به گزارش پایگاه 598، به نقل از جهان نیوز، رویدادهای ورزشی خصوصا در آسیا بعضا با حرکت های ناشایست برخی کشورها توامان شده است. برخی از کشورهای مرتجع که در زمین مسابقه زورشان به بازیکنان و تیم های ایرانی نمی رسد سعی می کنند با بداخلاقی، شکایت و ... در زمین منازعه دیگری برنده میدان شوند.
مصداق این قبیل جرزنی های ورزشی کم نیست اما آخرین مورد آن که خیلی هم سر و صدا کرد به بازی تیم های فوتبال بانوان ایران و اردن باز می گردد. جایی که یک ورزشکار ایرانی خوش درخشید و همین موضوع سبب شد تا اردنیها در یک حرکت توهین آمیز نسبت به جنسیت این زن ایرانی خبرپراکنی کنند.
بعد از مدتی در فضای شبکه های اجتماعی عربی علیه این دختر ورزشکار ایرانی موج مجازی راه افتاد اما در همین حین که اردنی ها و بعضا صهیونیست ها علیه «زهره کودایی» خبرپراکنی می کردند و به سبب اینکه این موضوع در فضای زبان عربی شبکه های اجتماعی رخ می داد و فضای توئیتر فارسی هنوز مطرح نشده بود این عراقی ها و لبنانی ها بودند که از وی حمایت کردند.
این ماجرا تا جایی پیش رفت که فدراسیون فوتبال اردن حرکت توهین آمیز اعضای خود را تکمیل کرد و از فدراسیون فوتبال آسیا درخواست تعیین جنسیت این بانوی ورزشکار ایرانی را کرد اما با پاسخ فدارسیون فوتبال آسیا مواجه شد که کودایی یک زن است.
این غائله تمام نشد چراکه پس از آن با بازتاب این مطلب در بخش فارسی شبکه های اجتماعی کاربران ایرانی به حمایت از بانوی قهرمان ایرانی که توانسته بود دو پنالتی را در دیدار با تیم اردنی مهار کند و ستاره میدان شود پرداختند که تا به همین امروز هم این واکنش ها ادامه دارد اما این ماجرا چند نکته اساسی را در بر داشت.
سکوت فمنیست ها از جمله موارد اصلی و دنباله دار این ماجراست که همچنان ادامه دارد. شاید به سبب حجابی است که این بانوی قهرمان ایرانی بر سر دارد فمنیست هایی که ادعای طرفداری از حقوق زنان دارند پا پس کشیده اند.
ضدانقلاب، فمنیست و کشورهای غربی و بیگانه اضلاع یک مثلث هستند که با شعار دروغین حمایت از زنان همواره سعی در چالش آفرینی در فضای سیاسی اجتماعی می کنند اما ابزار دست این افراد خصوصا فمنیست های ضدانقلاب چیست؟ سئوال بهتر این است که ماجرای دروازه بان تیم ملی فوتبال زنان ایران چه ویژگیهایی دارد که در چشم فمنیست ها مدعی جلوه نمی کند و آنها اینطور با بی اعتنایی از کنار آن رد می شوند.
سه مولفه در این حوزه می توان ذکر کرد. اول موضوع حجاب است که ضدانقلاب همواره با آن به طور ایدئولوژیکی مخالفت کرده است و سعی دارد همه مشکلات زنان را به گردن آن بیندازد اما در اینجا نه تنها حجاب مانعی برای حضور و قدرت نمایی زنان ایرانی نیست بلکه به آنها وجاهتی خاص در فضای ورزشی بخشیده است و زنان مسلمان دیگر نیز با همین الگو برای حضور در فعالیت های حرفه ای در سطح جهانی امیدوار شده و شاهد رشد زنان مسلمان با الگوپذیری از زنان ایرانی هستیم.
از اینجاست که دیده می شود ضدانقلاب همواره موارد منفی را به حجاب نسبت می دهد اما مواردی که موفقیت زنان ایرانی بدون حجاب است را پررنگ می کند. مانند مسئله «مریم میرزا خانی» نخبه ای که در سطوح آموزشی ایران بعد ازانقلاب تعلیم دید و در سطح جهانی درخشید.
موضوع دیگری که برای ضدانقلاب بسیار حیاتی است سیاه نمایی و نشان دادن مشکلات زنان ایرانی به حد فلاکت و بدبختی است. این درحالی که در مورد زهره کودایی نه تنها مشکلی دیده نمی شود بلکه موفقیت و تلاش یک زن ایرانی و رشد آن را در فضای ورزشی شاهد هستیم.
اتفاقا فمنیست هایی که لباس ضدانقلاب پوشیده اند مانند «شیرین عبادی» و «مصی علینژاد» هر دو با کمک شبکه های معاند وابسته به آل سعود تلاش کردند که ورزش حرفه ای ایران را در حوزه بین المللی محروم کنند و در جهت تحریم ورزش ایران تقلا کردند. این درحالی است که حالا بر خلاف تلاش های مذبوحانه آنان ورزش حرفه ای خصوصا در حوزه زنان بسیار رشد کرده و یک تیم فوتبال متشکل از بانوان با اولین حضور در یک رقابت بین المللی به مقام نائب قهرمانی دست یافته است.
موضوع دیگر که ضدانقلاب همواره سعی دارد به طور سیاسی با پوشیدن لباس فمنیسم به آن دامن بزند مشکلات زنان ایرانی است. سیاه نمایی و همچنین القای این موضوع که زنان ایرانی پیشرفت نمی کنند از جمله بستری است که انگل های فمنیسم ضدانقلاب در آن رشد می کنند. بنابراین پیشرفت زنان ایرانی خواسته این افراد نیست بلکه آنان خواستار شکست و سیاه بختی زنان ایرانی هستند.
در همین رابطه است که کاسبی سیاسی آنان با سیاه نمایی و عدم پیشرفت زنان ایرانی شکل می گیرد. باید به این نکته نیز اشاره کرد که کاسبی بسیاری از جمله مصی علینژاد با این موارد و گرفتن پول های کلان و خریدن خانه های مجلل در آمریکا از این راه شکل گرفته است.
در ماجرای «گلاره ناظمی» هم همین رفتار را از فمنیست ها شاهد بودیم. این داور فوتسال کشورمان در میان ۱۶ داور برتر سال ۲۰۲۱ فدراسیون تاریخ و آمار قرار گرفت و نامزد بهترین داور سال شد. به هر جهت محیط ورزشی هم یکی از بسترهای رشد زنان ایرانی است که ضدانقلاب و فمنیسم از این موضوع خوشنود نیستند.
بنابراین مشخص است ضدانقلاب و فمنیست های ایرانی نه تنها به موفقیت و پیشرفت زنان ایرانی توجه نمی کنند بلکه خواهان رخداد برعکس این مسئله برای بانوان کشورمان هستند.
نکته دیگری که می توان در این بازه زمانی یاد آن را زنده کرد سکوت افرادی بود که دائما بحث حقوق بانوان و ظلم به زنان را مطرح می کردند اما در ماجرای قتل عمد «میترا استاد» با پنج گلوله یک اسلحه غیرمجاز توسط نجفی، اغلب سکوت اختیار کردند!