خواهری که رؤیای برادر شهیدش را محقق کرد

به گزارش پایگاه 598، به نقل از خبرگزاری فارس از گچساران؛ خانواده امن‌ و ایمن‌ترین پناهگاه برای کودکان و فرزندان محسوب می‌شود پناهگاهی که در آن می‌توان با خیال راحت و گاه بدون دغدغه در دوران کودکی خود بهترین رویاها را رقم زد و برای تحقق آنها گام برداشت.

حال اگر به هر دلیلی این پناهگاه امن به جایی نا امن تبدیل شود آن وقت است که به جای رویای شیرین کودکی سایه ترس از نبود کو چکترین امکانات تصویر زیبای آینده را به کابوسی تلخ و دهشتناک تبدیل می کند.

دختران این زنان و مادران آینده در رشد و شکوفایی یک جامعه نقش به سزایی را ایفا می کنند و می توانند پایه و بنیاد توسعه را رقم بزنند.

این روزها مشکلات اقتصادی که گریبانگیر همه دنیا شده و کشور ما نیز از این بحران در امان نمانده گاهی سایه این فقر صحنه‌هایی را به تصویر می‌کشد که بیننده نمی‌تواند از کنار آن به راحتی عبور کند.

دیدن کودکان کار دختر در خیابان، یا تکدی گرانی که هنوز باید در مامن امن خانه با عروسکهای خود بازی کنند و آینده خود را با مداد رنگی ها به زیباترین شکل به تصویر کشیده و آنها را رنگ روشنایی بزنند، دل بینندگان را به درد می آورد.

 دخترکانی که به خاطر بد بودن وضعیت اقتصادی خانواده مجبور به دست دراز کردن مقابل دیگران می شوند و یا بر اثر بد سرپرست بودن در خیابانها برای لقمه نانی پرسه می زنند.

در گچساران چند سالی است که توسط خیران در یک اقدام تحسین برانگیز یک پناهگاه امن برای دختران بد سرپرست، بی سرپرست و خیابانی دایر شده، خانه ای که تنها مرکز نگهداری دختران 6 الی 18 سال در استان کهگیلویه و بویراحمد است.

احداث این پناه گاه امن برای دختران در دنیایی از مشغله و تورم اقتصادی که گاه باعث می شود برخی از افراد انسانیت و اقدامات خیرانه را فراموش کنند، ناقوس بلند هنوز انسانیت و نیک اندیشی وجود دارد را در این استان به صدا در آورده است.

خانم فریده درخشان پور مدیر مرکز خانه فرشتگان شهید حسین درخشان پور در گچساران خواهر شهید توانست تنها مرکز نگهداری دختران 6 الی 18 سال در استان کهگیلویه و بویراحمد را با کمک خیران راه اندازی کند، او از انگیزه خود برای انجام اقدام بزرگ می‌گوید.

فریده درخشان پور در گفت و گو با خبرنگار فارس در گچساران در خصوص چگونگی تشکیل این مرکز و معرفی کامل خود اظهار کرد: من 56 ساله و باز نشسته آموزش و پرورش گچساران با 30 سال سابقه کار در مقاطع مختلف تحصیلی و خواهر شهید حسین درخشان پور هستم که با لطف خدا و یاری خانواده و دوستان خیر خود توانستم آرزوی 40 ساله خودم و برادر شهیدم را به واقعیت تبدیل کنم.

مدیر مرکز خانه فرشتگان شهید حسین درخشان پور در گچساران بیان کرد: استارت این انگیزه از رویای کودکی من و برادر شهیدم آغاز شد زمانی که ما کودکان 5 ساله و 9 ساله بودیم و در همسایگی ما خانواده ای یتیم زندگی می کرد، از همان موقع من و شهید حسین رویای داشتن یک پرورشگاه برای کودکان بی سرپرست را در ذهن خود ترسیم کردیم.

وی گفت: این رویا آغاز فکری بزرگ در راستای حمایت یاری کردن هموطنان خودمان برای زندگی بهتر شد، ما با این فکر روز به روز بزرگ تر شدیم تا جائیکه برادرم حسین در سن 16 سالگی با اندیشه دفاع از ایران اسلامی به رزمندگان جبهه های حق علیه باطل پیوست.

درخشان پور تصریح کرد: مدت کمی پس از رفتن برادرم برای ما خبر مفقود الاثر شدن او را آوردند اما بعد از گذشت 9 سال از آغاز جنگ پیکر برادرم در جزیره مجنون شناسایی و به آغوش خانواده و شهر خود بازگشت.

