«جناب حجت الاسلام و المسلمین حسن روحانی
رییس جمهور محترم جمهوری اسلامی ایران
با سلام و احترام؛
ما نگارندگان این نامه ضمن تشکر از جنابعالی و تمامی دست اندرکاران مقابله با بحران کووید 2019، و حسب وظیفه ملی خود، پیشنهاداتی برای افزایش کارایی و اثربخشی اقدامات و تصمیمات دولت در این خصوص به شرح زیر تقدیم میداریم. این موارد که در قالب «بسته اقدامات عاجل» به پیوست این نامه آمده است، با هدف ارایه رویکردی همه جانبه و به منظور کنترل موثر شیوع بیماری از طریق «فاصلهگذاری اجتماعی»، افزایش به موقع ظرفیت درمانی کشور و حفظ کیفیت خدمات درمانی، اطمینان از تامین حداقل معیشت آحاد جامعه و جلوگیری از افزایش شدید بیکاری و تشدید رکود پیشنهاد شدهاند.
همهگیری ویروس کرونا شوکی بزرگ به بخش عرضه و تقاضای کل اقتصاد و همچنین به بودجه و مخارج دولت وارد مینماید که اندازه آن وابسته به نحوه عکسالعمل کشور در هفتهها و ماههای آتی خواهد بود. با توجه به محدود و نامطمئن بودن منابع در اختیار، و همچنین معلوم نبودن دوره اثرپذیری اقتصاد از گسترش بیماری، باید اولا با هوشمندسازی سیاستهای «فاصلهگذاری اجتماعی» شیوع بیماری را در طول زمان توزیع کرد تا بار وارد بر بخش سلامت قابل تحمل شود. ثانیا با اتخاذ سیاستهای انبساطی مالی و اعتباریِ اختصاصی شده و همراه نمودن آنها با سیاست پولی مناسب، از تامین حداقل معیشت اقشار آسیبپذیر اطمینان حاصل کرد و نهایتا اینکه احتمال تشدید رکود اقتصادی و افت بیش از حد تقاضا را به حداقل رساند.
به منظور کاهش اثرات مخرب این بحران بر فعالیتهای اقتصادی نیازمند بکارگیری دو دسته از سیاستهای اقتصادی هستیم:
بسته اقدامات عاجل برای ۳ ماهه اول امسال به منظور جلوگیری از بروز بحران اقتصادی (و اجتماعی)
بستهی اقدامات اقتصادی خروج از رکود و ایجاد رشد پایدار برای نه ماه پایانی سال ۹۹.
در اینجا تنها به بررسی «بستهی اقدامات عاجل» میپردازیم و بسته دوم را به زمانی دیگر موکول خواهیم کرد. محورهای پیشنهادی در این بسته پیوست به منظور برآورده کردن چهار دغدغه کلیدی زیر ارائه شدهاند:
تامین
معیشت خانوار: جبران فشارهای معیشتی و رفاهی وارد بر خانوارها و خصوصا
دهکهای پایین درآمدی باید به نحوی کارا، موثر، عادلانه و غیرفسادزا انجام
شود. به این منظور، باید هر گونه حمایت از این افراد به صورت مستقیم و در
قالب پرداختهای مستقیم یا اعطای اعتبار با پشتوانه یارانه نقدی و سهام
عدالت خانوارها باشد. مشخصا پیشنهاد میشود در بهار 1399 به هر نفر ایرانی
یک میلیون تومان «اعتبار خرید کالا» داده شود و نیز با تعیین سه سطح حمایتی
برای کمک به اقشار آسیب دیده و سه دهک پایین، پرداختهای بلاعوض به ایشان
صورت پذیرد.
فاصلهگذاری اجتماعی: غلبه بر این بحران بدون متقاعدسازی و
همراهی مردم برای رعایت فاصله گذاری اجتماعی امکانپذیر نیست. بر این اساس،
باید ستاد ملی کرونا برنامه ویژه ای برای جلب حداکثری اعتماد مردم و
همراهی آنها با فاصله گذاری اجتماعی تعریف نماید و فعالیتهای اقتصادی با
حداکثر دورکاری ادامه یابد. در عین حال ستاد ملی کرونا باید با ایجاد خدمات
درمانی و پروتکل های مشخص بهداشتی به تدریج بخشهای ضروری و کم ریسک تر
اقتصاد را به حرکت درآورد.
حمایت از اشتغال: در سمت بنگاهها در مواردی
که دولت به دلیل الزام به اجرای پروتکلهای «فاصلهگذاری اجتماعی هوشمند»
فعالیت کسبوکارها را محدود میکند، بخشی از زیان وارده به کارگاه با
پرداختهای بلاعوض و بخشی دیگر با اعطای خطوط اعتباری به بنگاه جبران شود.
