بهترین محرم قرن

چند وقتی بود محرم امسال ذهنم را درگیر خودش کرده بود. احتمالا مانند همه شما، بزرگترین دغدغه‌ام چگونگی برگزاری مراسمات دهه اول محرم امسال و ادامه مراسمات تا پایان صفر، ایام احراق بیت و شهادت امام حسن عسگری، بود.

میخواستم عنوان یادداشت را آخرین محرم قرن بگذارم و از نگرانی هایم بگویم و سخن از گله گذاری ها را ادامه دهم و همه با هم افسوس فرصت های از دست رفته را بخوریم و اینکه مراسمات در این بلبشو چگونه برگزار خواهد شد.

اما انگار یادم رفته بود که این ایام و هیات و روضه صاحب دارد و به قول جد کبیر پیامبر؛ للبیت رب. خودشان بلدند بگردانند و بچرخانند. ناسلامتی خودشان اولین روضه گردانان و هیات دارانند و روضه اصلی را حضرت مادر در عرش خدا و با حضور انبیاء و اولیاء و شهداء برگزار می کند.

به گمانم هر چه به محرم نزدیک تر می شویم به درک بهتری از محرم امسال و آئین عشق بازی دهه اول میرسم و حالا که در آستانه ورود به خیمه عزای ارباب هستیم میخواهم از عنوان دل نوشته ام آخرین را حذف کنم و با عشق بنویسم: بهترین محرم قرن
محرم امسال را خیلی دوست دارم چون فکر میکنم اگر حواسمان باشد و دنبال بازی نباشیم، می تواند خالصانه ترین محرم زندگی‌مان باشد. و برای همین بهترین محرم می خوانمش.
به گفته دوست عزیز و خوش ذوقم
رزق امسال ما فراوان است
حال ما اینچنین نخواهد ماند
کوری چشم شمر و حرمله ها
این عَلم بر زمین نخواهد ماند

برای این دل نوشته دلایلی دارم که با شما به اشتراک می گذارم.

یکم. افضل الاعمال احمزها
به فرموده پیامبر و جد اطهر ارباب بی کفن‌مان بهترین اعمال سخت ترین اعمال است. البته منظور این روایت این نیست که وقتی کاری را می شود آسان انجام داد، ما آن را سخت انجام دهیم. روایت می خواهد بگوید هر چقدر شرایط یک عملی که مورد تایید و تاکید است سخت تر باشد مقبول تر و نزد خداوند متعال محبوب تر است و به همان میزان پاداش و ثواب بیشتری خواهد داشت. به این قاعده که برسیم هر چقدر سختی بیشتر باشد دلپذیرتر خواهد بود.
راستش را بخواهید عادت کرده بودیم به محرم بی دردسر و حالا کمی سختی برای‌مان خوب است. فراموش کرده بودیم این آتش خاموش نشدنی از هزار توی تاریخ و از پیچ و خم بنی امیه و بنی عباس و سلاطین جور و همین پهلوی ملعون و با چه سختی ها به ما رسیده است. حالا نوبت ماست در این سختی فعلی انجام وظیفه کنیم و شک نکنیم که سخت ترین بهترین است.

دوم. من احب منکم الانصراف فلینصرف
چند منزلی کربلا وقتی خبر شهادت سفیرالحسین به کاروان اهل بیت رسید، حضرت بعد از تفقد و دلجویی از دختر حضرت مسلم علیه السلام خطابه ای ایراد کردند. آنجا فرمودند هرکسی که دوست دارد برگردد می تواند از همینجا برگردد که در ادامه آمده است: فیتفرق منه یمینا و یسارا، از چپ و راست حضرت متفرق شدند. کسانی که از مدینه و مکه با حضرت همراه شده بودند، به امید و طلب عافیت و زندگی و هر چیز دیگری بودند غیر از طلب حسین علیه السلام، پس وقتی با شهادت مسلم دیدند نوبت ایثار و شهادت برای مولاست راه دیگری در پیش گرفتند و متفرق شدند. حالا از تعطیلی بعضی هیات ها و مساجد ناراحت نشوید که در طول تاریخ از این نمونه ها کم و بیش هستند.
بهترین محرم، محرمی است که انتخاب بین سختی و بلا و عافیت باشد و الا که همه رفیق روزهای خوشی و شادی اند.

سوم. لِكُلّ شَيْئٍ ثَوابٌ اِلا الدَمْعَةٌ فينا
طبق فرموده امام صادق علیه السلام ارزش اشک و گریه بی نهایت است و باید فهمیده باشیم اینکه پای‌مان را داخل چهارچوبی به این عظمت بگذاریم که بر سر درش نوشته شده است به مجلس عزای امام حسین علیه السلام خوش آمدید، به یُمن دعوتی است که از جانب صاحب عزا و صاحب خانه شده ایم و بدون اجازه و کرامت صاحب البیت مهمان هر چقدر هم اراده کند توان ورود به خانه میزبان را ندارد.
باید ببینیم کارنامه عملکرد امسال مان طوری بوده است که لایق دعوت باشیم یا نه.
یک روز و یک شب دیگر باید صبر کنیم و ببینیم آیا دعوت می شویم یا نه؟
من که معتقدم کرامت و رحمت حضرت وسیع و بی انتهاست و با کمترین بهانه ای دعوتیم اما ظاهرا امسال عده ای دعوت نیستند. خدا کند جزو بهترین ها و جزو مدعوین محرم امسال باشم.

