حق قانونی ایران برای حمله به اسرائیل

تهدید ایران به حمله نظامی، تازگی ندارد و از‌‌ همان ابتدای انقلاب، غرب به ویژه دولت امريكا همیشه از این مساله به عنوان یک تهدید برای اعمال فشار به ایران و کسب امتیاز در صحنه سیاست بین‌الملل استفاده کرده است. اما در سال‌های اخیر رژیم صهیونیستی گوی سبقت را از همه ربوده و تلاش می‌کند تا با تاکید و بزرگ‌نمایی بیش از اندازه بر روی این مساله، اولا خطر ایران را جدی نشان دهد و از سوی دیگر، از این مساله برای سرکوب فشار‌ها و نابسامانی‌های داخلی خود استفاده کند.

به گزارش رجانیوز، با وجود صراحت عجیب مسئولان رژیم صهیونیستی در اعلام این مطلب در مجامع جهانی و بین‌المللی و جدی نشان دادن این مساله و همچنین، بازی رسانه‌ای با همراهی امريكا برای تحت فشار قرار دادن اتحادیه اروپا در زمینه اعمال تحریم‌های زیاد و سنگین علیه ایران، سازمان ملل متحد به عنوان مجمع اصلی کشورهای جهان که وظیفه برخورد با هرگونه اقدام جنگ‌طلبانه و تلاش برای جلوگیری از وقوع جنایات جنگی را برعهده دارد، نه تنها واکنشی نسبت به این مساله نشان نداده بلکه در برخی موارد و با ارجاع غیرقانونی پرونده برنامه هسته‌ای ایران به شورای امنیت و اعمال تحریم‌های گسترده اقتصادی، به همراهی با این ادبیات و این شیوه تخاصم جنگ‌طلبانه ان هم با این صراحت شده است.

این رویکرد سازمان ملل درحالی است که سوال‌هاي رئیس‌جمهور ایران در مورد نحوه تشکیل رژیم صهیونیستی و ماهیت افسانه هولوکاست، با واکنش شدید و بی‌سابقه این سازمان روبرو شد و حتی کار به تصویب قطعنامه در سازمان ملل در حمایت از رژیم صهیونیستی کشید.

همین مساله موجب شده تا افکار عمومی جهان همیشه این سوال را بی‌پاسخ ببیند که چگونه است که ایران به دلیل برخی توهمات، فرضیات و در بالا‌ترین سطح، برخی احتمالات ناموثق مبنی بر تلاش برای اقدام نظامی علیه رژیم صهیونیستی و دستیابی به جنگ‌افزار هسته‌ای، مستحق اقدامات سخت‌گیرانه و تحریم‌های بین‌المللی است اما مسئولان اسرائیلی با وجود صراحت و پافشاری بر مواضع جنگ‌طلبانه خود علیه ایران، با هیچ واکنشی روبرو نمی‌شوند؟

در اين زمينه، روزنامه «آسیا تایمز» در مقاله‌ای تحت عنوان «حق قانونی ایران برای حمله به اسرائیل»، به بررسی تهدیدهای غیرقانونی رژیم صهیونیستی علیه ایران بر اساس مفاد و قوانین اساسنامه سازمان ملل پرداخت. این روزنامه در بخش ابتدایی مقاله خود به قلم كاوه افراسيابي نوشت: «پس از سال‌ها زندگی در سایه تبلیغات رسانه‌ای مبنی بر حمله نظامی اسرائیل، ایران اکنون آشکارا می‌تواند از حق قانونی و مسلم خود در اقدام پیش‌دستانه علیه اسرائیل استفاده کند. این مساله بر پایه این استدلال قانونی است که ایران به جای انتظار برای دشمن صهیونیستی خود، باید حرکت تهاجمی در برابر این تهدیدها را در دستور کار خود داشته باشد.»

این روزنامه اضافه کرده است: «این استدلال بر چهار پایه زیر استوار است:

۱- ایران هرگز اعلام و تهدید نکرده که از توانایی‌های هسته‌ای خود علیه اسرائیل استفاده می‌کند.

۲- یک بند قانونی مبنی بر ممنوعیت حمله نظامی به تجهیزات صلح‌آمیز هسته‌ای ایران در ردیف قوانین آژانس بین‌المللی انرژی اتمی -قطعنامه ۵۳۳- وجود دارد که هرگونه اقدام در این مساله را نقض قوانین و معاهدات بین‌المللی می‌داند.

۳- ایران از امضاکنندگان معاهده منع گسترش تسلیحات نظامی هسته‌ای NPT است و رهبر عالی رتبه ایران هم بار‌ها تاکید کرده است که استفاده از تسلیحات هسته‌ای را حرام و غیرشرعی می‌داند. همچنین بازرسان آژانس در چندین دور بازرسی خود از تاسیسات هسته‌ای ایران تاکید کرده‌اند که انحرافی در برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران وجود ندارد.

۴- برخی شواهد نشان می‌دهد که مقامات اسرائیلی به طور جدی در حال اعمال فشار بر روی کاخ سفید هستند تا زمینه را برای تجمیع قوای نظامی علیه ایران فراهم کنند؛ مساله‌ای که لئون پانه‌تا وزیر دفاع امريكا هم نسبت به آن اذعان کرده است.

آسیا تایمز همچنين توانایی نظامی ایران را يادآوري کرد و نوشت: «حق ایران برای حمله پیش‌گیرانه علیه اسرائیل روی دیگر سکه این ماجراست که با توجه به قوانین بین‌المللی در زمینه جلوگیری از حملات مخاصمه‌جویانه دشمن، قابلیت اجرا از سوی ایران را داراست. ایران دارای سیستم‌های موشکی بسیار پیشرفته است که می‌تواند در صورت قصد اسرائیل برای حمله به خاک این کشور، قبل از ورود جنگنده‌های اسرائیلی به حریم هوایی ایران، مناطق حساس عملیاتی را در خاک سرزمین‌های اشغالی مورد هدف قرار بدهد.»

این روزنامه در پایان مقاله خود هم با استناد به یکی از بندهای قوانین حقوقی سازمان ملل در زمینه دفاع و جلوگیری از تخاصم نظامی علیه کشورهای عضو، نوشته است: «بر طبق قانون کمیسیون حقوقی سازمان ملل و در مقاله شماره ۳ آن، اقدام نظامی علیه یک کشور زمانی می‌تواند مورد قبول واقع شود که تهدیدهاي جدی و صریح علیه یکی از اعضای سازمان ملل صورت گرفته باشد که این مساله درباره جمهوری اسلامی ایران صدق نمی‌کند اما اسرائیل صراحتا دست به تهدید به حمله نظامی علیه ایران زده است که خود می‌تواند یک نشانه دیگر مبنی بر تایید استدلال فوق باشد.

از سوی دیگر، سوال اصلی این است که چرا جامعه جهانی از ماجرای جنگ عراق درس نگرفته و کماکان به‌دنبال ایجاد درگیری و تنش در جامعه است؟ ماه‌های آینده و روند پیشرفت مذاکرات پشت پرده اسرائیل و امريكا، پاسخ این سوال را مشخص خواهد کرد.»