یکی از ۹ چیزی که سبب ابطال روزه می‌شود، دروغ بستن به خدا، پیامبر (ص) و معصومین علیهم‌السلام است.
به گزارش پایگاه 598 به نقل از تسنیم، یکی از ۹ چیزی که سبب ابطال روزه می‌شود، دروغ بستن به خدا، پیامبر
(ص) و معصومین علیهم‌السلام است؛ در این باره گفته‌اند اگر روزه‌دار به
گفتن یا به نوشتن یا به اشاره و مانند این‌ها به خدا و پیغمبر و
جانشینان آن حضرت عمداً نسبت دروغ بدهد، اگرچه فوراً بگوید دروغ گفتم
یا توبه کند، روزۀ او باطل است و احتیاط واجب آن است که حضرت زهرا
سلام‌الله علیها و سایر پیغمبران و جانشینان آنان هم در این حکم فرقی
ندارند، اما اگر چیزی را به اعتقاد این که راست است، از قول خدا یا پیغمبر
نقل کند و بعد بفهمد دروغ بوده، روزه‌اش باطل نمیشود.
اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل میکند و چیزی را که میداند دروغ است، به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته، راست بوده، روزه‌اش صحیح است. یا اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر نسبت دهد، روزه‌اش باطل می‌شود، اما اگر از قول کسی که آن دروغ را ساخته نقل کند، اشکال ندارد. همچنین اگر از روزه‌دار بپرسند که آیا پیغمبر صلی الله علیه و آله چنین مطلبی فرمودهاند و او جایی که در جواب باید بگوید نه، عمداً بگوید بله، یا جایی که باید بگوید بله، عمداً بگوید نه، روزه‌اش باطل می‌شود. یا اگر از قول خدا یا پیغمبر حرف راستی را بگوید، بعد بگوید دروغ گفتم، یا در شب دروغی را به آنان نسبت دهد و فردای آن روز که روزه است، بگوید آنچه دیشب گفتم راست است، روزه‌اش باطل می‌شود. (توضیح‌المسائل امام خمینی "سایت حضرت آیت الله خامنه‌ای")
آیت‌الله مکارم شیرازی طی سؤالی مبنی بر اینکه چنانچه فرد روزه‌دار عمداً احکام شرعی را اشتباه بگوید و دروغ بگوید، روزه او چه حکمی دارد، می‌نویسد اگر در نقل احکام شرعیّه عمداً دروغ گوید، مثلًا واجبی را غیر واجب و حرامی را حلال ذکر کند، اگر منظورش نسبت دادن آن حکم به خدا یا پیغمبر صلی الله علیه و آله باشد، روزه‌اش بنابر احتیاط واجب باطل است و اگر قصدش نسبت دادن فتوا به مجتهد است کار حرامی کرده، اما روزه‌اش باطل نمیشود و کسی که بدون اطّلاع، حکم مشکوکی را نقل میکند، نیز همین حکم را دارد.
اگر بداند دروغ بستن به خدا و پیغمبر روزه را باطل میکند و چیزی را که میداند دروغ است، به آنان نسبت دهد و بعداً بفهمد آنچه را که گفته، راست بوده، روزه‌اش صحیح است. یا اگر دروغی را که دیگری ساخته عمداً به خدا و پیغمبر و جانشینان پیغمبر نسبت دهد، روزه‌اش باطل می‌شود، اما اگر از قول کسی که آن دروغ را ساخته نقل کند، اشکال ندارد. همچنین اگر از روزه‌دار بپرسند که آیا پیغمبر صلی الله علیه و آله چنین مطلبی فرمودهاند و او جایی که در جواب باید بگوید نه، عمداً بگوید بله، یا جایی که باید بگوید بله، عمداً بگوید نه، روزه‌اش باطل می‌شود. یا اگر از قول خدا یا پیغمبر حرف راستی را بگوید، بعد بگوید دروغ گفتم، یا در شب دروغی را به آنان نسبت دهد و فردای آن روز که روزه است، بگوید آنچه دیشب گفتم راست است، روزه‌اش باطل می‌شود. (توضیح‌المسائل امام خمینی "سایت حضرت آیت الله خامنه‌ای")
آیت‌الله مکارم شیرازی طی سؤالی مبنی بر اینکه چنانچه فرد روزه‌دار عمداً احکام شرعی را اشتباه بگوید و دروغ بگوید، روزه او چه حکمی دارد، می‌نویسد اگر در نقل احکام شرعیّه عمداً دروغ گوید، مثلًا واجبی را غیر واجب و حرامی را حلال ذکر کند، اگر منظورش نسبت دادن آن حکم به خدا یا پیغمبر صلی الله علیه و آله باشد، روزه‌اش بنابر احتیاط واجب باطل است و اگر قصدش نسبت دادن فتوا به مجتهد است کار حرامی کرده، اما روزه‌اش باطل نمیشود و کسی که بدون اطّلاع، حکم مشکوکی را نقل میکند، نیز همین حکم را دارد.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
