طول این راکت حدودا ۵ متر است و در سالهای گذشته گونهای دیگر از نمونه هدایت شونده آن تحت عنوان F۴CL رونمایی شد که به صورت هدایت ترکیبی بود و از یک سیکر اپتیکی در قسمت ابتدایی خود برخوردار بود.اطلاعات چندانی پیرامون برد، وزن سرجنگی و ... راکت فجر-۴ در دسترس نیست؛ اما با بررسی برد دیگر اعضای خانواده راکتهای فجر درباره راکت های فجر ۴ میتوان بردی حداقل ۱۰۰ کیلومتری را برای این مدل برآورد کرد. از سوی دیگر پرتاب چنین راکتی از یک سکوی پرتاب هوایی مانند جنگنده به دلیل همان مولفه سرعت و انرژی اولیه که پیشتر از آن سخن گفته شد، میتوان برد و سرعت بیشتری را نسبت به نمونههای زمین پایه برای این موشک در نظر گرفت.
راکتهای فجر-۴
چرا باید به سمت موشکهای بالستیک هواپایه رفت؟
بنا به روایت خبرگزاری فارس، در سالروز بازدید فرمانده معظم کل قوا از نمایشگاه دستاوردهای نیروی هوافضای سپاه در سال ۱۳۹۳، کلیپی از این بازدید منتشر شد که حاوی تصاویر جدیدی از برخی دستاوردهای جدید این نیرو بود. در بخشی از این کلیپ تصاویر شلیک یک راکت هواپایه از جنگندههای سوخو-۲۲ نیروی هوافضای سپاه منتشر شد که در حقیقت نمونه هواپایه راکت هدایت شونده فجر-۴ محسوب میشود.
استفاده از موشکهای بالستیک به صورت پرتابهای هواپایه ایدهای است که قدمت آن به سالهای پایانی دهه ۵۰ میلادی و موشک Bold Orion باز میگردد. در آن زمان پس از چندین تست موفق و ناموفق این پروژه به دلیل ضعف سیستم هدایت و دقت پایین کنار گذاشته شد. اما با پیشرفت فناوریهای هدایتی مبتنی بر ماهواره در سالهای گذشته؛ مجددا موضوع استفاده از موشکهای بالستیک هواپرتاب در دستور کار نیروهای نظامی قرار گرفت که از جمله آنها میتوان به موشک کینژال روسی که بر پایه موشک بالستیک زمین به زمین اسکندر توسعه یافته و موشک EXTRA رژیم صهیونیستی که در قالب پروژه رمپیج از جنگنده F-۱۶ این رژیم شلیک میشود اشاره کرد.
پرتاب موشکهای بالستیک از سکوهای پرنده میتواند قابلیتهای خوبی در اثرگذاری این موشکها ایجاد کند. افزایش ارتفاع پرتاب موشک و همچنین سرعت بالای جنگنده در هنگام پرتاب سبب ذخیره شدن انرژی قابل توجهی در موشک میشود که با رها کردن موشک این انرژی انباشته شدن آزاد و در نهایت بر روی مولفههایی چون برد و سرعت سلاح اثر میگذارد.
بعنوان مثال موشک کینژال روسیه که بر اساس موشک اسکندر توسعه یافته است در صورت شلیک از جنگنده میگ-۳۱ بردی معادل ۲ هزار کیلومتر و در صورت شلیک از بمبافکن Tu-۲۲M۳ بردی معادل ۳ هزار کیلومتر خواهد داشت این در حالی است که بیشترین برد موشک اسکندر ۵۰۰ کیلومتر است که به معنای افزایش ۵ تا ۶ برابری برد موشک در نسخه هواپایه است.
علاوه بر برد؛ افزایش سرعت پرتابه نیز دیگر مزیت شلیک موشکهای بالستیک از سکوهای پرتاب هوایی است. به دلیل سرعت هواپیما در حین پرواز پس از پرتاب موشک انرژی جنبشی بیشتری درون موشک ذخیره میشود که پس از برخورد با هدف موجب آزاد شدن این انرژی و در نتیجه اثربخشی بیشتر سرجنگی خواهد بود
در کلیپ منتشر شده همچنین نشان داده میشود که همزمان با موشک فجر-۴، یک بمب سقوط آزاد FAB-۲۵۰ نیز پرتاب میشود که این بمب در حقیقت برای سنجش سرعت کاهش ارتفاع برای بررسی پارامترهای پروازی موشک به کار میرود.
از جمله کاربردهای اصلی که میتوان برای دستاورد جدید موشکی سپاه برشمرد؛ سرکوب پدافند هوایی دشمن و اجرای حملات موشکی هواپایه دورایستا با قابلیت اطمینان بالا از اصابت به هدف و همچنین اثرگذاری و قدرت انفجار بیشتر سرجنگی است.