مدیر مرکز خانه فرشتگان شهید حسین درخشان پور در گچساران عنوان کرد: حال از آن جمع دونفره و رویای مهم من تنها مانده بودم ولی مصمم تر از قبل و با هدف اینکه باید به تصمیمی که با برادر شهیدم گرفته بودم رنگ واقعیت ببخشم.

درخشان پور افزود: در تمام مراحل از حمایت کامل همسرم کیومرث درخشان که مدیر امور مالی دانشگاه آزاد گچساران بودند و در حال حاضر نیز باز نشسته شده اند برخوردار بودم وقتی فرزندانم که یک پسر و 3 دختر هستند این اشتیاق من و حمایت پدر خود را از این رویا دیدند پای کار آمدند و من را تنها نگذاشتند تا جایی که هم اکنون تمام اعضای خانواده من در اداره کردن این مرکز مرا یاری می کنند.

وی با اشاره به اینکه این مرکز به صورت هیئت امنایی اداره می شود، اظهار کرد: قبل از سال 96 یک سفر به مرقد مطهر بی بی حکیمه(س) داشتم زمانی که دور حرم در حال زیارت بودم دو دختر بچه که با موهای پسرانه کلاهی مردانه به سر گذاشته و با بلوز و شلورای پسرانه در حال تکدی گری از زائران بودند، توجه من را به خود جلب کردند.

مدیر مرکز خانه فرشتگان شهید حسین درخشان پور گچساران خاطرنشان کرد: دست آنها را با مهر مادرانه گرفته و به سمتی خلوت بردم و علت این کار را از آنها جویا شدم، و فهمیدم که پدر این دو دختر به خاطر وضعیت بد اقتصادی آنها را هر صبح به اینجا آورده و شب برای بردنشان به دنبال آنها می آید با این کار این دو طفل معصوم از مدرسه و تحصیل نیز جا مانده بودند.

درخشان پور بیان کرد: به آنها گفتم اگر شرایط را طوری کنم که بتوانید درس بخوانید حاضر هستید در سر کلاس حاضر شوید هر دو دختر بچه برق خوشحالی و امید در چشمانش جان گرفت و با کور سویی از امید تاکید کردند که این کار را خواهند کرد.

وی افزود: با تلاش و پیگیری از سوی آموزش و پرورش گچساران برای آن منطقه که عشایر هم بودند معلمی ارسال شد ولی باز فقر اجازه حضور به این دو دختر بچه را در سر کلاس نمی داد، با کمی تحقیق متوجه شدم خانواده این دو دختر بچه تمام زندگیشان در یک چادر عشایری در آتش سوخته و حتی لباسی برای تعویض هم ندارند.

مدیر مرکز خانه فرشتگان شهید حسین درخشان پور در گچساران ادامه داد: با تلاش بسیار و کمک یک خیر که یکی از منازل خود را بدون دریافت هیچ گونه اجاره بها و یا پول پیش در اختیار این خانواده قرار داد آنها را به شهر گچساران آوردم و باز با کمک همکاران فرهنگی و دوستان خیر خود برای منزل آنها وسایل زندگی را تهیه کردیم تا این فرزندان بتوانند به تحصیل خود در یک مکان امن ادامه دهند و این شد اولین اقدام برای تحقق انگیزه 40 ساله من در راستای تشکیل یک خانه امن برای کودکان بی سرپرست، بد سرپرست و خیابانی در گچساران.

درخشان پوربا عنوان اینکه آرزوی من یک طرح بود بر روی یک کاغذ و رویای تحقق آن با دستان خالی، اضافه کرد: طی یک نامه طرح خود را اول به فرمانداری گچساران و سپس به بهزیستی این شهرستان ارائه دادم و به دنبال روال اداری در بهزیستی مرکز استان حضور پیدا کردم و پس از تلاش بسیار اجازه کار را دریافت کردم، البته خیر خوب و همکارم خانم آتوسا گرامی در این راه بسیار مرا یاری کردن که جا دارد صمیمانه از همکاری های خوب بهزیستی استان و شهرستان و همکارم در راستای تشکیل این مرکز تقدیر و تشکر کنم.