چهارم. ولنبلونکم بشیء من الخوف و الجوع و النقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرین
همیشه اتفاقات و تداخل و گردش ایام برایم قابل تامل بوده است. نمی گویم حجت و اماره فقهی و شرعی اما در حد تمثیل و ذوق و استحسان شخصی به نظرم جالب آماده است.
روز اول ماه محرم الحرام امسال روز برگزاری کنکور دانشگاه با همه اما و اگرهایش هست. عده ای که از ترس ویروس مدتهاست از خانه بیرون نرفته اند مجبورند برای آینده خود و طی مدارج علمی چند ساعتی را در محیطی سربسته و در کنار دیگران با استرس فراوان سر کنند.
حالا ما نیز باید تکلیف خودمان را با کنکور عاشقی روشن کنیم. آیا حاضر به خطر برای طی مدارجی عاشقی هستیم.
آیا کنکور و پذیرش دانشگاه با قبول شدن در آستان حسینی قابل مقایسه است. صابرینی که خداوند به آنها وعده بشارت داده است قبول شدگان و بهترین ها هستند.

پنجم. و من یعظم شعائر الله فانها من تقوی القلوب
گوشمان که از این حرف ها پر بود که شعور خوب است و شور بد است. دل باید عزادار باشد و غیره. امسال هم هر خانه یک حسینیه و درب منزل سیاهی زدن و روضه خانگی و قس علی ذلک فعلل و تفعلل.
پس تعظیم شعائری که نشانه تقوا است چه می شود. مخالف روضه خانگی نیستم که در خانه بچه هیاتی ها سابقه ای طولانی دارد و اگر امروز اینگونه ایم به واسطه همان روضه ها و سفره های حضرت ابالفضل علیه السلام است. سیاه پوشیدن و نماد عزا در خانه و محل کار برافراشتن هم ایضا. مشکل اینجاست کسانی امروز برای حذف مجالس روضه و تخفیف شعائر مدعی روضه خانگی و هر خانه یک حسینیه شده اند که به خود مولا قسم یک بار تجربه برگزاری چنین مجالسی در منزلشان را ندارند.
کسانی که تا دیروز روضه و نذر خانگی را خرافه می دانستند و مسخره می کردند امروز مبلغ آنند.
یادمان باشد تعظیم شعائر کار متقیان و متقیان بهترین اند.

ششم. اللهم العن اول ظالم ... و آخر تابع له علی ذالک
امسال خیلی ها در مسئولیت ها و لباس های مختلف در حق روضه و دستگاه عظیم عزاداری حضرت اباعبدالله سنگ اندازی کردند. تاریخ را هم که بنگریم همیشه در مقابل هر خوبی یک بدی هم بوده است و در مقابل بهترین ها همیشه بدترین هایی بوده اند. خداوند به خوبان سلام و درود فرستاده و بَدان را لعن کرده است.
تکلیف مخالفان که روشن است دشمنی می کنند و جز این توقعی نیست که من از ایشان هرگز ننالم اما عذاب و لعن ابدی خدا و رسول و اهل بیت همراه آنان است.
ناراحتی ما از آشنایانی است که امسال بدی کردند و دل شکستند. بعضی شان از ترس، بعضی از سادگی و دیگرانی از انفعال و بی عرضگی.
عده ای زودتر از حد تصور وا دادند و متعجبانه به جای پرچم به عزاخانه خوش آمدید پلاکارد امسال تعطیلیم زدند و آن ها که همیشه دیگران را به بلد نبودن مذاکره می نواختند بد مذاکره کردند و بد باختند.

هفتم. السلام علیکم یا انصار ابا عبدالله الحسین
دست خودم نیست دلم این چند خط آخر گریزی کوتاه دارد. امسال جای حاج قاسم خیلی خالی است. مرد قبیله‌مان، همان کسی که فریاد می زد ما ملت امام حسینیم، ما ملت شهادتیم. بزرگی که شهادتش روضه ای شد برای شب جمعه، و شب جمعه اش که بغداد را کربلا و فرودگاه بین المللی اش را آسمانی کرد.
اینقدر مخلص و ذوب در شهادت و راه اربابش بود که نام و یادش عجیب با شب جمعه و کربلا عجین شده است.
حاجی اگر بود امسال محرم روضه سالانه حسینیه و خانه پدری را تعطیل نمی کرد. همه سختی پروتکل ها را به جان می خرید اما روضه اش تعطیل نمی شد. شهید زنده ای که اگر تا سال گذشته اسمش فقط در همان حسینیه پدری کرمان بود امسال صدها حسینیه به نامش سند خورده و یاد و ذکرش همه جا هست.
گفتم حالا که حرف از بهترین محرم قرن است بگویم حیف، امسال بهترین‌مان نیست.