
وَمَا لَكُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَانِ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْ هَذِهِ الْقَرْيَةِ الظَّالِمِ أَهْلُهَا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ وَلِيًّا وَاجْعَلْ لَنَا مِنْ لَدُنْكَ نَصِيرًا * * * شما را چه شده که در راه خدا و [رهایی] مردان و زنان و کودکان مستضعف [ی که ستمکاران هر گونه راه چاره را بر آنان بسته اند] نمی جنگید؟ آن مستضعفانی که همواره می گویند: پروردگارا! ما را از این شهری که اهلش ستمکارند، بیرون ببر و از سوی خود، سرپرستی برای ما بگمار و از جانب خود برای ما یاوری قرار ده. * * * بدون کشته شدن سرنوشت بیهوده است / شهید اگر نتوان شد بهشت بیهوده است
حنیف دیروز هم روی نیمکت نساجی آرام و قرار نداشت؛ شاید به این خاطر که بازی با پرسپولیس برای او یک بازی حیثیتی بود. در پایان بازی اما یکی از چهره های شاد استادیوم شهید وطنی قا ئمشهر بود. این که حنیف چه چیزی به علی علیپور می گوید بر ما مشخص نیست اما هر دو چهره خندان هستند و به طور حتم این به خاطر شوخ طبعی عمران زاده است که گل از گل علی علیپور شکفته؛ حنیف راهش را در نساجی تا به این جای کار درست رفته به این خاطر که تیم مازنی در 7 هفته اخیر ساختار دفاعی خوبی داشته و کم گل خورده و این دفاع در کسب 13 امتیاز دخیل بوده. البته در بازی با فولاد هم دیدیم که این مدافعان بودند که 3 گل برای نساجی زدند تا تیم به سه امتیاز ارزشمند دست پیدا کند.
عکس: معین نادری