درباره مسئله انتخاب «مهرداد بذرپاش» به ریاست دیوان محاسبات

بذرپاش که از ماه ها پیش در مهره چینی لیست نمایندگان شهر تهران در انتخابات مجلس یازدهم نقش بسیار پررنگی را در پشت پرده ایفا کرده و همان زمان نیز انتقادات فراوانی را به دلیل ورود برخی نفرات به لیست متوجه خود ساخته بود، باردیگر با اقدامات عجیب خود در کانون اعتراضات و انتقادات قرار گرفت.

سرچشمه ورود بذرپاش به عالم سیاست را می توان از دوران محمود احمدی نژاد دانست؛ آنجایی که در سال 82 و در سن 23 سالگی به عنوان مشاور شهردار تهران انتخاب و در 27 سالگی نیز به سمت مدیرعاملی سایپا و پارس خودرو منصوب شد.

انتصاب هایی که با توجه به سوابق مدیریتی بذرپاش دور از انتظار بود و عملا عمر دو ساله وی به عنوان مدیرعامل سایپا، از عدم موفقیت چشمگیری از این انتخاب ها حکایت می کند.

او در انتخابات سال 96 با رفت و آمدی عجیب به ستاد انتخاباتی وزارت کشور در ساعات پایانی ثبت نام کاندیداها، جنجال بیهوده ای را به پا کرد و حال پس از 3 سال دوباره جنجال آفرین شده است!

از همان ابتدا که بذرپاش به عنوان یکی از گزینه های دیوان محاسبات کشور مطرح شد بسیاری وی را فاقد تجربه کافی و رزومه ای موفق دانسته و از طرفی حضور او در این جایگاه را مخالف قوانین می دانستند.

در ابتدا احمدتوکلی رئیس هیات مدیره دیده بان شفافیت و عدالت با ارسال نامه‌ای به رئیس مجلس از وی خواست تا در مورد انتخاب مهرداد بذرپاش به عنوان یکی از منتخبان ریاست دیوان محاسبات تجدید نظر نموده و کمیسیون برنامه و بودجه را از ادامه بررسی صلاحیت وی بازدارد.

او در نامه ای خطاب به قالیباف نوشت: "پذیرش داوطلبی آقای بذرپاش از اساس غیرقانونی است. چرا که تبصره ۱ ماده ۵۱ قانون آئین نامه داخلی مجلس می گوید که داوطلب باید حداقل بیست سال سابقه کار داشته باشد. در حالی که سابقه کار نامبرده به ۱۷ سال هم نمی رسد.

وقتی برادرانه به آقای بذرپاش تذکر داده شد که جنابعالی بیست سال سابقه کار ندارید و سابقه تراشی نیز در شان شما نیست و مصلحت آن است که داوطلب نشوید تا اعتراضات برانگیخته نشود، گفت که من در سال ۱۳۷۸ در تاسیس فلان پژوهشگاه نقش مهمی داشتم. و بعدا در بسیج دانشجویی سمت فرماندهی داشتم. در حالی که سابقه کار در عرف و متون حقوقی معنای روشنی دارد که رکن آن بیمه شدن در مشمولین قانون کار است و غیر آن، و داشتن حکم استخدامی در مشمولان قوانین استخدامی دولتی است."

با این وجود و برخلاف تذکرات داده شده سرانجام در جلسه روز چهارشنبه مجلس شورای اسلامی، مهرداد بذرپاش 40 ساله با آرای نمایندگان به ریاست دیوان محاسبات کشور انتخاب شد.

اما این پایان ماجرا نبود و همچنان شبهات فراوانی پیرامون سوابق کاری بذرپاش مطرح شد تا جایی که بسیاری، حضور وی بر مسند ریاست دیوان محاسبات را غیرقانونی می دانستند.

ورود الهام اکبری، همسر احمد نادری، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی و از جمله حامیان بذرپاش، به انتصاب پرحرف و حدیث مجلس یازدهم، ابعاد تازه ای به این ماجرا بخشید.

اکبری برگه گواهی اشتغال به کاری را در پژوهشکده شهید رضایی منتشر کرد که در آن عنوان شده بود بذرپاش از سال 79 تا 82 در این پژوهشکده مشغول به کار بوده است.

بلافاصله پس از انتشار این نامه، برخی مسائل همچون تاریخ، فونت نامه، عدم وجود مهر و همچنین تاریخ تاسیس این پژوهشکده باعث شد تا شبهات پیرامون این مسئله بیش از پیش شود. پس از ساعاتی با انتشار بیانیه رسمی توسط این پژوهشگاه و طبق بند 4، مشخص شد که تاریخ نامه گواهی اشتغال به کار عملا سندسازی شده است!

پس از این اتفاق، مجتبی توانگر، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی که چندی پیش نیز در توئیتی مدعی شده بود برخی افراد با رانت و زد و بند به دنبال حضور در مراکز نظارتی مجلس هستند، از پیگیری موضوع خبر داد.

نکته قابل تامل ماجرا آنجاست که مهرداد بذرپاش عملا برای رسیدن به صندلی ریاست نهادی دست به سندسازی زده که وظیفه اصلی آن کشف تخلفات و به قول معروف بیرون کشیدن مو از ماست است و بدین ترتیب صلاحیت اخلاقی و قانونی برای تصدی چنین پستی را از دست می دهد.

بایست این نکته را یادآور شد که در جامعه ای که بسیاری از جوانان با مدارک تحصیلی بالا بیکار هستند، طی کردن چندتایی پله های ترقی مدیریتی توسط برخی از مدیران جوانان در افکار عمومی نه تنها نشانه لیاقت و شایستگی نیست بلکه حتی ظن برخورداری از رانت را تقویت می کند -مضاف بر اینکه در این نمونه خاص شبهات قانونی نیز مورد توجه است- که در این صورت اثری عکس بر مردم خواهد گذاشت.

مدیران جوانی همچون بذرپاش که آرزوهای فراوانی در سر دارند بایست بدانند که برای انتخاب شدن توسط مردم باید به سطوح مختلف جامعه نزدیک شوند و ورود به باندها و لابی های پشت پرده تنها شاید متضمن حضور آنها در بخشی از بدنه مدیریتی باشد.