به گزارش پایگاه 598، سید محمد موسوی نیا: شکست مقابل تیمهای
پرتغال و بوسنی، تساوی با آنگولا نتایج بازیهای تیمملی در جام جهانی 2006
بود. بازی سوم تیم ملی به پایان نرسیده بود که گزارشگر قبل از سوت پایان
بازی با سرمربی خداحافظی کرد که شاید زمینه اخراج برانکو از تیم ملی در
همان دقیقه کلید خورد. همگروهی با این سه کشور شاید آسان ترین قرعه ایران
در ادوار مختلف حضور تیم ملی در جام جهانی بود که تقریبا همه رسانهها و
اهالی ورزش امیدوار به صعود از مرحله گروهی این رقاتها به دور حذفی بودند.
حذف تیم ملی را نه فقط باید از چشم سرمربی وقت تیم ملی دید بلکه برخی
بازیکنان که سن فوتبالیشان تقریبا به پایان رسیده بود و عملکرد بسیار ضعیفی
را در تیم ملی ارائه دادند را باید در اینجا شریک کرد که اتفاقا بعد از
این رقابتها از تیم ملی خداحافظی کردند. برانکو با همه تنایج خوب یا بد
خاطرات زیادی را در ذهن دوستداران فوتبال و تیمملی به جا گذاشت. سال 94
برانکو به ایران بازگشت اما این بار برای حضور در تیم پرسپولیس.
نتایج حاصل شده طی چهار سال حضور مرد کروات خود گواهی از عملکرد فوق العاده
او میدهد. سه قهرمانی متوالی لیگ برتر، یک نایب قهرمانی، یک قهرمانی در
جام حذفی، دو سوپر جام و صعود به فینال لیگ قهرمانان آسیا که شاید نقطه اوج
تیم سرخپوش پایتخت در چند سال اخیر بوده است.
این نتایج نشان داد برانکو نسبت به وضعیت و شرایط فوتبال ایران شناخت بهتری
پیدا کرده است. اما بعد از بعد از پایان لیگ هجدهم و کسب سه گانه همراه با
پرسپولیس، پروفسور و سرخپوشان با هم به توافق نرسیدند که انتقادات از سوی
هوادارن و پیشکسوتان این تیم به مدیرعاعل وقت باشگاه بسیار گسترده شد.
داستان تکراری خداحافظی مربیان تیم ملی این بار برای مرد پر حاشیه اما دوست داشتنی پرتغالی هم ادامه داشت.
این در حالی بود که تیم ملی بعد از حضور در جام جهانی روسیه و عدم صعود به
مرحله بعد این رقابت ها بعد از گذشت چند هفته راهی قطر شد تا در رقابتهای
جام ملتهای آسیا شرکت کند. درحالی که کمترین انتظار مردم و رسانه ها،
قهرمانی و یا حضور در فینال بود. اما شکست ناباورانه و رفتار های غیر
حرفهای بازیکنان تیمملی در بازی مقابل ژاپن تمام آرزوهایی که برای تیم
ملی در سر داشتیم را به رویا تبدیل کرد. باز هم رفتارهای عجیب بعضی
گزارشگران فوتبال در آن مقطع زمینه ساز قصه تکراری اخراج سرمربیان تیم ملی
پس از پایان رقابت های بینمللی شد.
کیروش با حاشه های زیادی از تیم ملی جدا شد که هشت سال حضور او بر روی
نیمکت تیم ملی و صعود بی درد سر به 2 دوره جام جهانی نوید فاصله گرفتن
تیمملی از تیمهای آسیایی را می داد. انتخاب سرمربی برای تیمملی چند
ماهی به طول انجامید که نامهای کوچک و بزرگی بسیاری از سوی فدراسیون و
وزارت ورزش مطرح میشد. نامهای مانند مورینیو، زنگا، آرسن ونگر و ... ما
در نهایت فدراسیون با مارک ویلموتس بلژیکی به توافق رسید .
این انتخاب هم با حمایت و هم با انتقادات زیادی روبرو شد. امضا کننده صعود
بلژیک در جام جهانی 1998 به مرحله بعد در رقابت های انتخاب جام جهانی و جام
ملتها نتایج درخشانی نگرفته تا جایی که با حضور در بین تیمهای بحرین ،
عراق و کامبوج صعود از این رقابتها در هالهای از ابهام و اما و اگرها
کشیده شده است.
چند روزی است که دوباره نام برانکو برای تیم ملی و پرسپولیس برسر زبانها
افتاده است. واکنشهای اولیه به این اتفاق حاکی از آن است که فدراسیون از
ویلموتس حمایت میکند و قصد تغییر این سرمربی را ندارد اما در چند روز اخیر
شایعات پیرامون تغییر سرمربی چنان افزایش یافته که به گفته بعضی رسانهها
فدراسیون منتظر نظر مثبت وزارت برای جایگزینی ویلموتس است.
دیگر تیمی که به خواهان برگشت برانکوست، پرسپولیس است که بعد از نتایج
ضعیف، هواداران و پیشکسوتان با اخراج کالدرون و آمدن دوباره برانکو موافق
هستند. اما سوال اینجاست که مدیران وقت پرسپولیس چگونه موفقترین مربی
لیگبرتر در چند سال اخیر را ازکنار گذاشته و برای تمدید قرارداد با او هیچ
گونه تلاشی نداشته و حالا پس از پرداخت دستمزد نجومی به کالدرون آرژانتینی
که مطمئنأ دستمزدی کمتر از برانکو نمیگیرد این هزینهها از کجا تامین می
شود مگر جایی غیر از بیتالمال است؟
اما جدا از هر تحلیل و انتقادی، در این زمان تیمملی در حساس ترین مرحله
برای صعود به جام جهانی است که نباید شوک جدیدی به کادر فنی و یا بازیکنان
وارد کرد. به نظر می رسد صبر در این مقطع بهترین تصمیم برای آرامش بخشیدن
به فضای ملتهب تیم ملی، فرصت دادن به ویلموتس است.
تجربه نشان داده است که حمایت از مربیان تا زمانی که شناخت کافی از
بازیکنان و شرایط تیم به دست آورند جواب داده است. در مقابل این وضعیت
تیمملی، پرسپولیس هم دقیقا با چنین شرایطی دست و پنجه نرم میکند پس از
آنکه مرد آرژانتینی توقعات مسئولین و هوادارن این باشگاه را برآورده نکرده
است حالا با سردادن شعارهایی خواستار بازگشت برانکو به این تیم شدهاند.
این در حالی است که در اولین فصل حضور برانکو بر روی نیمکت پرسپولیس نتایجی
ضعیفتر به دست آورده بود.
این را هم باید پرسید دستمزد نجومی ویلموتس بابت نتایج ضعیفش را چه کسی و
چگونه پاسخگو خواهد بود؟ مدیران فوتبالی ایران با چه استدلالی مربی موفق را
برکنار و جایگزینان ضعیف با پرداختیهای نجومی را انتخاب می کنند؟