مجازات مزاحمت در آپارتمانها

یکی از اصول مربوط به فرهنگ آپارتمان نشینی، رعایت حقوق دیگران است که مباحث حقوقی و قوانین مربوطه اش باید به دقت مورد توجه قرار گیرد . ضمن این که نهادینه کردن فرهنگ صحیح آن با قوانین و ضوابط خاص، زمان بر و طولانی است. در چنین شرایطی متاسفانه برخی آپارتمان نشین ها تصور می کنند تمام یک ساختمان یا مجتمع مسکونی متعلق به آنها است. پس با نادیده گرفتن حقوق دیگران، ایجاد مزاحمت می کنند. برخی افراد زباله های خود از ته سیگار گرفته تا پوست میوه و روکش شکلات را در مسیر راهرو، حیاط، پارکینگ، راپله ها و … می ریزند یا این که فرزندانشان هنگام استراحت ساکنین با بازی در حیاط، پارکینگ و راهپله ها به شدت سر و صدا به پا می کنند که می بایست به این موضوع نیز توجه جدی داشت. همچنین مهمانان برخی از آپارتمان نشین ها نیز نیمه های شب بدون هیچ ملاحظه ای در راهرو و راپله ها بلند حرف می زنند و می خندند یا بچه ها را با صدای بلند فرا می خوانند که موجبات مزاحمت دیگران را فراهم می نمایند. درگیری و مشاجره لفظی ساکنین یک آپارتمان، آرامش دیگران را سلب می کند. مدیر ساختمان یا هیئت مدیره بر اساس قانون تملک آپارتمان ها مجاز هستند به همسایه های مزاحم تذکر دهند. چنانچه در رفتار آنان تغییری حاصل نشد، مدیر ساختمان بر اساس وظیفه قانونی اش می تواند به استناد مواد ۶۱۸ قانون مجازات اسلامی که از مجازات های باز دارنده نیز محسوب می شود، به اتهام سلب آسایش و آرامش از آنان شکایت کند.