طمع سیاسی احزاب و دولت به آموزشوپرورش
وی افزود: یکی از مشکلات آموزش و پرورش طمع گروهها و احزاب سیاسی و دولتها به این وزارتخانه است که با هدف برنامهریزی برای خواستههای زودگذر خود چشم طمع به نظام تعلیم و تربیت کشور دارند؛ همین است که میبینیم در این دولت 4 وزیر آموزش و پرورش تغییر میکنند و عمر حضور یک وزیر به دو سال هم نمیرسد که این فاجعه است؛ در آموزش و پرورش که 52 هزار میلیارد تومان بودجه آن است باید ساختار آرام وجود داشته باشد و هر تغییر در آموزش و پرورش هزینه سنگینی دارد اما هم در این دولت و هم در زمان آقای احمدینژاد چهار وزیر در آموزش و پرورش تغییر کردند از سوی دیگر مجلس هم گاهی به خاطر بحثهای سیاسی زودگذر، طمعهایی در آموزش و پرورش دارد.
نایب رییس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس درباره علت طمعهای سیاسی به آموزش و پرورش عنوانکرد: در چند ماه آینده انتخابات مجلس را داریم و دولت به شدت نسبت به آموزش و پرورش طمع دارد و آن را به عنوان نهادی که بین فرهنگیان و خانوادهها دارای نفوذ بسیار است در جهت تامین امیال احزاب فعال در دولت و احزاب خارج از دولت مهم میداند درحالی که دولت باید آموزش و پرورش را در جهت خواستههای برحق مردم و در جهت اسناد بالادستی هدایت کند و همین نگاهها باعث میشود که تحولات سریع در آموزش و پرورش رخ دهد و با تغییر یک وزیر حتی مدیران مدارس هم تغییر میکنند که این آسیبهای جدی به همراه دارد.
دولت فقط در نطقهای انتخاباتی به فکر فرهنگیان بود!
وی با تأکید بر اینکه تا نگاه دولت به آموزش و پرورش درست نشود آموزش و پرورش نمیتواند روی خوش ببیند، افزود: دولت فعلی در نطقهای انتخاباتی خود وعدههایی را به فرهنگیان داد اما هنگام تحویل بودجه سال 98 به مجلس آقای روحانی عنوان کرد که آموزش و پرورش هزینههای سنگینی دارد و باید بخشی از آن را واگذار کنیم که این سخن دقیقا برعکس قانون اساسی و اسناد بالادستی است و در نهایت چنین دیدگاهی منجر به تبصره 21 قانون بودجه شد که مجلس آن را حذف کرد.
کوچکینژاد ادامه داد: دولت به قانون عمل نمیکند و در مجلس قانونهایی را مصوب کردیم به عنوان مثال در بحث پرداخت هزینههای آب، برق و گاز مدارس و معافیت آنها قانونی داشتیم اما سال گذشته 100 میلیارد تومان پول برای آن گذاشتند که اشتباه در اجرای قانون بود و در بودجه سال 98 مجدد این پیشنهاد را آوردیم و قرار شد تا در دو ماه نخست سال وزارت نیرو و آموزش و پرورش الگوی مصرف را تعیین کنند اما هنوز چنین الگویی تهیه نشده است.
قوانینی که به نفع آموزش وپرورش نقد نمیشوند
نایب رییس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس متذکر شد: در تدوین بودجه یکی از بحثها این بود که یک درصد درآمد شرکتهای دولتی و بانکها به آموزش و پرورش اختصاص یابد که حدود 7 هزار میلیارد تومان درآمد برای این وزارتخانه داشت اما دولت به شدت در مجلس با آن مقابله میکرد و معتقد بودند که این تعهد محقق نمیشود و این 7 هزار میلیارد تومان را که حق آموزش و پرورش بود در ردیفهای دیگر برای دستگاههای دیگر بردند همچنین قرار شد دستگاههایی که تا به امروز مالیات نمیدهند مانند برخی بنگاههای اقتصادی موظف به پرداخت مالیات شوند که رقم آن برای عدالت آموزشی و مطالبات فرهنگیان اختصاص یابد؛ هماکنون بیش از 50 هزار میلیارد تومان فرار مالیاتی داریم اگر این بخش اجرا شود درآمد بسیاری نصیب آموزش و پرورش میشود و در شرایطی که دولت میگوید درآمد ندارم تا به آموزش و پرورش اختصاص دهم میتواند از بخشهایی که فرار مالیاتی دارند کسب درآمد کند.
