آقای مازنی؛ اصلاح طلبان مرزهای شهادت را نه در سخن می‌شناسند و نه در عمل!

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، اصلاح طلبان بعد از از دست دادن دومینوی پی در پی قدرت در انتخابات گذشته گویی دچار نوعی سرگشتگی مزمن شده اند و بدون اینکه اینکه به رزومه کاری و مواضع سیاسی – تاریخی خود نگاهی داشته باشند با اطمینانی کورکورانه به حافظه تاریخی ملت ایران باورشان شده است که هیچوقت از امام (ره) و مواضع ایشان و همچنین مواضع منشعب شده از آن توسط خلف برحقشان مقام معظم رهبری عبور نکرده و جدیدا بدنبال نه شهید اند که تا مرزهای شهادت را نیز رفته اند. این نوشتار ذیلا پاسخ دادن به بخشی از این مواضع است تا از اشتباه تاریخی و خودخواشته خویش بدر آیند:

1- اصولا اگر مقایسه دوران امام (ره) را بلاتشبیه با دوران پیامبر عظیم الشان اسلام انجام دهیم می بینیم که در آن دوران که دوران مبارزات سخت و طاقت فرساست هنوز مرز بندی های مشخص نشده و همگان که در صف اسلام هل من مبارز می خواستند هنوز ذات و بازن خود را بروز نداده بودند و اگر هم بوده است بسیار خفیف و زیر جلدی اینکارها را انجام می دادند اما جرات بیان آَکار آن را نداشتند.

2- بودند جریانات و کسانی که با قوم یهود و کفار در خفا بدلایل قرابت های نسبی و سببی و همچنین منافع مالی خود روابطی داشتند و حتی به جان عزیز پیامبر نیز سوء قصدها کرده بودند و در برخی مواقع که سختی ها بر گرده برخی هایشان فشار می آورد ذات خود را عیان می کردند و می گفتند آنچه را که در درون داشتند.

3- در آن دوران خداوند خود قانونگذار و پیامبر اعظم (ص) مفسر و پیام آور این قوانین که در حقیقت همان قانون اساسی تمدن و دولت تازه تاسیس یافته اسلام می باشد بودند. و باز هم شاهد هستیم که باز هم همین جریانات سیاست باز و منافع نگر با لطایف الحیل هزاران تفسیر رنگارنگ بر این قوانین زدند و کارهایی کردند که نباید می شد و مسیر تاریخ اسلام چگونه به مسیر دیگری رفت و سوگمندانه کسانی هم مدعی اینکارها بودند که اگر واقع بین هم باشیم واقعا تا مرزهای شهادت هم رفتند اما توفیقی برای ادامه راه نیافتند.

4- اما در دوران امام علی (ع) می بینیم که با شدت ظهور و بروز مدعیان سیاست های کشور اسلامی افزوده شد و آنچنان مسیر انقلاب جهانی اسلام به راه دیگری رفت که فرزندان ابوسفیان که ید طولانی در توطئه علیه اسلام داشتند به خلافتی ناحق دست یافتند و یکی پس از دیگری جنایت هایی آفریدند که اثرات آن تا به امروز نیز ادامه یافته است.

آقای مازنی انقلاب اسلامی سیستم و تمدنی یکپارچه است که از نظر این را قم نمی توان بین راه امام و رهبری تفاوتی قائل شد این دو شجره طیبه انواری هستند که همیشه یکدیگر را پوشش داده و مخالفت با یکی عین مخالفت با دیگری است.جریان اصلاح طلب بارها از مرزهای انقلاب اسلامی و قانون اساسی تا مرزهای نابودی انقلاب اسلامی نیز پیش رفته اند یادمان نرفته فتنه78 و 88 و 96 و یادامن نرفته فرار سران اصلاح طلب به همراه خانواده هایشان به آغوش غرب را .../ یادمان نرفته تهدیدات دائم انقلاب توسط همفکرانتان به شورش و براندازی و تحریک غرب به تحریم های کمر شکن ملت ایران با مواضع اشکار وپنهان و یا با سکوتشان را و...

اما زمانی انگشت بهت و حیرت را به دندان می گیریم که می گویید تا مرزهای شهادت را رفته اید!!! این برخی ها را معرفی کنید تا ما هم خدای ناکرده راه به خطا نبریم! از پیوستگان میان راه و انقلابیون پشیمان نگویید که اصولا در مقوله ادعای شما نمی گنجند زیرا صرف ادعای شما برای رفتن همفکرانتان تا مرزهای شهادت باید شامل کسانی باشند که خالصا از اول انقلاب اصلاح طلب بوده و در راه اصلاح طلبی و با این عنوان تا مرزهای شهادت رفته اند وگرنه سکوت بریتان بهترین روش خواهد بود.

جریان متبوع شما تا همین امروز نیز نظام سیاسی کشور را به شورش و براندازی و...تهدید می کند پس چگونه خود را مدعی راهی می دانید که عامل به آن نه در سخن و نه در عمل هستید؟!

رضا احمد زاده