وی گفت: در همین راستا خیر خوب فرهنگی خانم اعظم غلامزاده و همسرشان دکتر قنبری از طرح من استقبال کرده و یک منزل مسکونی سه طبقه نوساز خود را با نام ریحانه به صورت وقف در اختیار من برای این کار قرار دادند که صمیمانه از آنها تشکر می کنم.

مدیر مرکز خانه فرشتگان شهید حسین درخشان پور در گچساران با عنوان اینکه تا این ساختمان را تحویل گرفتم در آن دو رکعت نماز شکر با اشک شوق به جا آوردم، اظهار کرد: حال من مانده بودم با یک ساختمان نوساز و تمیز ولی خالی از وسایل، باز دوستان خیر من در کنار من و همسرم دست به کار شده و همگی ما در منازل خود هر وسیله ای نو را که از آن دو عدد وجود داشت یکی را به مرکز آوردیم تا بتوانیم درخواست کودک را به بهزیستی ارائه دهیم.

درخشان پور عنوان کرد: کار ما با لطف خدا و همکاری خیران آغاز شد و از سال 96 تا کنون 24 دختراز سنین 6 الی 18 سال به ما سپرده شده که در حال حاضر 10 دختر در این مرکز ساکن هستند که از این تعداد 4 بچه بالای 12 سال و مابقی بین 6 تا 12 سال هستند.

وی گفت: ما در این مرکز در طبقه پایین بچه های 6 الی 12 سال را و در طبقه بالا 12 تا 18 سال را نگه داری می کنیم و طبقه سوم را به بخش اداری مرکز اختصاص داده ایم.

مدیر مرکز خانه فرشتگان شهید حسین درخشان پور گچساران خاطرنشان کرد: این دختران با حکم قانونی و ازسوی بهزیستی به مرکز ما سپرده می شوند و در این مکان از صمیم قلب و با دل و جان برای رفاه حال آنها و آینده درخشان این دختران مظلوم تلاش می کنیم تا جائیکه تا کنون برخی از آنها توانستند ازدواج های موفقی داشته باشند و یا بعد از تایید بهزیستی به خانواده های معتبر که بدون فرزند بودند سپرده شده اند و در حال حاضر نیز از وضعیت خود بسیار راضی هستند.

درخشان پور بیان کرد: در حال برنامه ریزی یک کار آفرینی جهت اشتغالزایی دخترانی هستم که اگر ازدواج نکرده و یا به خانواده ای سپرده نشدند بتوانم به آنها در کنار خودم استقلال مالی بدهم که دیگر دغدغه اقتصادی را در آینده نداشته باشند.

وی با اشاره به اینکه تمام خرج این مرکز را خودم، همسرم وخیرین برعهده داریم، ادامه داد: من با این اقدام خیر خواهانه و تحقق رویای خود و برادر شهیدم تا کنون معجزات بسیاری را در زندگی دیده ام که همه از الطاف خداوند بزرگ است.

مدیر مرکز خانه فرشتگان شهید حسین درخشان پور در گچساران اضافه کرد: با تشکیل این مرکز جلو بیشتر آسیب های اجتماعی و روانی به دختران بی سرپرست، بد سرپرست و خیابانی گرفته شده و این فرزندان به جای تکدگی گری در میادین و خیابانها توانستند در این مرکز دارای شخصیت اجتماعی شده و به سمت آینده ای روشن و موفق گام بردارند.

درخشان پور با عنوان اینکه اگر در خیابان دختری بی پناه را در حال تکدی گری دیدید از کنار آن بی تفاوت عبور نکنید ، تصریح کرد: می دانم با وجود بیماری منحوس کرونا و تورم اقتصادی هنوز انسانهای مهربان و خیربسیاری در شهرستان وجود دارد که می توانند با تغییر نگاه خود به این کودکان آنها را مانند دختران خودشان دانسته و برای کمک به آنها قدم بردارند تا در امر خداپسندانه با ما شریک شوند.

وی افزود: از مسئولین و نماینده دلسوز مردم گچساران و باشت آقای حسینی پور که روزی هم رزم برادر شهیدم در جبهه های دفاع مقدس بودند همانطور که در کتاب پایی که جا ماند به برادرم شهید حسین درخشان پور اشاره کردند این بار درب این مرکز را زده و از این کودکان بی پناه بازدید کرده و بار دیگر با روحیه انقلابی و جهادی مهربانی خود را به آنها عطا کرده و کمی پای درد دل آنها و مشکلات ما بنشیند.

===============

گزارش : ندا نعمتی