مدارس خصولتی هم از راه رسید
وی افزود: متاسفانه نگاه دولت به آموزش و پرورش انحرافی است و آن را اولویت نخست نمیداند از سوی دیگر در قانون آوردیم در جاهایی که پوشش تحصیلی ندارند خرید خدمات را اجرا کنند اما امروز در وسط شهر تهران نیز خرید خدمات میکنند! و این طرح همانند شرکتهای خصولتی، فساد داخل آن وجود دارد و دولت مدارس خصولتی را ایجاد کرده که دولتی و غیردولتی است و فساد در درون آن ایجاد میشود.
بیتوجهی دولت و مجلس به انتخاب وزیر مناسب برای آموزشو پرورش
کوچکینژاد با اشاره به مشخصههای مورد نیاز وزیر آینده آموزشوپرورش گفت: وزیری که به این وزارتخانه میآید باید آنقدر قدرت داشته باشد که مطالبات قانونی و حق فرهنگیان را از دولت و نظام مطالبه کند و باید یک سر و گردن از سایر وزرا بالاتر باشد یعنی وزیر نفت و نیرو از آن حساب ببرند و اگر حساب نبرند به وظایف خود عمل نمیکنند متاسفانه در انتخاب وزرای آموزش و پرورش هم مجلس و هم دولت بسیار اشتباه میکند، مجلس به عنوان نهاد نظارتی است که باید ریلگذار باشد تا وزیر مقتدر در انتخاب شود اما نسبت به این موضوع بیتوجه است.
سازمان برنامه و بودجه شب عید جیب آموزش وپرورش را خالی گذاشت
نایب رییس کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس بیانکرد: پیشنهادی را عنوان کردیم که چرا 52 هزار میلیارد تومان بودجه آموزش و پرورش را در اختیار یک فردی به اسم وزیر قرار میدهند؟ و چرا آن را بین روسای آموزش و پرورش کشور تقسیم نمیکنند و نماینده مجلس در هر استان مدافع آموزش و پرورش باشد، متاسفانه وزرای آموزش و پرورش قدرت ندارند به عنوان مثال عید امسال قرار بود 1800 میلیارد تومان از سوی سازمان برنامه و بودجه به آموزش و پرورش اختصاص یابد که آن را صرف پرداخت مطالبات کند اما فقط حدود 300 میلیارد تومان پرداخت شد و بعد هم آمدند و مصاحبه کردند که مطالبات فرهنگیان را پرداخت میکنیم!
بازی با فرهنگیان این بار با رتبهبندی
وی با انتقاد از سخنان سخنگوی دولت درباره اجرای رتبهبندی معلمان تا دو ماه آینده گفت: میخواهند با این سخنان فضایی را برای وزیر بعدی ایجاد کنند؛ همه میدانیم که که چرا آقای بطحایی از آموزش و پرورش رفت و باید واقعیتها را به مردم بگویند قطعاً علت رفتن او به دلیل انتخابات نبوده است، وقتی میگویند رتبهبندی تا دو ماه آینده اجرا میشود مشخص است که قانون برنامه ششم توسعه را نخواندهاند، در آنجا گفتهایم رتبهبندی هر چه سریعتر باید به مجلس ارائه شود!! متاسفانه تمام وزرا و دولتها درباره رتبهبندی وعده دادند و طی کردن فرآیند آن حداقل یک سال زمان میبرد و نگاه دولتها به آموزش و پرورش شعاری شده و معلوم است که فقط میخواهند حرفی به فرهنگیان بزنند تا این نگاهها را درست نکنیم همچنان با شعار فرهنگیان را معترض میکنند؛ در دولت آقای احمدینژاد مصوب شد که نظام رتبهبندی اجرا شد در دولت آقای روحانی دو بار طرح رتبهبندی را تصویب کردند و گفتند که اجرا میشود اما خودشان هم میدانند که اجرا نمیشود!
کوچکینژاد گفت: اگر برخی افراد حقوق عادی خود را بگیرند و حقوق نجومی نگیرند، مشکلات معلمان حل میشود برخی دستگاهها نفوذ بسیاری در دولت دارند به عنوان مثال فردی 800 میلیون تومان پاداش گرفته و دوباره مشغول به کار است این در حالی است که پاداش پایان خدمت یک معلم بازنشسته به 130 میلیون تومان هم نمیرسد.