روزهای اخیر روزهای هفته دولت و گرامیداشت یاد و خاطره شهدای دولت شهیدان رجایی و باهنر است اما آنان که روزی با اعتقاد میگفتند اگر آمریکا و همفکرانش به ما بگویند سازش کنید تا گندم به شما بدهیم ما یک نان را 36 میلیون نفری خواهیم خورد ولی زیر بار این ذلت نخواهیم رفت امروز نیستند تا ببینند:
1- فرزندان و همسران مسئولان برای رفتن به ام القرای غرب لحظه شماری میکنند.
2- بیت المال در دست مسئولان سفرهای قلمداد میشود که فقط برای خود و خانواده ایشان گسترده شده است و مردم را در آن راهی نیست.
3- رئیس جمهوری که روزی بر جایگاه او تکیه زده و با نام امام زمان عج فریادگر انقلاب اسلامی بود امروز برای سالگرد تولد فاسدترین اقشار جامعه آمریکا یعنی مایکل جکسون پیام تبریک میفرستد.
4- امروز رئیس جمهوری که ادعای جامعه مدنی و گفتگوی تمدنها را داشت فرزندانش را برای زندگی به غرب میفرستد و جالب است که تلاش هم خواهد کرد تا در انتخابات پیش رو بازهم به نقش محور اتحاد بین اصلاح طلبان و استحاله طلبان برانداز قرار گیرد و برای انتخابات مجلس در انتهای امسال کاندیدا معرفی کند.
5- اعضای شوراهای شهرها، فرزندان شهرداران برخی شهرها را به جرم فساد و رانت خواری و غرب پرستی دستگیر و یا فراری میدهند و لی ایشان همچنان با وقاحت بر صندلی خود تکیه زده و رقیبی شایسته در استمرار مدیریتش نمیبیند.
6- از سال 1392 تاکنون ماهی و سالی نبوده است که مدیران دولتی با کوله باری از دلارهای اختلاس شده از بیت المال مخفیانه راهی دیار فرنگ نشوند و دولت اعتدال نیز در سکوتی معنادار که همه ما نیز به دلایل آن آشنایی داریم چشم بر این متواریان نکشد و سوگمندانه رئیس دولت حتی در برخی موارد از این اقدام گله نیز میکند.
7- و.....
اما با آمدن حجت الاسلام رئیسی در مسند قضا و برگزاری سریالی مفسدان اقتصادی، جنایی و اجتماعی بهخوبی میتوان احساس نگرانی را در چهره و کلام برخی مدیران ارشد نظام دید و سوگمندانه در روزهای گذشته حسن روحانی نیز در این مقوله وارد شد و مطالبی را بیان کرد که بر خلاف ضرورتهای اتحاد و همدلی در مبارزه با مفسدان و رانت خواران تلقی شد. به فرازهایی از این سخنان توجه کنید: حجتالاسلام حسن روحانی رئیسجمهور در پانزدهمین جشنواره شهید رجایی عنوان کرد: زمانی که دخالت زیاد شود، مدیر نمیتواند کار کند. نظارت به معنای ایجاد مانع و سرعت گیر نیست و یا دل مدیر را بلرزانیم، بلکه نظارت برای کمک است و دستگاههای نظارتی باید به دولت کمک کند. اینها نمیتواند دلسوزی باشد بلکه به هم زدن مدیریت کشور است. هر کس در کشور رئیس جمهور، وزیر، معاون و مدیر باشد، اگر دستگاه نظارتی در کارش دخالت کند، آن دولت ناموفق است. با دخالت دیگران دستگاه اجرایی نمیتواند به هدفش برسد. البته مردم دراظهارنظر آزادند اما نباید شائبه سیاسی بیاید. اگر شائبه سیاسی بیاید قاضی مرده است. اگر این شبهه در ذهن مردم بیاید دستگاه قضایی ما کارش تمام است و قضاوت مشروعیت خود را از دست میدهد. فکر میکنید با دادگاه فساد از بین میرود. دستگاه قضایی آخرین مرحله است. گاهی نیاز است مجرم محاکمه شود اما با بگیر و ببند و دادگاه فساد برطرف نمیشود. آغاز مبارزه با فساد بارش بر دوش ما به عنوان دولت است. مدیران ما باید جلوی فساد را بگیرند. فکر میکنید با دادگاه فساد از بین میرود. دستگاه قضایی آخرین مرحله است. گاهی نیاز است مجرم محاکمه شود اما با بگیر و ببند و دادگاه فساد برطرف نمیشود. (1)
روحانی رئیسی را از دخالت و انجام وظایف نظارتی باز میدارد
و چه کسی است که نداند نهادهای نظارتی زیر مجموعه قوه قضائیه هستند. این خواسته دخالت
در کار قوا نیست؟ اگرهمانگونه که خواندیم و شنیدیم روحانی از کم بودن اختیاراتش مینالد
اضافه شدن اختیارات را در کدام فصول و مأموریتهای قوای سه گانه میداند و میخواهد.
نظارت قوه قضائیه امروز با قدرت و پایداری رئیس آن یقه بسیاری از مدیران را گرفته و
تعدادی نیز در صف انتظار هستند و این امر میتواند برای آینده سیاسی اعتدالیون و اصلاح
طلبان بسیار خطرناک و برای مردم انقلابی و ارزشمدار امیدوار کننده باشد و نگرانی روحانی
از ادامه روند رسیدگیهای میتواند به افزایش فاصله سیاسی میان اصلاح طلبان و اعتدالیون
با مردم و ایجاد یک سونامی شکست سنگین در انتخابات پیش رو بینجامد امری که میتواند
از دلایل نگرانی دولتیها در این روزها باشد.
* زضا احمدزاده