پایگاه 598: مدتی است گفت وگوی رئیسی با کارمند ریاست جمهوری بهانه استهزا در برخی رسانه ها شده است. البته از همان ابتدا رسانه های خارجی اصل ماجرا را وارونه روایت کردند؛ گوئی رئیسی در پاسخ به گلایه های یک تولید کننده چنین گفته است.
اما اهمیت موضوع اینجا نیست.
نقدهای این چند ماه به رئیس جمهور را مرور کنیم. یک بار گفتند 6 کلاس سواد دارد. چندین بار سهو لسان رئیس جمهور را به تمسخر گرفتند. برای استهزا بیشتر دروغ بافتند، مثل ماجرای سفر به روسیه و یا همین مورد اخیر.
آیا طبیعی است؟ پروژه نیست؟ اجازه دهید سادگی نکنیم.
دشمن دو پروژه ضدشناختی را رقم زده است. یکی ترور شخصیت با استهزا و دیگری کدگذاری ذهنی. اولی روشن است. انهدام یک فرد یا فیزیکی است یا هویتی. هویتی نیز گونه های مختلف دارد مثل هیولاسازی، انسان زدایی و بزرگنمایی و غیره. اما چرا استهزا؟ چندسطر پائین تر جواب می دهیم.
اما روش دوم همزمان با ترور شخصیتی، کدگذاری ذهنی است. کدگذاری ذهنی چیست؟ میانبرشناختی. فرد با نظام تداعی هایش مسائل را تحلیل می کند. کدگذاری ذهنی، نظام تداعی فرد را درگیر می کند تا ارزیابی ها وپیش داوری ها نگرش فرد را تغییر دهد. کدگذاری ذهنی را با برچسب گذاری هم می شناسیم. مثل تروریست خواندن جمهوری اسلامی در رسانه های غربی.
اما چرا استهزا؟
ممکن است بگوئیم بخاطر برخی خطاهای لسانی رئیس جمهور. همین؟ پس چرا دروغ می سازند؟ حتما کارکردی در استهزاست که با بهانه و بی بهانه برای ترور شخصیت به خدمت گرفته می شود.
رمز ناهار خوردی و مواردی شبیه به این در احساس خطر دشمن از "محبوبیت" است. رئیسی در این چند ماه برخلاف روئسای جمهور گذشته کمترین تنش و حاشیه و نفرت پراکنی را در فضای سیاسی کشور داشته است. از سویی با سفرهای استانی مستمر، مدل مدیریتی جدیدی را رقم زده است که ثمره اش وحدت است. طبیعی است که محبوبیت جمع کند.
و اما هرجا دشمن احساس کند فردی در حال جمع کردن محبوبیت است از روش استهزا استفاده می کند. چرا؟ چون این روش برخلاف روش های دیگر مخاطبش خواص نیست و عموم مردم است. استهزا هم لذت و سرگرمی است و هم جنگ و مبارزه؛ به سرعت نیز همه گیر و اجتماعی می شود.
روشی که دشمن برای رهبری انقلاب هم هرازگاهی به کار برده اما چون از سوی مخاطب تودهنی می خورد زبان بسته است.
با این حال درباره رئیس جمهور، دشمن به تناسب ذاتش دشمنی می کند، اما برخی در داخل با ساده دلی متوجه نیستند تمسخر کردن مومن از گناهان نابخشودنی است، خاصه آنکه نماینده یک ملت وخاک ایران باشد.
* محسن مهدیان