شورش آفریقایی‌ها به عمق امنیت «اسرائیل» ضربه زد

در این گزارش آمده است: تظاهرات مردمی در سرزمین‌ اشغالی به رهبری یهودیان اتیوپیایی موسوم به فلاشا در اعتراض به آزادی یک افسر پلیس اسرائیلی که یک جوان اسرائیلی اتیوپیایی تبار را به ضرب گلوله به قتل رسانده بود به نحوی خشونت‌بار و بی‌مقدمه به راه افتاده است.

معترضان، قتل جوان هجده ساله را در راستای تبعیض نژادی رژیم صهیونیستی خوانده‌اند و با اعتراضات گسترده و غیرمنتظره خود  که به مسدود شدن ده‌ها راه و جاده در شهرهای مختلف سرزمین‌ اشغالی منجر شده، خواهان ایجاد اصلاحات اجتماعی گسترده شدند. صحنه‌های ناآرامی و خشونت در خیابان های رژیم اشغالگر مطمئنا موجب نگرانی و هراس این رژیم شده که اوضاع را از کنترل خود خارج می‌بیند.

رسیدن دامنه اعتراضات به تل آویو

مسئله قابل توجه در این اعترضات رسیدن موج آن به شهر تل‌آویو و ادامه آن تا سه روز متوالی و همچنین به شهر حیفاست که مهم‌ترین شهر تجاری و گردشگری در سرزمین  اشغالی محسوب می‌شود.

کاملا روشن است که معترضان فقط برای مطالبه مجازات پلیس قاتل به خیابان نیامدند بلکه  آنها خواهان استیفای حقوق کامل خود  و لغو سیاست تبعیض‌نژادی اسرائیل هستند بخصوص که آنها از آفریقا آمده‌اند و رنگ پوستشان می‌تواند دلیلی برای رنج بردن آنها از نژادپرستی در داخل رژیم اشغالگر باشد.

آیا ساختار اجتماعی رژیم اشغالگر ضعیف است؟

برخی تحلیلگران سیاسی متوجه شدند علامت سوال‌های متعدی درباره ناآرامی‌ها در رژیم اشغالگر مطرح است. مسئله بزرگ‌تر از این است که صرفا در گوشه و کنار اسرائیل تظاهراتی برپا شده باشد، بلکه اعتراضات اسرائیل این شک و تردید و چه بسا اطمینان را ایجاد کرد که بافت اجتماعی اسرائیل از داخل متزلزل و ناآرام است و با مشکلات داخلی سرکوب شده روبه‌روست و قتل جوان اتیوپیایی به ضرب عمدی گلوله پلیس نشانه وجود اختلاف‌های قومی نزد رژیم اشغالگر است و اینکه اتیوپیایی‌ها به دلیل رنگ و قومیت خود با بحران‌های اجتماعی درگیر هستند.

موج گسترده اعتراضات در رژیم صهیونیستی تحلیلگران سیاسی این رژیم و همچنین کسانی را که در مقطع اخیر به تمجید از این رژیم و عادی سازی با آن پرداختند به مضیقه انداخته است. چون رژیم اشغالگر را یک کشور متمدن توصیف می‌کردند که به شهروندانش احترام می‌گذارد و از فرهنگ و تاریخی ریشه دار برخوردار است.

در ماه های گذشته تحلیلگرانی اسرائیلی نظیر «ِادی کوهن» و همکار وی «آویخای ادرعی» سخنگوی ارتش رژیم اشغالگر این رژیم را پیشگام تمدن در منطقه توصیف کردند که در آنجا به کودکان خدمات دندانپزشکی رایگان می‌دهند؛ این در حالی است که در این رژیم همچنین دندان‌های جوانان اتیوپیایی را از ریشه در آورده و آنها را از تحصیل در برخی مدارس یا استخدام در برخی نهادهای دولتی محروم می‌کنند به گونه‌ای که آنها از حقوق کامل خود در رژیم اشغالگر برخوردار نیستند.

فلاشاها تنها کسانی نیستند که از این معضل رنج می‌برند بلکه بخش اعظم یهودیان شرق تبار که صدایشان را برای درخواست توقف سیاست تبعیض نژادی در رژیم اشغالگر بالا برده اند در انزوا به سر می‌برند.

اسرائیل رژیمی است که خون‌های اهدا شده را در سطل زباله خالی می‌کند چون اهدا‌کنندگان آن اتیوپیایی‌تبار هستند. رژیمی که با مهاجرت شهروندان اتیوپیایی خود به سرزمین‌های اشغالی به دلیل رنگ و قومیت آنها مخالفت می‌کند به این بهانه که آنها حامل بیماری‌های مسری هستند.

نویسنده در ادامه پرسید: آیا گُلد مایر [نخست‌وزیر پیشین] نبود که با پذیرش یهودیان اتیوپیایی مخالفت کرد به این بهانه که آنها مشمول قانون بازگشت نمی‌شوند، چون مسیحی هستند؟ آیا میانگین نرخ بیکاری در بین یهودیان اتیوپیایی در سال 2005 به 65 درصد نرسیده بود؟ آیا فلاشاها در مناطقی جدا از دیگر یهودیان سفارادی و اشکنازی زندگی نمی‌کنند؟ این نژادپرستی ناخوشایند اسرائیلی است که حتی فرزندان و اقوام آواره یهود هم برای اسکان در فلسطین اشغالی با آن مواجهند.

 
آیا رژیم اسرائیل قادر به کنترل اوضاع هست؟

کسی که گمان می‌کند حادثه کنونی در سرزمین‌های اشغالی گذرا و جزئی با نتایجی محدود است، اشتباه فکر می‌کند. عمق امنیت اسرائیل ضربه خورده است. چون واقعیت نژادپرستی رژیم صهیونیستی بر ملا شده. از همین روست که نتانیاهو معترضان را به خویشتنداری و سوق ندادن این رژیم به تنش بیشتر دعوت می‌کند و از طرف‌های ذیربط در کابینه خود می‌خواهد مشکلات فلاشاها را حل کند. همچنین او خواستار برگزاری نشستی وزارتی برای بررسی مشکلات این اقلیت شده است.

در هر حال، خواه پلیس بر اوضاع مسلط شود و خواه چنین اتفاقی رخ ندهد واقعیت این است که نژادپرستی رژیم اشغالگر قابل کتمان نیست و امروز اوضاع اسرائیل در داخل و خارج بر وفق مرداش نیست.