به گزارش پایگاه 598، به نقل از مدیکال اکسپرس، از زمان شروع همهگیری کووید، محققان تلاشها را برای ایجاد تکههایی که داروهای نجاتبخش را بدون درد به پوست میرسانند، دو چندان کردهاند، پیشرفتی که میتواند پزشکی را متحول کند.
این تکنیک میتواند به افرادی که فوبیای سرنگ دارند و نیز به کودکان کمک کند؛ فراتر از آن، تکههای پوستی میتوانند به تلاشهای توزیع کمک کنند، زیرا الزامات زنجیره سرد ندارند و حتی ممکن است کارآیی واکسن را افزایش دهند.
این مطالعه در مجله Science Advances منتشر شد که نتایج امیدوارکنندهای را نشان داد.
دیوید مولر، ویروس شناس دانشگاه کوئینزلند و یکی از نویسندگان مقاله، تیم استرالیایی-آمریکایی از تکههایی به اندازه یک سانتی متر مربع با بیش از ۵۰۰۰ سنبله میکروسکوپی، آنقدر ریز که نمیتوانید آنها را ببینید، استفاده کردند.
این نکات با یک واکسن آزمایشی پوشانده شدهاند و روی پچ با یک اپلیکاتور که شبیه به توپ هاکی است کلیک میشود. مولر گفت: «مثل این است که یک تلنگر خوب روی پوست میزنید.
محققان از واکسنی به نام «زیر واحد» استفاده کردند که میخهایی را که روی سطح ویروس کرونا قرار گرفتهاند، بازتولید میکند. موشها واکسن را یا از طریق پچ در طول دو دقیقه یا با سرنگ دریافت کردند. سیستم ایمنی آنهایی که این پچ را دریافت کردند، پس از دو دوز، سطوح بالایی از آنتی بادیهای خنثیکننده را تولید کردند، از جمله در ریههایشان که برای متوقف کردن کووید حیاتی است و این وصلهها عملکرد بهتری از سرنگ داشتند.
به گفته مولر، محققان همچنین دریافتند که به یک گروه فرعی از موشها که تنها یک دوز واکسن حاوی ماده اضافی به نام ادجوانت که برای تحریک پاسخ ایمنی استفاده میشود، داده شد.
مولر توضیح داد واکسنها معمولا به ماهیچههای ما تزریق میشوند، اما بافت ماهیچهای حاوی تعداد زیادی سلول ایمنی لازم برای واکنش به دارو نیست، علاوه بر این، میخهای ریز باعث مرگ موضعی پوست میشوند که بدن را در مورد مشکل هشدار میدهد و پاسخ ایمنی بیشتری را ایجاد میکند.
در ابتدا زمانی که واکسن روی یک پچ پوشانده شود، حداقل ۳۰ روز در دمای ۲۵ درجه سانتیگراد (۷۷ درجه فارنهایت) و یک هفته در دمای ۴۰ درجه سانتیگراد (۱۰۴ فارنهایت) پایدار است. این یک مزیت بزرگ به ویژه برای کشورهای در حال توسعه است. دوم، استفاده از آن بسیار ساده است. شما برای ارائه آن لزوما به متخصصان پزشکی آموزش دیده نیاز ندارید.
بوراک اوزدوگانلار، استاد مهندسی در دانشگاه کارنگی ملون در شهر پیتسبورگ آمریکا نیز از سال ۲۰۰۷ روی این فناوری کار کرده است.
او مزیت دیگری هم میبیند: تزریق دقیق مقدار کمتر واکسن به پوست میتواند پاسخ ایمنی مشابه تزریق عضلانی را فعال کند. این یک عامل مهم است، زیرا کشورهای در حال توسعه برای تهیه واکسن کووید کافی تلاش میکنند.
اوزدوگانلار میتواند روزانه حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ پچ در آزمایشگاه خود تولید کند، اما نتوانست آنها را روی واکسنهای mRNA که در طول همهگیری مطرح شدهاند، آزمایش کند، زیرا توسط فایزر یا مدرنا مجوزی دریافت نکرده است.
پچ مورد استفاده در مطالعه منتشر شده در روز جمعه توسط شرکت استرالیایی Vaxxas ساخته شده است که دورترین آنها در طول این مدت است. آزمایشات انسانی از آوریل برنامه ریزی شده است.
دومی که در سال ۲۰۱۳ تاسیس شد و در ماساچوست مستقر است، روی نوع کمی متفاوت از چسب کار میکند، با میکروسوزنهایی که در پوست حل میشوند.
آنها میگویند این رویکرد این مزیت را دارد که نیاز به سنبلههای کمتری در هر پچ دارد، (فقط ۱۲۱ عدد) ساخته شده از یک پلیمر پروتئینی که زیست سازگار است.
مایکل شریدر، مدیرعامل این شرکت گفت: ما در حال کار بر روی یک محصول ترکیبی فصلی کووید و آنفلوانزا هستیم که مستقیما به خانههای بیماران پست میشود تا خود مدیریت شود.
واکسن کووید مورد استفاده آنها توسط شرکت Medigen تولید شده است که قبلا در تایوان مجاز است.
هدف این شرکت تولید تکههای کافی برای واکسینه کردن ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ نفر در آزمایشهای بالینی است که قرار است تابستان آینده راه اندازی شود. چالش اصلی در حال حاضر تولید است، بدون اینکه هیچ تولیدکنندهای هنوز قادر به تولید تکههای کافی به صورت انبوه نیست.
شریدر گفت: اگر میخواهید واکسنی راه اندازی کنید، باید صدها میلیون واکسن تولید کنید. ما از امروز آن مقیاس را نداریم، هیچ کس واقعا چنین مقیاسی را ندارد.
شریدر گفت: این آینده است، به نظر من، اجتناب ناپذیر است. من فکر میکنم که طی ۱۰ سال آینده خواهید دید که این (به طرز چشمگیری) نحوه دریافت واکسنها را در سراسر جهان تغییر خواهد داد.»