تخریب لشکر ۲۷ درتجدید میثاق و تجدید خاطرات

پایگاه 598-دکتر سید جواد هاشمی فشارکی؛ اردوی فرهنگی چهار روزه قریب پانصد تن از رزمندگان تخریب لشکر ۲۷ و نیز معدودی از سایر گردانهای لشکر 27 و همچنین مسئولین تخریب سایر یگانهای دفاع مقدس از روز سه شنبه ۲۵ لغایت جمعه ۲۸ آبان ماه ۱۴۰۰ در محل استقرار دوران دفاع مقدس واقع در اردوگاه تخریب لشکر در سه کیلومتری غرب پادگان دوکوهه اندیمشک برگزار گردید.

جدا شدن از هیاهوی زندگی شهری و بدور از دغدغه های روزمره زندگی و قرارگیری در محیط خاکی متبرک به قدوم شهدا و جان برکفان دوران دفاع مقدس و عطر اگین به نزول ملائک و رحمت معجزات الهی،  فرصتی برای تدبر و رجعت به دوران ناب دفاع مقدس را فراهم کرد. گرچه تلفنهای همراه که به انبوه پریزهای برق وصل بودند؛ انقطاع کامل از وادی زندگی پرهیاهو را بوجود نمی آورد. با اینکه حدود سه ونیم دهه از پایان جنگ گذشته و میانگین سنی افراد به شصت سال رسیده و سفیدی برچهره نوجوانان ان زمان نشسته ولی روحیه و نشاط همچنان بالاست. حضورتعدادی جانبازدست و پا قطعی چون منصور رحیمی فرمانده تخریب لشکر، نمود جنگ را بیشتر نمایان می ساخت.

اتوبوس هایی که جلوی حسینیه فاطمه الزهرای تهران منتظر بودند و عزیزان رزمنده سر ساعت مقرر حاضر شده و گروهان بندی براساس گروهان زمان دفاع مقدس شده و سوار اتوبوس‌ها شده و شب را بسوی دیار عاشقان عازم شده و صبح روز بعد قبل از اندیشمک وارد پادگان دوکوهه و سپس به سه کیلومتری غرب آن یعنی اردوگاه تخریب لشکر روانه شدند. پیش از ورود به اردوگاه اتوبوسها متوقف و پیش کسوتان دفاع مقدس پیاده شدند و با اسفند و صلوات مورد استقبال‌گرم حاضرین در اردوگاه قرار گرفتند و سپس از زیر قران وارد اردوگاه شده و از معبری که طرفینش میدان مین مصنوعی بود و تکه به تکه بنرهایی از شهدای تخریب قرار داشت ،که یاد اور بازکردن معبر توسط شهدایی که جانشان را تقدیم انقلاب کردند بود؛ از معبر عبور کرده و سپس به حسینیه تخریب رسیدند. و ایستگاه صلواتی در کنار حسینیه برپا و در خدمت بود. پس از پایان استقبال گرم وپرشور وپذیراییوارد چادرهای گروهانهای خود( گروهان امام حسن ع، سید الشهدا ع و قمر بنی هاشم س) که در سه سمت اردوگاه بود شدند. یک ردیف نیز جهت چادرهای تخریب یگانهای دیگر سپاه و یک ردیف چادر رسانه ها با حضور گروههای جوان چند رسانه برای ضبط مراسم ونیز مصاحبه های انفرادی که ساعات زیادی را دوربین بدست مشغول بودند.

استقرار در محل چادرهای قدیم و با پتوهای ساده که بعنوان زیرانداز و بالش و روانداز استفاده شدند ، و باز صدای مداحی مولای مولای در سحرگاهان همگان را به حسینیه برای تهجد فرا می خواند و در طول روز نیز صدای بانوای کاروان اهنگران و... خاطرات را زنده و مجسم می کرد. سخنران وامام جماعت حجت الاسلام شیرازی همان روحانی جوان جبهه ها بود و دعای کمیل وندبه نیز توسط همان مداح جبهه قرائت شد. بیدار باش با صدای انفجارهای صوتی، تجمع با نظام دادن حاج مجید ثابتیجانشین گردان تخریب،  پیاده روی دو ستونه سحرگاهی بطول سه کیلومتر به سمت  پادگان دوکوهه انجام شد و ستون کشی دو ستونه در داخل پادگان دوکوهه نیز انجام و اجرای صبحگاه در میدانی که رزمندگان گردانهای لشکر 27 حاضر میشدند، بصورت نمادین برگزارشد و صدای یا الله ادرکنی عجل علی ظهورک، یا مهدی بپاخواست.

