به گزارش پایگاه 598، خبرش
ناگهانی بود. روزنامهی وطن امروز دیگر منتشر نخواهد شد. روزنامهای که
مجوزش را سال 86 از وزارت ارشاد گرفته بود حالا بعد از حدود 12 سال دیگر به
روی دکهها نخواهد رفت. به گزارش رجانیوز صفحهی مجازی وطن امروز در اینستاگرام جمعه شب در پستی نوشت:
«تا
سلامی دوباره، خداحافظ، به اطلاع می رسانیم که روزنامه وطن امروز به دلیل
مشکلات مالی از فردا منتشر نخواهد شد. از همه دوستان و مخاطبان عزیز که در
تمام این سال ها با همراهی خود حامی ما بودند، متشکریم.»
نورالدینی جانشین سردبیر وطن امروز در مصاحبهای علت این تعطیلی را مشکلات مالی عنوان کرده، او گفته:
«وطن
امروز یک روزنامه خصوصی و البته منتقد دولت است. ما از یک سو بواسطه بی
تدبیری دولت در مدیریت اقتصاد، با افزایش بی سابقه هزینه های چاپ و کاغذ
مواجه شدیم و از طرف دیگر همین دولت با سیاستهای نامتعارف و غیرحرفه ای
معاونت مطبوعاتی وقت؛ یارانه روزنامه وطن امروز را هم به شدت کاهش داده
است.»
البته
این کاهش یارانه توسط دولتیها معلوم است از کجا آب میخورد. آبان ماه
سال 95 بود که حسن روحانی در افتتاحیهی نمایشگاه مطبوعات گفت:
«نشکنيم
قلمها را به بهانههای واهی٬ نبندیم دهانها را با بهانههای غيراساسی؛
بگذاریم در این جامعه آزادی باشد و بگذاریم آزادی مسؤولانه باشد.»
آیتالله
آملیلاریجانی٬ ریاست قوه قضائيه وقت اما دو روز بعد سخنانی را گفت که به
نوعی جوابیهای بود بر اظهارنظرهای روحانی. آملی در جلسه مسئولان عالی
قضایی گفته بود:
«برادر
بزرگوار! شما خودتان شفاهاً یا کتباً٬ با واسطه یا بیواسطه بارها
گفتهاید که «چرا با فلان روزنامه یا فلان سایت برخورد نمیکنيد؟» یا نزد
مقام معظم رهبری گلایه میکنيد که چرا دستگاه قضایی با فلان روزنامه برخورد
نکرده است اما وقتی بين اهالی مطبوعات و رسانه حضور مییابيد ندای آزادی
مطبوعات سر میدهيد و اینکه قلمها را نشکنيد و دهانها را نبندید!»
اینکه
حسن روحانی در ظاهر شعار آزادی و حمایت از مطبوعات سر میدهد و در اصل خود
تاب کمترین انتقادی را از سمت مطبوعات ندارد قسمت جالب ماجرا نیست. این
مسئله بر همه روشن شده و جای هیچ شک و شبههای را نیز باز نمیگذارد.
اما نکته جالب ماجرا اینجاست که گویا یکی از روزنامههایی که روحانی از
قوهقضائیه خواسته تا با آن برخورد کند، همین وطن امروز است!
حالا
مشخص میشود که چرا به گفتهی مسئولان این روزنامه، دولت یارانهی آنان را
کاهش داده است. از طرفی بعد از انتشار خبر تعطیلی وطن امروز حسام الدین
آشنا مشاور رسانهای رییس جمهور نتوانست خوشحالیاش را پنهان کند و در
توییتی نوشت:
«تا
فضای سایبری هست، وطن امروز نیازی به کاغذ ندارد. نیروهای جوان و با
انگیزه؛ یاداشت نویسهای جسور؛ تیتر زنهای قهار؛ گرافیستهای نوآور؛
حامیان سیاسی پرتوان؛ این نسل از روزنامهنگاران تهاجمی فقط سنگر عوض
خواهند کرد.»
حسام
الدین آشنا البته کارش را بلد است. او میداند تاثیر رسانههای مکتوب
مانند روزنامه تا چه حدی در فضای عمومی کشور بالاست، اصلا برای همین هم
دولت با کاهش یارانه کمکی به این روزنامه عملا در مقابل وطن امروز
ایستاد.
وطن
امروز را باید یک روزنامهی «اطلاعات» جدید دانست برای نسل سومیهای
انقلاب؛ از آن جهت که نسل اولیها اگر با تیترهای روزنامهی اطلاعات مانند
«شاه رفت» و «امام آمد» خاطره دارند؛ نسل سومیها قطعا خاطرات سیاسیشان را
با وطن امروز و تیترها نابش به خاطر میآورند. تیترهایی که هم جریان ایجاد
میکردند و هم شیرینیشان زیر زبان مخاطب میماند.
مثلا
وقتی عبدالعزیز پادشاه سعودیها در بستر بیماری بود و همهی شاهزادههای
سعودی منتظر مرگش بودند، وطن امروز با «خبرمرگش» غوغایی به راه انداخته
بود.
یا
با «هلوکاست هستهای» در نخستین روزهای اجرای توافق ژنو، تلخی توقف
فعالیتهای هستهای کشور را برای همیشه در تاریخ ایران ثبت کرد. وطن امروز
به حق یکی از پیشروترین روزنامههای کشور بود. روزنامهای که در بالا گفته
شد، دولت چه دست و پایی برای تعطیلیاش زده است.
وطن
امروز البته پیش از این هم در دو مقطع سالهای 92 و 95 به علت مشکلات مالی
به حالت تعطیلی درآمده بود. اما کم نیاورده و بعد از مدت کوتاهی با همت
مسئولانش دوباره به دکههای روزنامه فروشی برگشته بود.
حالا
که وطن امروز به خاطر مشکلات مالی قرار نیست منتشر شود، تازه میشود جای
خالیاش را روی دکهها حس کرد. جای خالی یک تیم حرفهای از بچههای انقلاب،
که گویا این اواخر چندماهی هم حقوق نگرفتهاند و با این حال قلمشان را
زمین نگذاشتند و برای مردم نوشتند.
امید است که این تعطیلی خیلی زود به سر بیاید و وطن امروز دوباره به کارش ادامه دهد.