بازخوانی یک پرونده برای شناخت جریان امروز نفاق + عکس و فیلم

به گزارش سرویس سیاسی پایگاه 598، حمید رسایی نوشت: از جمله حوادثی که در افشای ماهیت و چهره واقعی تجدیدنظرطلبان و اصلاح طلبان آمریکایی، سهم بسزایی داشت، «کنفرانس برلین» در فروردین سال ۷۹ و نمایش صحنه هایی از آن در سیمای جمهوری اسلامی ایران به مدیریت علی لاریجانی بود.

اکنون که در فروردین ماه سال ۱۴۰۰ هستیم بازخوانی این پرونده، کمک می‌کند تا شناخت بهتری نسبت به جریان نفاق جدید داشته باشیم.

از آن روز ۲۱ سال می‌گذرد. برای همین در جلساتی که از طرف حوزه، دانشگاه یا محافل مردمی دعوت می شوم تا در باره مسائل روز یا تحلیل جریانات سیاسی صحبت کنم، وقتی از مخاطبان در باره میزان آشنایی‌شان با اتفاقاتی که در گذشته رخ داده (از جمله کنفرانس برلین) می‌پرسم، واکنش مخاطبان گیجی، گنگی و بی‌اطلاعی است و می‌پرسند «کنفرانس برلین دیگه چیه؟»

در حالی که بازخوانی این کنفرانس و نقش چهره های فعال در آن و حواشی پس از انعکاس آن در صدا و سیما، برای خیلی ها عبرت‌آموز خواهد بود. خصوصا اگر مخاطب امروز بداند، اصلاح طلبان  و علی لاریجانی که این روزها دستانشان در دست هم است و برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ نقشه می‌کشند، سال ۷۹ به دلیل پخش فیلم کنفرانس برلین از سیمای جمهوری اسلامی، تشنه خون هم بودند.

کنفرانس «ایران پس از انتخابات» (Iran After the Elections Conference) که بیشتر با عنوان «کنفرانس برلین» شناخته می‌شود، نام همایش سه روزه‌ای بود که از ۱۹ تا ۲۱ فروردین ۱۳۷۹ به مدت سه روز از سوی حزب سبز آلمان و به دعوت بنیاد هاینریش بل (داستان نویس آلمانی) در خانه فرهنگ‌های جهان در برلین برگزار شد.

در این کنفرانس، تعدادی از چهره های پیاده‌نظام جریان اصلاحات و روشنفکران غربزده (که اکثرا در حال حاضر با خروج از ایران اسلامی، به نظام سلطه پناه برده‌اند) از فعالان سیاسی تا نویسنده و نظریه‌پرداز کهنه‌کار و تازه از راه رسیده مانند: «عزت‌الله سحابی، اکبر گنجی، حسن یوسفی اشکوری، علیرضا علوی‌تبار، حمیدرضا جلایی پور، علی افشاری، کاظم کردوانی، چنگیز پهلوان، فریبرز رئیس‌دانا، محمود دولت‌آبادی، مهرانگیز کار، شهلا شرکت، خدیجه مقدم، شهلا لاهیجی، جمیله کدیور، منیرو روانی پور، محمدعلی سپانلو» حضور داشتند و سخنرانی کردند.

شرکت کنندگان و مخاطبان حاضر در این جلسه هم عمدتا از ایرانیان خارج از کشور بودند که به گروهک‌های برانداز مثل منافقین و سلطنت‌طلبان وابستگی داشتند. سخنرانان جلسه به تناسب تغییر و تحول ایجاد شده پس از روی کار آمدن سید محمد خاتمی در ریاست جمهوری سال ۷۶ و پیروزی اصلاح طلبان در مجلس ششم، به دنبال این بودند که چهره ای متفاوت از گذشته خود نشان دهند، برای همین از هر تریبونی استفاده می‌کردند تا ضمن اعلام برائت از گذشته‌شان، پنجه به صورت انقلاب اسلامی و آرمان‌های آن بکشند. طبیعی بود که محتوای سخنان این افراد، هیچ نسبتی با انقلاب خمینی (ره) نداشته باشد. برای همین جلسه تبدیل شد به نشستی برای محاکمه انقلاب اسلامی!

اما فضاحت این نشست فقط در سخنان رد و بدل شده و شعارهایی که علیه جمهوری اسلامی سر دادند، خلاصه نشد. هنگام سخنرانی یوسفی اشکوری (روحانی تجدید نظر طلبی که به نمایندگی از طیف حوزوی این جریان با لباس روحانیت در این کنفرانس حضور داشت و البته الان بدون لباس پناهندگی گرفته) زنی نیمه عریان از میان جمع به رقصیدن مشغول شد و مردی هم در وسط سالن و در برابر انظار عمومی، خودش را به صورت کامل، لخت و برهنه کرد.

