به گزارش سرویس سیاسی پایگاه تحلیلی خبری 598، سعید لیلاز فعال اصلاح طلبی که مصاحبه سه ساعتهاش با ظریف جنجالی در سال گذشته درست کرد، اخیرا در مصاحبهای با خبرگزاری ایرنا (لینک) اذعان داشت: بزرگترین برنده دلار 4200 تومانی رانت خوارها و دلالها بودند نه مردم!
ارز ترجیحی موضوعی است که از زمان دولت خاتمی مطرح بوده و تاکنون نیز هیچ دولتی بانی اصلاح آن نشده است. شاید اگر دولتهای گذشته متولی اصلاحات و ساماندهی این امر میشدند، امروز نبایستی از «جراحی اقتصادی دردناک» سخن میگفتیم.
تداوم این ساختار به معنی حمایت از دلالان و سودجویان اقتصاد کشور است چراکه عدم اصلاحات ساختار اقتصادی در دهههای گذشته سبب شده تا پولدار غنیتر و فقیر ضعیفتر بشود. چراکه به گفته لیلاز، 70 درصد از ارز ترجیحی به جیب عدهای محدود رفته است!
شاید دولتها از مقصرین اصلی تداوم این ساختار فشل اقتصادی به حساب بیایند، اما نقش رسانهها در ادامه و حفظ این روند نیز حائز اهمیت است. برای مثال در سال گذشته که صحبت از حذف ارز جهانگیری به میان آمد، بسیاری از رسانهها و سایتهای اصلاحاتی با جنجال آفرینی، هزینه سیاسی و اجتماعی حذف ارز 4200 را برای دولت و مجلس افزایش داده و آنها را مجبور به عقب نشینی کردند.
در طلاییترین روزهایی که میشد برای همیشه سایه دلالان را از بازار اقتصاد کشور کم کرد، انصاف نیوز با تیتر «هیچ مرجع علمی میزان اثرات اجتماعی حذف ارز ۴۲۰۰ را مورد بررسی قرار نداده!» و اعتماد نیز با عنوان «حذف ارز 4200 تومانی با اقتصاد ایران چه میکند؟» امواج منفی در جامعه ایجاد کردند.
حال که قیمت پایین گندم در کشور زمینه قاچاق آن به کشورهای دیگر را فراهم کرده، دولت مجبور به جراحی اقتصادی بمنظور جلوگیری از کمبود این محصول استراتژیک در کشور شده است. این تصمیم آن قدر سنگین است که معاون اول ریاست جمهوری حرف از لزوم «گرو گذاشتن آبرو» توسط دولت میکند!
در این میان شاید مهمترین وظیفه نه بر دوش دولت، که در واقع بر دوش رسانهها باشد! چراکه رسانهها هستند که میتوانند مردم را نسبت به ماهیت این تصمیم توجیح کرده و اهمیت اصلاحات اقتصادی را تبیین کنند.
اما آن چیزی که در واقع شاهد آن هستیم، صف آرایی رسانهها و سایتهای اصلاحاتی در برابر دولت است. گویا اصلاحاتیون زمان حاضر را بهترین فرصت برای تسویه حسابهای سیاسی دیدهاند و بر تبل مخالفت میکوبند!
در این شرایط که دولت حاضر به قربانی کردن خود برای اصلاح ساختار اقتصادی کشور است، بایستی همگان دولت را برای انجام رسالتش یاری کنند نه اینکه با رسانههای معاند همراه شوند! در آخر نیز بهتر است سخن اصلاحاتیون در سال 36 را یادآورم شویم که «آمپول بدون درد هنوز در اقتصاد ایران اختراع نشده است»