حسن روشن، اسطوره استقلالی تیم ملی که در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین، دروازه تیم ملی پرو را باز کرد و در المپیک ۱۹۷۶ مونترال دروازه لهستان را گشود. علی پروین، اسطوره پرسپولیسی که به عنوان بازیکن و مربی افتخارات زیادی در کارنامه ملی و باشگاهی دارد.
و البته حشمت مهاجرانی که به عنوان یک مربی ایرانی، چهار بار با تیم ملی جوانان ایران قهرمان آسیا شده است، تیم ملی ایران را در جام ملتهای آسیا در سال ۱۹۷۶ به قهرمانی رساند، با تیم ملی فوتبال ایران به المپیک ۱۹۷۶ مونترال صعود کرد و در این مسابقات اولین و تنها صعود تیم ملی ایران در رده بزرگسالان را از مرحله گروهی در یک تورنمنت جهانی (المپیک و جام جهانی) رقم زد.
مهاجرانی در روزهایی که دو قاره آسیا و اقیانوسیه فقط یک سهمیه برای صعود به جام جهانی داشتند، تیم ملی ایران را مقتدرانه به جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین برد و در این جام، تیم اسکاتلند را که از مدعیان قهرمانی بود، با گل زندهیاد ایرج داناییفرد متوقف کرد و با گرفتن امتیاز از این تیم اروپایی، حذف اسکاتلندِ مدعی قهرمانی را در مرحله گروهی رقم زد.مهاجرانی در میان تمام مربیان تاریخ تیم ملی فوتبال ایران، پر افتخارترین و افتخار آفرینترین مربی به شمار میآید که این افتخارات را فقط در ۵ سال مربیگری طی سالهای ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۸ کسب کرده است. آن هم در شرایطی که در سالهای ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ به صورت همزمان سرمربیگری تیم ملی جوانان و دستیاری فرانک اوفارل در تیم ملی بزرگسالان را به عهده داشت. مهاجرانی به عنوان کمک مربی نیز، با تیم ملی به قهرمانی بازیهای آسیایی ۱۹۷۴ تهران رسید.
دخیل آخرین پیروزی تیم ملی این کشور مقابل ایران در سال 1987 را رقم زده.فوتبالیست درخشانی که کویت حالا یکی مشابهش را هم ندارد تا دیگر جایی در بین قدرتهای آسیا نداشته باشد.