تقطیع و کلیدواژه سازی انحرافی از سخنرانی‌ها/ موضع استاد میرباقری در مورد مطالعه فلسفه غرب

- حتماً حوزه‌ها مکلف‌اند که علوم مدرن را بفهمند و سخن دین را نسبت به آن ارائه کنند، ولی این کار یک قواعدی دارد. اگر درست عمل نکنیم، ممکن است خدای‌ناکرده ما در دهه‌های آینده به یک فضلایی تبدیل شویم که ابزار عرفی‌سازی دین می‌شویم.

- انسان تا جزو عبادالله نشده و به فرقان دست پیدا نکرده است نباید سراغ کتب ضاله برود.

- اگر من بدون اینکه جهاز هاضمۀ خودم را تقویت کرده باشم که بتواند اطلاعات را تصفیه کند، انبوهی از اطلاعات فیلسوفان مادی را در جهاز هاضمه خودم بریزم، طبیعی است که مسموم می‌شوم.

 - این یک انحراف خطرناک است که فرایند اصلاحات اجتماعی را براساس ادبیات مدرن تعریف کنیم و بپذیریم، و بعد بگوییم امام حسین(ع) هم همین کار را می‌کردند!

* استاد میرباقری:

«من یک هشدار جدی می‌دهم نسبت به این انبوه‌خوانی‌هایی که از علوم انسانی و اجتماعی مدرن در حوزه دارد اتفاق می‌افتد‌. اینها کتبی هستند که انسان تا #فرقان ندارد نباید سراغشان برود. بله، اگر کسی جزو #عبادالله شد و نورانی به نور هدایت الهی شد و فرقان داشت، می‌تواند سراغشان برود (فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذِينَ يَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَيَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ). تا به آنجا نرسیدی، «فَلْيَنْظُرِ اَلْإِنْسانُ إِلى طَعامِهِ»؛ آدم باید به طعام خودش نگاه کند؛ در معنای این آیه فرمود: «عِلْمُهُ اَلَّذِي يَأْخُذُهُ عَمَّنْ يَأْخُذُهُ». علمتان را ببینید از چه کسی می‌گیرید.

این نکته را من جدی می‌گویم. این کسانی که فیلسوفان دوره مدرن که دست به بدنشان بزنی باید بروی آب بکشی، این نجاست مال روحشان است که به بدن سرایت کرده است. روح کافر نجس است که جسمش نجس می‌شود. قرآن به ما گفته است این‌قدر فاصله‌گذاری کنید. حال اگر من بدون اینکه جهاز هاضمۀ خودم هم تقویت کرده باشم که بتواند آن اطلاعات را تصفیه کند، انبوهی از آن اطلاعات آنها را در جهاز هاضمه خودم ببرم، طبیعی است که مسموم می‌شوم.

این انبوه‌خوانی که به‌خصوص جوانان عزیز ما، و گاهی طلبه‌های جوان ما، انجام می‌دهند، با فرقان، خیلی خوب است و آدم می‌داند دارد چه کار می‌کند. اما اگر بخوانیم تا ببینیم که حق کجاست، این اولِ خطاست. آنها حق و باطل را با هم قاطی کرده‌اند و قاطی کردنش اینطوری است که «كَلِمَةُ حَقٍّ يُرَادُ بِهَا بَاطِلٌ». اگر فرقان نباشد، یک‌موقعی خدای‌نکرده ما در دهه‌های آینده تبدیل می‌شویم به یک فضلایی که ابزار عرفی‌سازی دین می‌شویم و دین را به نفع مفاهیم عرفی و به نفع مفاهیم مدرن و به نفع علوم مادی تغییر می‌دهیم و ابزار این کار می‌شویم.

البته حتماً حوزه‌ها مکلف‌اند که بر این علوم، مُشرف بشوند و سخن دین را نسبت به آنها بفهمند  و ارائه کنند؛ اصلاً این‌طوری، جامعه‌سازی و جامعه‌پردازی می‌شود؛ اصلاً مسئله امروز ما این است. ولی این کار یک قواعدی دارد. اینکه ما از آن طرف بیاییم و مفاهیم عرفی را بگیریم و فرایند اصلاحات اجتماعی را براساس ادبیات مدرن [تعریف کنیم و بپذیریم،] و بعد بگوییم امام حسین(ع) هم همین کار را می‌کردند و [بگوییم] «إِنَّما خَرجْتُ لِطَلَبِ إلاصلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی» یعنی همین، و حضرت هم همین کار را می‌کرده است، این حرف، قطعاً انحراف است و انحراف خطرناکی هم هست؛ فرق نمی‌کند آن کسی که این انحراف را دارد خدایی‌نکرده ملبس باشد یا نباشد. باید با قرآن و با معارف اهل بیت(ع) و با یک رفت‌و‌برگشت مستمر بین معارف قرآن و اهل بیت(ع) بتوانیم به مفاهیم اساسی برسیم [و این امور را تحلیل کنیم.]».