به گزارش پایگاه 598 به نقل از کیهان، آقای روحانی اخیراً گفت «در ۱۰۰ روز اول دولت یازدهم افتخاراتی داشتیم و امیدواریم در برنامه ۱۰۰ روزه پایانی، برای خدمت به مردم قدمهایی برداریم». روزنامه رسالت در نقد این سخنان نوشت: یکی از گزارههای معروف ایام انتخابات سال ۹۲ «وعده حل ۱۰۰ روزه مشکلات» بود که علیرغم گذشت ۸ سال که معادل حدود ۳ هزار روز میشود، نه تنها محقق نشده که بلکه مجدداً در ایام پایانی دولت به اصطلاح تدبیر و امید شاهد تکرار آن هستیم.
روحانی در ایام انتخابات ۹۲ در یک برنامه تلویزیونی مدعی شد «راهحلهای کوتاه مدت یک ماه و ۱۰۰ روزه برای حل مشکلات و معضلات اقتصادی، اجتماعی و سیاست داخلی و خارجی در دولت تدبیر و امید پیشبینی شده است که با این برنامه ما میتوانیم در یک فرصت کوتاه شاهد تحول اقتصادی باشیم.»
روزها گذشت تا اینکه روحانی به قدرت رسید و ۱۰۰روز هم ماه عسل تکیه بر صندلی سنگین پاستور را پشت سر گذاشت اما خبری از تحول ۱۰۰ روزه نشد. با افزایش مطالبات مردمی از نتایج وعده ۱۰۰ روزه، جناب رئیس قوه مجریه حاشا کرد و در یک گفتوگوی تلویزیونی دیگر گفت «من در ایام تبلیغات انتخاباتی، به مردم بزرگ ایران وعده داده بودم که علاوه بر برنامه چهار ساله دولت تدبیر و امید، برنامه کوتاهی هم برای یک دوره ۱۰۰ روزه داشته باشم و در پایان ۱۰۰ روز کار دولت، عملکرد دولت را در طول آن ۱۰۰ روز، به ملت عزیز گزارش دهم.»
البته خبری هم از گزارش منظم ۱۰۰ روزه نشد.
این همه ماجرا نیست. روحانی یک بار دیگر در دوره دوم ورود به پاستور، به مطالبهگران وعده ۱۰۰ روزه برای حل مشکلات داد و مدعی شد «مگر کسی عقل نداشته باشد که بگوید ۱۰۰ روزه مشکلات را حل میکنم. این دروغ بزرگی است که برخی آدمهای مخرب آن را تکرار میکنند.»
حال روحانی بار دیگر در ایام منتهی به پایان ریاست هشت ساله آن هم با اختیارات گسترده و فراقانونی در دیدار جمعی که فعالان حوزه زنان و خانواده معرفی شدند، برای چندمین بار وعده ۱۰۰ روزه در پایان دولت خود میدهد.