آبادان یازده ۶۰، روی موج مقاومت / اینجا آبادان است و آبادان می‌ماند

به گزارش پایگاه 598، آبادان یازده ۶۰. فیلمی در ژانر دفاع مقدس که از ۱۲ آبان در پلتفرم‌های اینترنتی «فیلمگردی»، «لنز» و «تماشاخانه» به نمایش درآمده است. اگرچه مقاومت مفهومی بزرگترو عمیق‌تر دارد، اما آبادان یازده ۶۰ که در جشنواره فجر سال ۹۸ برنده سیمرغ بلورین در بخش جایزه سردار سلیمانی بود، توانسته مفهوم مقاومت در برابر دشمن عینی را به نحو قابل قبولی به تصویر بکشد و با زبان تصویر نمایش دهد که از دل مقاومت‌های به ظاهر کوچک، قهرمانان بزرگی ساخته می‌شوند.

هر فیلمی برای اینکه بتواند بازنمای فرهنگ سوژه‌ی خویش باشد، باید فرم را از دل سوژه استخراج کند. دفاع مقدس فرهنگی خاص و متعالی دارد که با ویژگی‌های منحصر به فردش شناخته می‌شود. از جمله این ویژگی‌ها محو فردیت‌ها و یکه تازی‌ها و شکل گیری شخصیت هاییست که هرکدام قهرمانی می‌شوند در مسیری که دستی از غیب برای آنان رقم زده است. رئیسی که یک هفته قبل از عروسی اش، پی همه چیز را به تن می‌مالد و با تمام خطرات از تعطیلی رادیو جلوگیری می‌کند. جوان بسیجی که حضور در خرمشهر و دفاع سرد را مشتاق است، اما ماموریت خود را در حفاظت از روحیه و امید مردم بازمی یابد. دختر جوانی که دوری از خانواده را به جان خریده و می‌خواهد نقشی در این ماجرا داشته باشد. تازه عروسِ تهرانی که اشتیاق زندگی جدیدش او را به دوری از این مهلکه فرا میخواند، اما نقش خود را به گونه‌ای دیگر می‌جوید. مرد اجنبی که سال‌ها عمرش را در رادیو گذارنده و با وجود اختلافات عقیدتی نقش خویش را در پر کردن پازلِ مقاومت ایفا می‌کند. فیلم پاک و شریف آبادان یازده ۶۰ قصه‌ای قهرمان محور دارد. اما به تبعیت از فرهنگ دفاع مقدس، ما با تک قهرمان طرف نیستیم. اگرچه شخصیت‌های اصلی و فرعی دارد، اما همه‌ی شخصیت‌ها در قامت قهرمان ظاهر می‌شوند. انسان‌های شجاع و از خودگذشته‌ای که عشق و اعتقادشان در هم آمیخته شده و از آن‌ها قهرمانانی در دنیای حقیقی می‌سازد. با این تفاصیل این فیلم را می‌توان با وجود انتظارات فراتری که می‌توانست در ایجاد حس و عمق مفهوم داشته باشد، یک فیلم دفاع مقدسی دانست.

در آبادان یازده ۶۰ حادثه محرک، اتفاقی که تعادل زندگی شخصیت‌های فیلم را به هم می‌ریزد و آنان را به حرکت وادار می‌کند تا تعادل را به زندگی خویش بازگردانند، قبل یا همزمان با شروع فیلم آغاز می‌شود. جنگ به آبادان کشیده شده و رادیو نفت آبادان در دوراهی ماندن یا رفتن، بدون اینکه مخاطب با تردیدی مواجه شود ماندن را انتخاب کرده است. به نوعی حادثه محرک با شروع فیلم تلاقی پیدا کرده و معرفی شخصیت‌ها به حین و بعد از آن واگذار شده است. عجله‌ای که می‌توانست رخ ندهد و با سهیم ساختن مخاطب در انتخاب ماندن یا رفتن، مخاطب را با قدرت بیشتری به ساحت فیلم وارد کند و احساسات و عواطف او را بیشتر و عمیقتر درگیر کند. رسانه در خدمتِ مقاومت