کمک به سایر بنگاههای اقتصادی از طریق تعویق پرداخت حق بیمهی کارفرما و
مالیات باشد.
تامل در تبعات اقتصاد کلان: اجرای برنامه های فوق لاجرم
هزینه هایی از قبیل تورم را بر کل اقتصاد تحمیل خواهد کرد. تمهید منابع
مورد نیاز و راهکارهای مورد استفاده برای مقابله با بحران کرونا و تبعات آن
باید به گونهای باشد که کمترین اثر را بر پایه پولی داشته باشد.
در پایان ضمن دعوت از مردم عزیزمان برای رعایت حداکثری فاصلهگذاری اجتماعی، و آرزوی توفیق برای تمامی دست اندارکاران فداکار این عرصه، از درگاه خداوند توفیق کشور در گذار از این بحران را خواستاریم.
با آرزوی توفیق و سلامتی برای ملت بزرگ ایران»
بسته اقدامات عاجل (تا خرداد ۹۹) برای مقابله بهینه با کرونا و تبعات اقتصادی آن از اینجا قابل دریافت است.
امضا کنندگان (تاکنون):
علی ابراهیم نژاد، عضو هیات علمی دانشگاه شریف
شهیاد آبنار، پژوهشگر اقتصادی و مدرس دانشگاه
روح ا... اسکندری، اقتصاددان
صادق الحسینی، عضو هیات علمی مرکز تحقیقات معاصر
محمود افضلی، دکتری اقتصاد
قدرت الله امام وردی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد واحد تهران مرکز
سیروس امیدوار، عضو هیات علمی دانشگاه علامه
امرالله امینی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه
عباس امینی فرد، پژوهشگر دانشگاه استراسبورگ فرانسه
یعقوب اندایش، عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران اهواز
لطفعلی بخشی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه
علیرضا توکلی کاشی، معاون توسعه کانون نهادهای سرمایه گذاری ایران
محمد حسینی، عضو هیات علمی موسسه عالی آموزش و پژوهش مدیریت و برنامهریزی
مهدی حیدری، عضو هیات علمی دانشگاه خاتم
فرهاد خانمیرزایی،کارشناس اقتصادی
علی دادپی، عضو هیات علمی دانشگاه دالاس آمریکا
سیدمحمدرضا داودالحسینی، اقتصاددان
محبوبه داودی، کارشناس اقتصادی
مهدی راستاد، عضو هیات علمی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا
سعید رحیمیان، عضو هیات علمی دانشگاه خاتم
محمد علی رستگار سرخه، عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس
مرتضی زمانیان، عضو هیات علمی دانشگاه امیرکبیر
علی اصغر سالم، عضو هیات علمی دانشگاه علامه
علی سرزعیم، عضو هیات علمی دانشگاه علامه
امیررضا سوری، عضو هیات علمی موسسه مطالعات و پژوهشهای بازرگانی
مجید شاکری، مدرس دانشگاه تهران
جواد صلاحی، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی
علی صناعی، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی
روح الله طالبی آرانی، عضو هیات علمی دانشگاه شهید بهشتی
علیرضا عبدالله زاده، اقتصاددان
محمود عیسوی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه
مهدی فیضی، عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد
بهرنگ کمالی، عضو هیات علمی دانشگاه خاتم
مهدی لطفی هرندی، عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر
امیررضا محسنزاده کرمانی، عضو هیات علمی دانشگاه برکلی
مهدی محسنی، عضو هیات علمی دانشگاه تگزاس A&M
امین محسنی چراغلو، عضو هیات علمی دانشگاه واشنگتن
اسماعیل محمدی، عضو هیات علمی دانشگاه المهدی اصفهان
محمدرضا محمدی، دکتری اقتصاد دانشگاه بوکنی ایتالیا
احمد محمدیپور، مدرس دانشگاه قم
امینه محمودزاده، عضو هیات علمی دانشگاه شریف
محمد علی مختاری، پژوهشگر اقتصادی
سید علی مدنی زاده، عضو هیات علمی دانشگاه شریف
علی ملکی، عضو هیات علمی دانشگاه شریف
محمد مروتی، عضو هیات علمی دانشگاه خاتم
علی مروی، عضو هیات علمی دانشگاه علامه طباطبایی
فاضل مریدی، دکترای اقتصاد و مدرس دانشگاه
مهدی ناجی، عضو هیات علمی دانشگاه تهران
ابراهیم نگهداری، عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس
محمد وصال، عضو هیات علمی شریف