به دستور علی لاریجانی، رئیس وقت صدا و سیما، گزارشی ۳۰ دقیقه‌ای از این کنفرانس در حالی که قسمت‌های غیر اخلاقی آن شطرنجی شده بود از شبکه یک سیما پخش شد. انعکاس به موقع آن، مردم و مسئولان را از این رسوایی بزرگ آگاه کرد و  موجی از تحلیل و واکنش‌های مختلف را در داخل کشور آفرید و بعض و کینه اصلاح طلبان آمریکایی نسبت به علی لاریجانی را در دل این جریان نشاند.

علی لاریجانی، رئیس وقت صدا و سیما درباره ماهیت شرکت کنندگان، چگونگی پخش این فیلم از رسانه ملی و در پاسخ به منتقدان گفت:

«نوارهای آن جلسات از دو کانال به دست ما رسید و معلوم شد که برخی از آقایان حتی در نزد اجانب، حرمت منافع ملی را حفظ نکرده اند لذا در معاونت سیاسی، برنامه‌ای تدوین شد که حدود نیم ساعت بود و اجمالاً ماجرای زشت آن جلسه را روشن می‌کرد . این برنامه را با من در میان گذاشتند. من موافق بودم که پخش شود. پس از پخش آن، فشارها و سروصداها بلند شد اما تا حد زیادی اشتباهات سیاسی رخ داده را روشن کرد.»

علاوه بر لاریجانی، هاشمی رفسنجانی هم که آن سال‌ها به شدت مورد تخریب احزاب اصلاح طلب و برانداز بود، در خطبه‌های نماز جمعه در پاسخ به بهانه جویی‌های این جماعت گفت:

«حالا این حرف‌ها را می‌زنند که یک خانم برهنه دارد آنجا می‌رقصد، چرا این را آوردید و نشان دادید؟ این دیگر، از آن حرف‌هاست. شما هر شب در فیلم‌ها از این خانم‌ها می‌بینید و کسی هم غصه این چیزها را نمی‌خورد، لااقل شما نمی‌خورید. انصافا زور نیست که ما در یکجا بخواهیم همه چیز شفاف و اطلاع رسانی واضح باشد و در یکجا بخواهیم شفاف نباشد؟ ...در کنفرانس برلین می‌خواستند همه شؤون انقلاب را محاکمه کنند و برای این کار طراحی‌های زیادی کرده بودند. افرادی را به نمایندگی از جناح ها و اقشار مختلف اعم از نویسنده، شاعر، حزب‌چی، روزنامه‌چی، حقوقدان و لیبرال را دعوت کرده بودند تا به قول خودشان همه شوون انقلاب را محاکمه کنند.»

از برگزاری کنفرانس برلین حدود بیست سال می‌گذرد. دانشجو و جوان بیست ساله امروز، حتی بسیاری از بزرگترهای فعال در عرصه سیاست، نمی‌دانند و به یاد ندارند، روزگاری همین علی لاریجانی که امروز نقطه اتکا و امید اصلاح‌طلبان و اصلاح طلبان سرمایه اجتماعی او شده اند، دشمن شماره یک همدیگر بودند!

لاریجانی با پخش کنفرانس برلین، ماهیت ضددینی اصلاحات آمریکایی را نشان داد و به همین دلیل تا سال‌ها شعار مرگ و سیمای لاریجانی تعطیل باید گردد، از جمله مهمترین شعارها در تجمعات اصلاح طلبان بود.

امروز علی رغم گذشت ۲۰ سال اما این دو دشمن دیروز، دست در دست هم برای انتخابات ریاست جمهوری مهره‌چینی می‌کنند و برنامه می‌ریزند. چه رخ داده است؟ تجدیدنظر طلبان و اصلاح طلبان آمریکایی تغییر کرده اند یا لاریجانی؟ این جماعت که بر کجی مسیر خود افزوده اند، بسیاری از عناصر اصلی آنها یا به خارج از کشور پناه برده اند یا در کودتاهای داخلی، ماهیت اصلی شان را نمایان کرده اند. اما لاریجانی چه، او هم تغییری نکرده؟ پس چرا دستان شان در دست یکدیگر است و پروژه‌های مشترک سیاسی، بین‌المللی و فرهنگی را دنبال می کنند؟

منابع: