سرویس اندیشه دینی پایگاه 598؛ آنچه
پیش رو دارید گزيده بيانات آيت الله سيد محمد مهدي ميرباقري درباره
"هدف از خلقت چیست؟" میباشد
که در ادمه می آید:
«هدف چیست؟: وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنْسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ.
خداوند به انسان عطا میکند که بنده شود و از او میگیرد که بنده شود.
خداوند چرا به کسی پول میدهد و میگوید که به دیگری قرض بده؟! «مَنْ ذَالَّذی یُقرِضُ الله قَرْضاً حَسَناً؛ کیست که به خدا قرض بدهد؟». آیا خدا محتاج است؟ آیا خودش نمیتواند به کسی پول بدهد؟
این حرف یهودیها بود که میگفتند ما هیچ وقت به کسی کمک نمیکنیم. چرا؟ چون خدا میتواند خودش عطا کند! کسی که خدا برایش عطا نکرده، چرا من به او ببخشم؟!
خدای متعال این حرف را تخطئه میکند. درست است که خدا میتواند خودش عطا کند، ولی اگر همه را خدا عطا کند نه شما رشد میکنید و نه آن شخص. اینکه خدا میگوید از این دست بگیر و از آن دست بده، چون رشد ما در این است که از یک دست بگیریم و با دست دیگری بدهیم. وقتی انسان این را فهمید، متوجه میشود که اگر به او ثروت دادند، برای این است که بنده شود.
خدا اصل است. ما که برای بتپرستی نیامدهایم. و اگر پول را از تو میگیرند برای این است که باز به خدا برسیم.
پس، فیالواقع خدا میگوید #نگاهتانرااصلاح_کنید. از قبل نوشته شده که به چه کسی باید چه چیزی بدهم. من میدانم که چه کسی با ثروت میتواند به خدا برسد و چه کسی با فقر. چه کسی با «بیماری» و چه کسی با «صحت». چه کسی با آبرو و چه کسی با ریخته شدن آبرو. من برای شما حساب و کتاب میکنم. دقیق هم هست. بنابراین، وقتی به شما عطا میکنند مغرور نشوید.
چه موضوعیتی دارد ثروت و آبرو، اگر نتوانی با آن خدا را به دست بیاوری؟
اگر آبروی شما ریخته شد و در بیآبرویی خدا را پیدا کردید چه اشکالی دارد؟ چه اشکالی دارد آدم بیست سال و سی سال فقیر باشد ولی خدا را پیدا کند؟ آیا نمیارزد؟».