یک کارگردان سینمای ایران تصریح کرد: فسادهای اخلاقی و مالی در سینما بدون اینکه جایی نظیر خانه سینما برای مطرح شدن داشته باشد در سطح عموم مطرح شد و بدون مرجعی برای پیگیری باقی ماند.
افکارنیوز، علیرضا رئیسیان رئیس سابق کانون
کارگردانان خانه سینما پس از طرح مسائلی در خصوص فساد در سینمای ایران که
چندی است در رسانه مطرح شده به مهر گفت: ایجاد امنیت اخلاقی، مالی و معنوی
به عهده خانه سینما به عنوان تنها صنف سینمایی بوده ولی متاسفانه این نهاد
صنفی در چندسال اخیر از انجام این مهم غافل بوده است.
وی افزود: به اعتقاد من مسئله مطرح شده زیر سایه یک فرایند کلی و عمومی‌تر با عنوان عدم امنیت در حرفه سینما مطرح میشود و این عدم امنیت هم از جهت معنوی و از لحاظ مادی مطرح است؛ به این معنا که نه امنیت سرمایه وجود دارد و نه امنیت حرفه‌ای که زیرساخت‌های اخلاق، منش و شخصیت و نوع ارتباط افراد را نیز در برگیرد.
اشتیاق برای ورود به حیطه شخصی سینماگران زیاد است
رئیسیان معتقد است: این مسئله در حرفه‌های دیگر چون جامعه پزشکی، وکلا و مهندسین هم کم و بیش مطرح است اما هیچگاه به سطح جامعه و افکار عمومی کشیده نشده‌است. مقوله سینما و ورزش اما به دلیل جذابیت‌های ذاتی که درون خود دارند از جنبه‌های عام گسترده‌تری برخوردار است در واقع اشتیاق برای ورود به حیطه شخصی سینماگران بیشتر دیده میشود.
این کارگردان سینما در ادامه افزود: وجود چنین اشتیاق خلاف اخلاقی که از سوی جامعه وجود دارد از یک سو و همچنین عدم احساس امنیت مالی و حرفه‌ای از سوی دیگر، برخی از سینماگران را وادار کرده تا مسائلی مطرح شود که شاید برخی از این مسائل آنگونه که مطرح میشود واقعیت نداشته باشد و در نهایت موجب به حاشیه کشاندن سینما شود.
رئیسیان در ادامه افزود: ایجاد امنیت در اجتماع به عنوان یک زیرساخت عمومی برعهده دولت است اما در حرفه‌های مختلف این مهم برعهده صنوف است و طبعا سینما هم از این قاعده مستثنی نیست و خانه سینما موظف به برطرف کردن مشکلاتی از این دست بوده‌است ولی متاسفانه در حال حاضر یک انجمن و یا صنف مقتدر در مجموعه سینما وجود ندارد که مشکلاتی از این دست را به درستی حل و فصل کند.
فساد اخلاقی و مالی در سینما مرجعی برای پیگیری ندارد
کارگردان فیلم "چهل سالگی" در ادامه افزود: خانه سینما در چند سال اخیر به سوی انجام رفتارهای سیاسی رفت و از انجام این مهم غافل ماند در نتیجه سینما ناظر و قوه عاقله نداشت. از همین‌رو فسادهای اخلاقی و مالی بدون اینکه جایی برای مطرح شدن داشته باشد در سطح عموم مطرح شد.
وی با اشاره به این نکته که فساد در سینمای ایران تنها به مسائل اخلاقی خلاصه نمی‌شود گفت: مشکلات مالی که به دلایل مختلف به فساد مالی تعبیر میشود در پیکره سینمای ایران بیداد می‌کند منتها حساسیت روی فسادهای اخلاقی در سینمای ایران بیشتر است.
رئیسیان درباره فساد مالی در صنعت سینما گفت: شرایط اقتصادی سینما به گونه‌ای است که بسیاری از تهیه‌کننده‌ها بدهکار هستند و توان پرداخت بدهی‌های خود را ندارند از سوی دیگر بسیاری از عوامل نیز طلبکار هستند و توان وصول طلب خود را ندارند و در نهایت هیچ نهاد دولتی نیز پاسخگو نیست؛ در نتیجه عدم انجام تعهدات مالی راهی برای سوء‌استفاده برخی از تهیه‌کننده‌ها و سودجویی‌های کلان میشود.
وی در پایان افزود: در نهایت باید متذکر شوم که با برخی از مسائل مطرح شده هم درباره فساد اخلاقی و هم در بحث فساد مالی در سینمای ایران موافق هستم اما طرح این مسائل در مجامع عمومی دردی دوا نمی‌کند و حقوق ضایع شده عوامل به خصوص بازیگران باید از مسیر درست خود احیا شود.
وی افزود: به اعتقاد من مسئله مطرح شده زیر سایه یک فرایند کلی و عمومی‌تر با عنوان عدم امنیت در حرفه سینما مطرح میشود و این عدم امنیت هم از جهت معنوی و از لحاظ مادی مطرح است؛ به این معنا که نه امنیت سرمایه وجود دارد و نه امنیت حرفه‌ای که زیرساخت‌های اخلاق، منش و شخصیت و نوع ارتباط افراد را نیز در برگیرد.
اشتیاق برای ورود به حیطه شخصی سینماگران زیاد است
رئیسیان معتقد است: این مسئله در حرفه‌های دیگر چون جامعه پزشکی، وکلا و مهندسین هم کم و بیش مطرح است اما هیچگاه به سطح جامعه و افکار عمومی کشیده نشده‌است. مقوله سینما و ورزش اما به دلیل جذابیت‌های ذاتی که درون خود دارند از جنبه‌های عام گسترده‌تری برخوردار است در واقع اشتیاق برای ورود به حیطه شخصی سینماگران بیشتر دیده میشود.
این کارگردان سینما در ادامه افزود: وجود چنین اشتیاق خلاف اخلاقی که از سوی جامعه وجود دارد از یک سو و همچنین عدم احساس امنیت مالی و حرفه‌ای از سوی دیگر، برخی از سینماگران را وادار کرده تا مسائلی مطرح شود که شاید برخی از این مسائل آنگونه که مطرح میشود واقعیت نداشته باشد و در نهایت موجب به حاشیه کشاندن سینما شود.
رئیسیان در ادامه افزود: ایجاد امنیت در اجتماع به عنوان یک زیرساخت عمومی برعهده دولت است اما در حرفه‌های مختلف این مهم برعهده صنوف است و طبعا سینما هم از این قاعده مستثنی نیست و خانه سینما موظف به برطرف کردن مشکلاتی از این دست بوده‌است ولی متاسفانه در حال حاضر یک انجمن و یا صنف مقتدر در مجموعه سینما وجود ندارد که مشکلاتی از این دست را به درستی حل و فصل کند.
فساد اخلاقی و مالی در سینما مرجعی برای پیگیری ندارد
کارگردان فیلم "چهل سالگی" در ادامه افزود: خانه سینما در چند سال اخیر به سوی انجام رفتارهای سیاسی رفت و از انجام این مهم غافل ماند در نتیجه سینما ناظر و قوه عاقله نداشت. از همین‌رو فسادهای اخلاقی و مالی بدون اینکه جایی برای مطرح شدن داشته باشد در سطح عموم مطرح شد.
وی با اشاره به این نکته که فساد در سینمای ایران تنها به مسائل اخلاقی خلاصه نمی‌شود گفت: مشکلات مالی که به دلایل مختلف به فساد مالی تعبیر میشود در پیکره سینمای ایران بیداد می‌کند منتها حساسیت روی فسادهای اخلاقی در سینمای ایران بیشتر است.
رئیسیان درباره فساد مالی در صنعت سینما گفت: شرایط اقتصادی سینما به گونه‌ای است که بسیاری از تهیه‌کننده‌ها بدهکار هستند و توان پرداخت بدهی‌های خود را ندارند از سوی دیگر بسیاری از عوامل نیز طلبکار هستند و توان وصول طلب خود را ندارند و در نهایت هیچ نهاد دولتی نیز پاسخگو نیست؛ در نتیجه عدم انجام تعهدات مالی راهی برای سوء‌استفاده برخی از تهیه‌کننده‌ها و سودجویی‌های کلان میشود.
وی در پایان افزود: در نهایت باید متذکر شوم که با برخی از مسائل مطرح شده هم درباره فساد اخلاقی و هم در بحث فساد مالی در سینمای ایران موافق هستم اما طرح این مسائل در مجامع عمومی دردی دوا نمی‌کند و حقوق ضایع شده عوامل به خصوص بازیگران باید از مسیر درست خود احیا شود.
اخبار ویژه
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
