به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598-رضا احمد زاده/ در خبرها و رسانههای مجازی یک بمب خبری منفجر شد که جایگاه و هویت سیاسی رئیس مجلس شورای اسلامی با درخشانترین رزومههای انقلاب و دفاع مقدس را هدف گرفته بود و آن این بود که: درپی انتشار تصاویری از سفر خانواده محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس به ترکیه در فضای مجازی، روز گذشته الیاس قالیباف، پسر قالیباف سفر خواهر و همسر خواهرش به ترکیه را تایید کرد و آن را «خطایی نابخشودنی» توصیف کرد. وی در توضیحی در صفحه اینستاگرام خود ضمن عذرخواهی از مردم ایران نوشت: خطای فرزند را پای پدر ننویسید (جمعه ۲ اردیبهشت ۱۴۰۱/ دنیای اقتصاد/ کد خبر:۳۸۵۹۳۸۴).
در این نوشتار اصولا بدنبال تحلیل سلبی یا ایجابی برای این موضوع نیستیم، سخن و حرف ما با رئیس محترم مجلس چیز دیگری است. قبل از هر سخنی باید تاکید کرد که این سفر انجام شده است، به نفرات، تعداد و وسایل همراه برده و آورده نیز کاری نداریم و قصد و غرض بیان انتظاری در ظاهر کوچک، اما در اصل بسیار بزرگ نه تنها برای ایشان که برای تمام مسئولان حاکمیتی و دولتی است که داریم.
درست است که بقول الیاس قالیباف کار فرزند را به پای پدر نمینویسند، اما:
۱- سفر خارجی امروزه امری عادی برای همگان است و خانواده قالیباف هم مستثنی از این امر نیست. چرا این سفر اینقدر مهم و پر رنگ مطرح شده است؟ آیا نباید فکر کنیم که جریان معاند این رفتار عناصر خودی را بهانه حمله و بازسازی بدنه آرای اجتماعی خود برای انتخابات آینده و بازگشت به قدرت است؟
۲- آیا سازمانهای حاکمیتی و مردم هم با شنیدن نسبت مسافران با رئیس قوه مقننه نیز روابط نسبی و سببی را با ایشان نادیده میگیرند و طبق روال مردم عادی در امر تسهیل خروج و ورود به کشور و وسایل همراه رفتار میکنند یا خیر؟
۳- وقتی الیاس قالیباف این سفر را خطای نابخشودنی توصیف میکند نشان میدهد که ایشان بخوبی به تبعات سیاسی این سفر اگاه هستند و آنرا خطایی نابخشودنی توصیف میکنند پس چرا اقدامی در جهت جلوگیری از سفر انجام نداده اند؟
۴- کار بردن واژه خطای نابخشودنی برای چه؟ مگر چه موضوع عجیبی اتفاق افتاده که در طول دهههای گذشته توسط منسوبان برخی مسئولان رخ نداده که این سفر مستوجب چنین واژهای شده است؟
بعد از دولت حسن روحانی و آن وضعیتی اسفناک کشور، میدانیم و میبینیم که جریان استحاله طلب و اصلاح طلب شکست خورده به واسطه عملکرد فاجعه آمیز دولت قبل چگونه پای کوبان به گسترش و عمق بخشیدن به این موضوع در رسانههای خود ادامه میدهد. بنظر میآید بیان الیاس قالیباف بیشتر از آنکه آرام بخش فضای جامعه باشد دمیدن بر آتش هجمههای رسانهای به جریان انقلابی و رئیس قوه مقننه شده است. چرا برخی مسئولان ارشد نظام و منسوبانشان در ماههای مقدس اسلامی یاد تفریحات دنیایی میکنند. یکی در ماه محرم به سد لتیان میرود یکی هم به ترکیه. فلسفه اش چیست نمیدانیم؟