اینکه چه میشود بازیگران متبحر قدیمی به کار گرفته نمیشوند و به جایش
نابازیگرانی در سنین مختلف جذب پروژهها میشوند، عجیب نیست؟ مثلاً به
ناگاه یک دستیار کارگردان پا به سن گذاشته میشود گزینه اصلی ایفای نقشهای
مکمل چندین فیلم و سریال و مادر پیر یک بازیگر یا کارگردان تبدیل میشود
به انتخاب اصلی دوجین فیلم و سریال برای نقش زنان پیر.
سعید پیردوست در چرایی ایجاد این وضعیت در سینما و تلویزیون بیان داشت:
بسیاری از بازیگران پیشکسوت هستند که حداقل دستمزد را میگیرند و به خاطر
اوضاع اقتصادی حاضرند با حداقلها در پروژهها بسازند ولی باز هم پیشنهاد
چندانی عایدشان نمیشود، چون عصر، عصر فستفود و عجلهای است که کیفیت را
فدای کمیت میکند.
پیردوست ادامه داد: طبیعی است بازیگری که سالها خاک صحنه خورده و در سرما و
گرما ایفای نقش کرده خیلی بهتر از یک نابازیگر میتواند ایفای نقش کند ولی
این هم هست که گاهی این نابازیگران نه تنها دستمزد نمیگیرند بلکه سعی
میکنند برای دیده شدن، شام و ناهار پروژهها را هم تأمین کنند، در چنین
شرایطی است که تهیه کننده به سمت بازیگر حرفهای نمیرود، چون باید هم
دستمزدش را بدهد و هم هزینه ایاب و ذهاب و شام و ناهارش را.
بازیگر آثاری ماندگار همچون «سرب» و «تیغ و ابریشم» با اشاره به مشکلات
اقتصادی سالهای اخیر اظهار داشت: برخلاف تصور عامه که بازیگران را غرق در
رفاه میدانند اتفاقاً مشکلات اقتصادی اخیر به شدت برای بازیگران دردسرساز
شده است، چون بازیگرانی هستند که شناخته شدهاند و باید با سیلی صورت خود
را سرخ نگه دارند تا کسی نفهمد هشتشان گرو نهشان است. در این شرایط
بازیگران باید بتوانند کار کنند و درآمد داشته باشند که از پس هزینههای
زندگی برآیند. بازیگر که نمیتواند مانند آدم عادی جامعه برود در آژانس کار
کند، چون همه او را میشناسند.
بازیگر سریالهای «مرد هزارچهره» و «هزاران چشم» درباره اینکه پیشنهادش
برای حل مشکل کمکاری بازیگران پیشکسوت چیست، اظهار داشت: مسئولان باید در
این مورد سریعاً ورود کنند که تبعات بدی نداشته باشد. خیلی راحت میتوانند
تهیهکنندگان پروژهها را مجاب کنند که از بازیگران حرفهای و دارای
کارنامه استفاده کنند. الان اگر من بخواهم بروم تراشکاری بزنم به من اجازه
میدهند؟ ولی اگر کسی بخواهد بیاید بازیگر شود کافی است مقادیری خرج کند و
به راحتی نقش بگیرد! به هر حال همان طور که من و امثال من جز بازیگری اجازه
کار دیگری نداریم، افرادی که بازیگر نیستند هم نباید بتوانند به راحتی در
پروژهها نقش گیرند. سعید پیردوست خاطرنشان ساخت: اصلاً و ابداً با ورود
چهرههای جدید به بازیگری مشکلی ندارم و در هر فیلم یا سریالی هم که
بودهام سعی کردهام جوانان را کمک و هدایت کنم که نقششان را درست ایفا
کنند ولی بازیگر جوان حرفهای یک مفهوم دارد و نابازیگری که با رابطه یا
پول وارد کار شده، مفهومی دیگر. بازیگر حرفهای چه جوان باشد یا میانسال و
پیر باید بتواند کار کند و ارتزاق داشته باشد ولی نابازیگر نباید بتواند به
راحتی وارد پروژه شده و در پروژه، نقش بگیرد آن هم نقش اصلی!
پیردوست که سابقه ایفای نقش در «ساخت ایران» و «قهوه تلخ» برای شبکه خانگی
را دارد، تأکید کرد: اگر مدیران بالادستی سینما و تلویزیون قوانین و
مقرراتی را برای جلوگیری از ورود نابازیگران به عرصه فراهم کنند در آن صورت
قطعاً تهیهکنندگان پروژهها به سمت استفاده از بازیگران حرفهای خواهند
رفت و در این صورت هر چیزی در جای خودش قرار خواهد گرفت و دیگر با
بازیگرانی مواجه نخواهیم بود که مدام گلایه کنند از بیکاری و کمکاری و
گرفتاریهای اقتصادی.
این بازیگر ادامه داد: مشکل بیکاری جوانان را که نمیتوانیم حل کنیم، حداقل
ضوابطی ایجاد کنیم که هر کسی بتواند در حیطه کاری خودش فعالیت کند و این
طور نباشد که در انتخاب بازیگران پروژهها با فضایی مغشوش مواجه باشیم.
بگذارند بازیگران قدیمی بیایند و در پروژههای مختلف ایفای نقش کنند تا هم
یک فرصت برای تعاطی تجربیات با بازیگران جوان و حرفهای ایجاد شود و هم
اینکه قرارگیری در پویایی پروژهها کمک کند به اینکه لذت بیشتری از زندگی و
کار خود ببرند.