به گزارش سرویس خانه ملت پایگاه 598، این روزها کشور و مردم شرایط دشوار و منحصر به فردی را تجربه میکنند؛ از طرفی مشکلات معیشتی به اوج خود رسیده است و از سوی دیگر هیچ ارادهای برای حل معضلات و بهبود وضعیت از طرف نهادهای مختلف حاکمیتی، دولت و شخص رئیس جمهور دیده نمیشود، گویی که کشور عملا به حال خود رها شده تا موعد انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۴۰۰ فرا رسد!
از طرفی حسن روحانی به جای گفتوگو با مردم و ایراد تصمیمات جدی برای حل مشکلات بیشمار کشور، همچون گذشته هنگام به بنبست رسیدن سیاست های خود و در حوالی موعد انتخابات، به جای درانداختن طرح و اندیشهای نو، روی به اظهارات حاشیهای از سعدآباد آورده است.
این موضوع باعث شده تا برخی منتقدان دولت و حسن روحانی، نقد سازنده را فراموش کرده و عملا عباراتی سراسر خشم و عصبانیت را علیه رئیس جمهور به کار ببرند.
روزی یکی از نمایندگان مجلس به رئیس جمهور لعن فرستاده و روزی دگر نماینده سبزوار به حسن روحانی اُف میگوید. این فضای غیرمنطقی و احساسی باعث شده تا در روزهای گذشته حتی رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس هم از اعدام هزارباره رئیس جمهور سخن بگوید!
در اینکه دولت و در رأس آن حسن روحانی، وضعیت بغرنج و اسفناکی را در کشور به وجود آورده شکی نیست، اما شایان توجه است که بیان الفاظ اینچنینی در شان جایگاه نمایندگی نمیباشد، همانگونه که چندی پیش نیز رهبر معظم انقلاب درخصوص بعضی الفاظ بکار رفته نسبت به وزیر امور خارجه در مجلس یازدهم تذکر دادند.
نمایندگان مجلس بیتردید ابزارهای قانونی گوناگونی همچون استیضاح و سوال برای حسابرسی از دولت و رئیس جمهور را در اختیار دارند که میتوانند در صورت لزوم با قدرت تمام از آن استفاده کنند اما به کار گیری اینگونه الفاظ کوچه بازاری توسط نمایندگان نه تنها باعث به حاشیه رفتن فضای نقد منصفانه شده بلکه راه را برای مظلومنمایی دولتیها فراهم میکند.
آرایش رسانهای اصلحطلبان در روزهای اخیر نیز موید این موضوع است که این جبهه سیاسی سعی دارد با تکیه بر حرفهای حاشیهای -که از برخی تریبون ها منتشر میشود- بر بیتدبیریهای صورت گرفته، سرپوش نهاده و ازین طریق نمدی برای انتخابات ۱۴۰۰ ببافد.
رهبر معظم انقلاب در دیدار با نمایندگان مجلس یازدهم با مهم و حیاتی دانستن نقش نظارتی مجلس، حق تذکر و استیضاح را از جمله ضمانت های قانونی اجرای درست وظیفه دانستند؛ پس چه بهتر که نمایندگان مجلس با استفاده از حقوق قانونی خود دولت را به کار واداشته و راه را برای فرار به جلو و مظلومنمایی سد کنند.