نه کسی دلش برای ظریف می‌سوزد و نه اصلاح طلبان جرات دفاع از وزیر برند خود را دارند!

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، خلاصه موضوع این بوده است که دکتر ظریف طی سخنانی در کلاب‌هاوس گفت «در مجلس گفتم که در برجام کلمه ساسپنشن (Suspension) نیست و این اشتباه از من بود، چهار بار یا سه بار کلمه ساسپنشن (تعلیق) در ضمیمه استفاده شده بود. این را مذاکره‌کننده ما، به ما اطلاع نداده بود»! اشاره جناب ظریف به اظهارات خود در تاریخ ۳۰ تیرماه ۱۳۹۴ در جلسه علنی مجلس شورای اسلامی است که با جرأتی آمیخته به حرارت گفته بودند: اصلاً تعلیق در هیچ جا نیامده، در هیچ جای برجام تعلیق نیامده. هرکس تعلیق ترجمه کرده، اشتباه کرده. هیچ جای برجام تعلیق نیامده.

بیان این سخنان از زبان وزیر برند دولت روحانی نکاتی را به اذهان متبادر می‌سازد:

۱- این سخنان از وزیر امور خارجه‌ای که قهرمان دیپلماسی و امیر کبیر زمان نام گرفته است آیا فاجعه نیست؟!

۲- آیا زمانی که در دولت یازدهم پرونده را از شورای عالی امنیت ملی به وزارت خارجه ارسال کردند نمی‌دانستند که این پرونده در قد و قواره وزارت خارجه و وزیر آن نیست؟ آیا در آن زمان هم منتقدان فریاد برنیاوردند که این کار به مصلحت نیست؟!

۳- از یاد نبریم بار‌ها از سوی رهبر معظم انقلاب و ناظران سیاسی در باره خطرات و استراتژی‌های غرب برای تضییع حقوق ملت ایران به تیم مذاکره کننده تذکر داده شد و جناب ظریف در همان ایام که منتقدان به وجود کلمه تعلیق در برجام اشاره می‌کردند و ایشان با قاطعیت! آن را انکار می‌کرد، به خود زحمت داده و متن برجام را به دقت مطالعه می‌کرد! بعید نبود از تحمیل فاجعه برجام به ملت و نظام جلوگیری شود. زجر ملت ناشی از خود شیفتگی دیپلمات‌ها در مذاکرات بود که علیرغم هشدار دلسوزان داخلی دلشان را به امضای کری خوش کردند.

۴- محمد جواد ظریف مسئول مستقیم مذاکرات هسته‌ای و تیم مذاکره کننده بوده، علاوه بر اینکه ایشان باید پاسخگوی رشد عناصر نفوذی در تیم مذاکره کننده باشد باید پاسخ دهند که تیم مذاکره کننده چگونه مذاکره کرده و چگونه به تنظیم متن برجام اقدام کرده که ایشان بعنوان رئیس تیم مذاکره کننده اطلاعی از مفاد آن نداشته است. ایشان ظاهرا باید مسئولیت خسارت این زلزله سیاسی را بپذیرد. می‌فرمایند وجود این واژه در ضمیمه برجام را مذاکره‌کننده‌ها به ما اطلاع نداده بودند! اما توضیح نمی‌دهند که مگر خود ایشان در رأس مذاکره‌کنندگان و مسئول و مدیر آن‌ها نبوده‌اند؟!

۵- می‌خواهیم برخی موضوعات را بیاد آقای ظریف بیاوریم و بپرسیم که با شنیدن برخی از واژه‌ها چیزی را بخاطر می‌آورند یا نه: دولت محرمانه ها، کاسبان تحریم، بی‌سواد، و... یا پروپاگاندای رسانه‌ای که در دوران مذاکرات تمام و کمال در حمایت از جریان مذاکرات تیتر می‌زدند و به افکار عمومی مدینه فاضله‌ای را نشان می‌دادند که سرابی بیش نبود و امروز ملت ایران باید بار همه آن سوء تدبیر‌ها و تعهدات بین المللی و ناکارآمدی‌ها را بر دوش بکشند؛

لذا اولا: اگر دولت سیزدهم امروز هم صحبت از ادامه مذاکرات می‌زند بیشتر نگه داشتن آمریکا در گوشه رینگ سیاستی است که بدلیل خطای محاسباتی دولت ترامپ، آمریکا را در موضع ضعف و عقب نشینی در سیاست و میدان کشانده است می‌باشد تا نتواند حرکت جدیدی انجام دهد. درست است که مکانیزم ماشه برجام را برای ما به بازی باخت – باخت تبدیل کرد لاکن اگر ترک‌های ترمیم شده تحریم‌ها که به برکت برجام دولت روحانی ترمیم شده بود روزی دوباره ظاهر شدند (که ظاهر شده اند) هم مکانیزم ماشه از هم خواهد پاشید و هم فروپاشی تحریم‌ها با حضور دولت انقلابی سید ابراهیم رئیسی قطعی خواهد بود.

ثانیا: سئوال مهمتر این است که چرا ظریف در این زمان اقدام به اعتراف درباره واژه تعلیق‌ها در برجام نموده است. او که روزی با قاطعیت در مجلس از نبود تعلیق در برجام داد سخن می‌داد چرا اینگونه خود را قربانی می‌کند و جواب آن جز این است که او خود را قربانی می‌کند که جریان غرب گرا بتواند به حیات سیاسی خود ادامه دهد؟ اما اینکار نه جریان اصلاحات را نجات خواهد داد و نه با خوش بینی زیاد از گناه و خطای تیم مذاکره کننده خواهد کاست. اینکار ظریف را نباید به حساب از خود گذشتگی او گذاشت بلکه خوشبینی بیش از حد به غرب و آمریکا او را در باتلاقی فرو برد که به حقیقت آنرا باید برجام گیت دولت وقت نامید که اگر ظریف اینکار را نمی‌کرد شاید تمام دولت روحانی را با خود به درون خود می‌کشانید، در نتیجه قربانی باید خود عامل این فرجام ناخوشایند باشد و آن کسی نیست جز خود ظریف.

* رضا احمدزاده