حسینیه گردان هنور بصورت ساده و بی در وپنجره بود ولی دورتادور آن را بنرهایی از تصاویر شهدا ونیز صحنه های مختلف تخریبچیان تزیین شده بود. در سمت قبله نیز یک شبه سنگ مزار شهید دین شعاری و پنج شبه سنگ مزار پنج شهید شاخص گردان؛ شهید حاج عباس حافظی، شهید سیدحسن موسوی پناه، شهید علیرضا سلطان محمدی ، شهید ابوالقاسم کندی، شهید سید جعفر خاتمیقرار داشت که همه به ادای احترام گذاشته و برای علو درجات همه شهدا فاتحه میخواندند. حسینه همچنان پراز مراسم نمازو دعا و گردهمایی و خاطره گویی و نیز پهن شدن سفره غذا و خواندن دعای سفره در اغاز اطعام. (اَللَّهُمَّ ارْزُقنا رِزْقاً حَلاَلاً طَیِّباً برحمتک یاارالرحمن الراحمین – صلوات‌). غذا  نیز توسط اشپزگردان که اینک خبره شده بود در اشپزخانه دوکوهه پخته و حمل میشد و همه در امور مشارکت داشتند.

عصر والیبال نشسته جانبازان گردان؛ بصورت جدی ولی با چاشنی های مزاحهای مختلف و با تشویقهای پرشوق صورت گرفت. خاطره گویی یک بخش پر حجم بعد از نمازهای جماعت ظهر و عصر بود. خنده دارترین خاطره ها مربوط به شیرین کاری هایآن دوران وسخت ترین خاطره مربوط به لحظات شهادت همرزمان وجاماندگانها را تشکیل میداد. سخنرانی سردار کوثری اخرین فرمانده لشکر27 ، سردار رضا یزدی فرمانده گردان عمار؛ و جانباز دو پا حاج منصور رحیمی فرمانده گردان تخریب که همواره چون نگینی همه دورش پروانه وار بودند.

در شب آخر با تجدید میثاق با ارامانهای انقلاب و اطاعت از رهبر انقلاب اسلامی، با اهدای تندیس مین منور با نوشته اردوی شهید دینشعاری، گردهمایی تخریبچیان لشکر 27، دوکوهه، پاییز 1400، بهمراه یک پلاک السلام علیک یا اباعبدالله الحسین (ع) بیاد پلاک گردنی زمان دفاع مقدس صورت گرفت.

یک چادر نمایشگاهی از تجهیزات تخریب دفاع مقدس و نیز تجهیزات ابداعی جدید برای مین زدایی و همچنین انواع تله های انفجاری خرابکاری که منافقین و داعشی ها بکار برده بودند، نیز به نمایش در آمده و با توضیحات، افراد با این توانمندی‌های بروز شده آشنا میشدند.

یک ویژگی این اردو این بود که گرچه متعلق به رزمندگان تخریب لشکر ۲۷ و به میزبانی انان در مقرشان بود،  ولی گلچینی از تخریب‌های دیگر یگان‌های دفاع مقدس و سایر بخشهای خود لشکر ۲۷نیز حضور داشتند و همدلی و وفاق ونیز تبادل تجربیات دوران جنگ و پس از ان صورت گرفت و دامنه این انس فراگیر بود.

تنها تفاوت در این بود که چراغ با موتوربرق درچادرها بجای فانوس هایی که بصورت نمادین حاضربودند و سفرغذای ساده به غذای معمول شهرمبدل شده بود و ظرف های آلومینومی و به ظروف یکبار مصرف و لیوان های قرمز پلاستیکی به لیوانهای یکبار مصرف و سفره نیز به سفره یکبارمصرف تغییریافته بود.

پیش کسوتان دفاع مقدس، ازمشکلات اقتصادیپیش امده برای مردم و وضعیت فرهنگی جامعه و مسوولین کاهل سه دهه گذشته گلایه داشته و ضمن حمایت ازدولت مردمی ایت الله رییسی، تقاضا داشتند، که در رسیدگی به مسایل کشور وحذف نفوذیهای در مناصب دولتی تسریع نمایند؛ تا انشالله نشانه های تحول در مدیریت انقلابی در جامعه اشکار و مردم بهره‌مند شوندو زمینه سازی تمدن نوین اسلامی در گام دوم انقلاب را فراهم سازد .