بخشی از فاجعه زیستمحیطی و مشکلات اهالی منطقه بهویژه ساکنین فاز یک شهرک واوان را زمانی میتوان درک کرد که شخصاً در محل حضور داشته و ضمن تنفس بوی نامطبوع و نیش چند پشه را در اقصی نقاط بدن حس کنید.
وجود نعمت طبیعی رودخانه سالور در جوار شهرک واوان، متأسفانه به علت بیتدبیری مسؤولان برخی از ادارات و دستگاهها و عدم رعایت قوانین و عدم حفاظت از محیطزیست، توسط بعضی از افراد باعث شده تا این نعمت الهی به یک معضل و بلای طبیعی برای اهالی این شهر تبدیل شود.
رودخانه سالور که زمانی مسیری برای عبور آب جاریشده از سرچشمههای کوههای البرز بوده و در ادامه مسیر خود در برخی از فصول سال یکی از راههای انتقال بخشی از آب سد کرج به اراضی پاییندست بوده، امروزه بهعنوان یک شاهراه انتقال فاضلاب مناطق بالادستی، شهرها و روستاها و مراکز تولیدی، صنعتی واقع در جوار رودخانه به مناطق جنوب غربی استان تهران شده است.
در کمال تأسف به علت سوءاستفاده برخی از افراد فرصتطلب از یکسو و کمبود امکانات و بعضاً بیتوجهی مسئولین دستگاههای نظارتی و گاهی هم ضعف در اجرای قوانین باعث شده، در نقاطی از این رودخانه عرض بستر عبور آب کاهش پیدا کند و راهآب در برخی از نقاط هم با ایجاد آببندها، مسدود و باعث به وجود آمدن حوضچههای در مسیر شود که یکی از مهمترین عوامل انتشار بوی نامطبوع و مشمئزکننده در منطقه است.
تخلیه نخالههای ساختمانی، ساخت سازهای غیرمجاز در اطراف رودخانه، هدایت فاضلابهای خانگی و گاهاً فاضلاب و پسابهای فاضلابهای صنعتی و شهری شهرکها و روستاهای واقع در جوار این رودخانه، برداشتهای غیرمجاز از آب برای مصارف کشاورزی و بستن راه عبور آب با ایجاد موانع و پلهای غیرمجاز و دهها مسئله دیگر باعث به وجود آمدن مشکلات زیادی برای مردم ساکن در شهرک واوان و حتی شهرهای پاییندست این منطقه شده است.
خانم حسینی یکی از ساکنین فاز یک شهرک واوان میگوید: پیش از ۲۰ سال است که در این منطقه زندگی میکنم و به علت استنشاق بوی نامطبوع، دچار بیماریهای ریوی و تنفسی شدهام، بارها مشکلاتمان را به مسئولین گوشزد کردهایم، ولی انگار ساکنین این منطقه از افراد فراموششده جامعه هستند و کسی به داد ما نمیرسد.
وی تأکید کرد: با وزش باد و گرم شدن هوا، بوی تعفن و تهوعآور بیشتر وارد خانههای ما میشود و نفس کشیدن سختتر، با وضعیت این محل هیچکس راضی نمیشود، حتی برای مهمانی به خانههای ما مراجعه کند.
آقای مرادی یکی دیگر از اهالی این منطقه ضمن اشاره به مکاتبات و پیگیریهای صورت گرفته با دستگاههای مختلف تأکید کرد: علیرغم مراجعات متعدد هیچکس پاسخگوی حل این معضل نیست، هرازگاهی چندنفری از دستگاههای مختلف به این محل مراجعه میکنند و فقط وعده حل مشکل را میدهند و میروند دیگر حتی پشت سرخود را هم نگاه نمیکنند.
وی میگوید: ما از مسئولین امر فقط انتظار داریم، چند ساعت بهاتفاق خانواده خود، به این محل مراجعه و مهمان ما باشند، اگر توانستند این وضعیت را تحمل کنند، ما دیگر هیچچیز از آنها نمیخواهیم و تا آخر عمرمان با این شرایط زندگی میکنیم.
کودکان ساکن در این محل هم از نبود امکانات رفاهی، فرهنگی و فضایی برای بازیهای کودکانه و دیگر کمبودها گلایه دارند و میگویند: در کنار تمام کمبودها و وجود بوی نامطبوع، حضور افراد ولگرد و سگهای بلا صاحب در محل و تاریکی معابر وضعیت امنیت ما را به خطر انداخته و با تاریک شدن هوا ما میترسیم حتی در کوچهها تردد کنیم.
وعده رفع بوی نامطبوع مسیر فرودگاه امام واهی بود
حسن آقا هم که یکی دیگر از ساکنان و جزو کسبه این محل است، بیان میکند: بارها مسائل و مشکلات این منطقه از طریق رسانههای مختلف و در روزنامهها و صداوسیما بیانشده، ولی متأسفانه گویا گوش مسئولین امر از شنیدن مشکلات ما پر و برایشان عادی شده که در جهت رفع مشکلات ما قدم برنمیدارند و یا اگر هم کاری انجام دادهاند، بهاندازهای بوده که اثرگذاری در منطقه نداشته است.
وی گفت: وقتی سال گذشته از رسانهها مطلع شدیم که مسئولین، برای رفع بوی نامطبوع مسیر فرودگاه امام قرار است، اقداماتی انجام دهند، خوشحال شدیم و دلخوشی پیدا کردیم که شاید به مسائل منطقه ما هم رسیدگی شود، ولی افسوس که این وعده واهی و خیالی عبث بود.
برای پیگیری موضوع با مراجعات متعدد به مسئولان ادارات و دستگاههای متولی که برخی از پاسخگویی سر باز زدند و علیرغم رایزنیهای انجامشده، اما متأسفانه پاسخی قانعکننده و امیدوارکننده برای اهالی به دست نیامد و انتظار میرود که مسئولان عالیرتبه استانی و حتی نمایندگان مجلس شورای اسلامی برای رفع مشکل مردم این منطقه اقدامات شایستهای انجام دهند.