تولیدکنندگان هم کمی به خود بیایند

آلبرت بغزیان در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی خبرگزاری فارس با توجه به نامگذاری سال 91 از سوی مقام معظم رهبری با عنوان «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی» درباره چالش‌های تولید و اینکه تولید در کشور با چه فشارها، محدویت‌ها و مشکلاتی روبرو است گفت: تولید داخلی با سه مشکل بالا بودن قیمت تمام شده، کیفیت و تنوع مواجه است.

وی گفت: اولین مشکل بالا بودن قیمت تمام شده کالا است که به دلیل افزایش قیمت انرژی و تحریم‌ها تا حدودی بر روی قیمت‌ تمام شده تأثیر می‌گذارد، بنابراین اگر از تولید کننده داخلی حمایت نشود ممکن است کالای وارداتی نسبت به کالای تولید داخل ارزانتر تمام شده و تولید کننده داخلی توان رقابتش را از دست بدهد.

این اقتصاددان افزود: در داخل کشور در مورد این مسئله باید سیاست‌ها و بسته‌های حمایتی دیده شود که در فاز دوم هدفمندی یارانه‌ها این بسته‌ها دیده شده است، حال تا چه حد قابلیت اجرا پیدا می‌کند در آینده معلوم می‌شود.

بغزیان کیفیت را مشکل دوم تولیدات داخلی دانست و گفت: کیفیت محصولات خارجی هم از لحاظ خدمات پس از فروش و  هم داشتن کارایی در بین مصرف‌کنندگان به اثبات رسیده است، بنابراین اگر قرار است از تولید حمایت شود، تولید کننده نیز باید در این زمینه تلاش کرده و در افزایش کیفیت کالای تولید‌ی‌اش حداکثر توانش را بکار گیرد.

وی افزود: تنوع، مشکل سوم تولیدات داخلی است زیرا محصولات خارجی به مراتب جذاب‌تر از تولیدات داخلی است و برای تولید کننده داخلی ایجاد این تنوع با توجه به اینکه فقط بخواهد بازار داخلی را پوشش دهد مقرون به صرفه نیست. 

بغزیان گفت: این سه معضل تولید، یعنی بالا بودن قیمت تمام شده، کیفیت و تنوع، صادرات را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد. مشکل تولید کننده ما این است که به دلیل به صرفه نبودن مقیاس تولید مجبور است کسر از تولید کند و به دلیل تحریم‌ها ممکن است نتواند بازاری را برای خود بدست آورد.

* تولیدکننده‌داخلی تولید کننده‌ای نیست که در ادبیات تولید تعریف می‌شود

بغزیان در مورد سیاستگذاری که دولت تاکنون داشته تا چه حد در راستای رفع مشکلات و تنگناهای تولید بوده و این سیاستگذاری‌ها تا چه اندازه‌ای در راستای حمایت  از تولید بوده است، گفت: فکر می‌کنم دولت تلاش خود را هم از لحاظ مقررات و هم از لحاظ حمایت انجام داده است.

وی ادامه داد: دولت در حال حاضر ارز را پایین‌تر از قیمتی که در بازار است به تولید‌کننده می‌دهد و معافیت‌ها و ممنوعیت‌هایی را در بحث صادرات و واردات قرار داده تا به هرحال بازار خوبی برای تولید کننده داخلی ایجاد شود.

بغزیان ادامه داد: متاسفانه تولید کننده داخلی ما تولید کننده‌ای نیست که در ادبیات تولید و یا در خارج با آن برخورد می‌کنیم، تولید‌کننده‌ای که دائما ناراضی است، همیشه انتظار حمایت داشته و توقع داشته باشد همه کاستی‌ها و کم‌کاری‌ها را دولت بر عهده بگیرند تولید کننده‌ای نیست که با این حمایت‌ها تقویت شود.

این اقتصاددان گفت: تولید کننده داخلی باید به خودش بیاید، با همین افزایش قیمت انرژی هم می‌توانست به فکر صرفه‌جویی و افزایش بهره‌وری بیفتد و کمی از سودش بگذرد، تا چه اندازه خودروساز و لوازم‌خانگی ساز ما باید حمایت شود تا در سایه این حمایت بتواند کالایش را به فروش برساند، باید کمی از حمایت‌ها کم کرده تا تولید کننده داخلی سعی کند خودش را به سطح تولید کننده خارجی برساند و با توجه به اینکه تولید کننده داخلی حداکثر توانش را بکار نمی‌گیرد این تولید کننده است که مقصر است.  

* منابع ارزان با شرط مفید و واقعی بودن تولید اختصاص پیدا کند

بغزیان با توجه به تحریم و اینکه در این شرایط دولت چه حمایت‌هایی می‌تواند از تولید به عمل آورد گفت: ارز مورد نیاز تولیدکننده به موقع در اختیارش قرار گیرد، بسته‌های حمایت  مالی تهیه شود که به پروژه‌های بازسازی، افزایش بهره‌وری و نوسازی خط تولید کمک کند و همچنین در بخش بازرگانی و گمرک می‌تواند به شناسایی کالاهای غیر استاندارد بپردازد و مانع ورود کالاهای بی‌کیفیت شود و در عوض کالاهای مرغوب‌تر و با کیفیت بهتر را وارد کند. 

وی افزود: دولت در این راستا باید قوانین را اصلاح، حمایت‌های تجاری، ارزی و پولی داشته باشد و منابع ارزان‌تر و هدایت‌شده را با بررسی مفید و واقعی بودن تولید در اختیار تولید‌کننده قرار دهد.

* تولید کننده داخلی مانند یک نوزاد همواره انتظار حمایت دولت را دارد

بغزیان درباره اینکه فاز دوم هدفمندی قرار است اجرا شود، دولت چه حمایتی‌هایی می‌تواند از تولید به عمل آورد بیان داشت: سازمان هدفمندی بسته‌های متعدد حمایتی را مشخص کرده بود که این بسته‌ها در اختیار صنایع مختلف قرار داده می‌شود و این بسته‌های حمایتی نتیجه برگزاری جلسات متعددی با بخش صنعت و تولید بوده است. 

وی افزود: دولت لازم است به  موقع به تأمین ارز، منابع مالی، کاهش بوروکراسی تأمین منابع مالی بپردازد و در مقابل بخش تولید و تولید کننده نیز حداکثر تلاش خود را به عمل آورد، این در حالی است که تولید کننده همواره تلاش کمی داشته و همواره مانند یک نوزاد منتظر حمایت دولت است.