پشت پرده و واقعیت سفر پزشکیان به مصر چیست؟
لَوْ ضَرَبْتُ خَیْشُومَ الْمُؤْمِنِ بِسَیْفِی هَذَا عَلَی أَنْ یُبْغِضَنِی مَا أَبْغَضَنِی وَ لَوْ صَبَبْتُ الدُّنْیَا بِجَمَّاتِهَا عَلَی الْمُنَافِقِ عَلَی أَنْ یُحِبَّنِی مَا أَحَبَّنِی وَ ذَلِکَ أَنَّهُ قُضِیَ فَانْقَضَی عَلَی لِسَانِ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ صلی الله علیه و آله أَنَّهُ قَالَ یَا عَلِیُّ لَا یُبْغِضُکَ مُؤْمِنٌ وَ لَا یُحِبُّکَ مُنَافِقٌ.
اگر با شمشیرم بر بینی مؤمن بزنم که با من دشمن شود، دشمنی نخواهد کرد و اگر تمام دنیا را بر سر منافق بریزم تا مرا دوست بدارد، دوست نخواهد داشت
و این بدین خاطر است که بر زبان رسول خدا صل الله علیه و آله جاری شد که ای علی: مؤمن با من دشمنی نمی کند و منافق با تو دوستی ننماید.
نهج البلاغه، حکمت ۴۲