چنین ریسکی، پشیمان شوید؟

اصلا. ما آگاهانه این کار را کردیم. می‌دانستیم قطعا جلوی بسیاری از تیم‌هایی که شانس بردمان با ترکیب باتجربه‌هایمان بیشتر است، با این ترکیب کمتر می‌شود اما بازخوردی که داشت و در نهایت مردم خیلی خوشحال شدند. نشان داد که تصمیم درست بوده است. ما یک بار دیگر هم مقام هفتمی را داشتیم اما مردم اینگونه خوشحال نبودند.

قبلا اگر برخی از بازیکنان تیم ملی به هر دلیلی نبودند شانس برد برای تیم قائل نبودید اما الان بدون آن بازیکنان این اتفاق می‌افتد. بازی آخر با لهستان با اینکه حریف با تمام قوا کار کرد اما شانس برد داشتیم. معنی‌اش این است که چرخه تولید بازیکنان در والیبال کشور می‌چرخد و نیاز است که فدراسیون والیبال و گروه فنی تیم‌های ملی از این بازیکنان در جای درست خود استفاده کنند، آنها را به مرز خودباوری و بازدهی برسانند.  

 با انگیزه‌ای که بازیکنان جوان دارند، می‌توان تا المپیک ادامه داد؟

ما سعی می‌کنیم بعد از هر تورنمنت کاستی و ضعف‌هایمان را بررسی و ترمیم کنیم. قطعا این بازیکنان نشان دادند چقدر توانایی دارند. هم خودشان رشد می‌کنند و هم سبب رشد اطرافیانشان می‌شوند.

نظرات بینندگان
نام:
ایمیل:
انتشاریافته:
در انتظار بررسی: ۰
* نظر:
جدیدترین اخبار پربازدید ها