روایت مطهری از کینه سران فراکسیون امید

به گزارش پایگاه 598، وی که نتوانست مجددا نایب رئیس مجلس شود در این زمینه نوشت:

آنچه که در انتخابات هیئت رئیسه مجلس رخ داد ریشه در اختلاف و بلکه کینه سران فراکسیون امید از سران فراکسیون مستقلان مجلس و بالعکس دارد. این اختلاف و کینه از آنجا ناشی شد که در ابتدای مجلس دهم برخی افرادی که در فهرست امید بودند از فراکسیون امید جدا شدند و فراکسیون دیگری به نام مستقلان تشکیل دادند. در اینجا سران فراکسیون امید این افراد را به خیانت و نفاق متهم کردند و این داستان تا به امروز ادامه داشته است.

از نظر من این کار سران مستقلان کاری خلاف مروت و جوانمردی بوده ولی نمی‌توان آنها را خائن و منافق دانست. این نگاه سران فراکسیون  امید که هر نماینده‌ای که در لیست امید بوده لزوما باید در فراکسیون امید باشد نگاه درستی نیست. بنابراین، این دو فراکسیون از ابتدا می‌توانستند همکاری موثری داشته باشند در حالی که اختلاف آنها موجب توفیق و بهره‌برداری فراکسیون سوم مجلس شده است که نمونه آن نتیجه انتخابات اخیر هیئت رئیسه مجلس است.

در واقع این دو فراکسیون با حدود 180 عضو مقهور فراکسیونی با حدود 80 عضو شده است.

باید بگوییم هوش سیاسی فراکسیون ولایی از دو فراکسیون دیگر بیشتر است. در انتخابات اخیر، آنها ابتدا وانمود می‌کنند که بخش زیادی از آرای ما سفید یا به عارف خواهد بود و به این وسیله از یک طرف مستقلان را نگران و شایق برای ائتلاف می‌کنند و از طرف دیگر امیدی‌ها را به طمع معرفی کاندیدا برای ریاست می‌اندازند و هر دو اتفاق هم می‌افتد و آنها به هدفشان می‌رسند.

امسال فراکسیون امید اعلام کرد که ما برای آنکه هویت اصلاح‌طلبانه خود را ثابت کنیم با هیچ فراکسیونی ائتلاف نمی‌کنیم و فهرست کامل می‌دهیم چون مستقل‌ها را صادق نمی‌دانیم. مستقل‌ها هم برای انتقام‌گیری، با طرف مقابل ائتلاف کردند و نتیجه را دیدیم. اشتباه فراکسیون امید این بود که ندانست جای اثبات هویت، انتخابات هیئت رئیسه مجلس نیست.

این انتخابات جای ائتلاف و تعامل برای کسب بیشترین کرسی هیئت رئیسه است. جای اثبات هویت در مواضع و رفتارهاست. فراکسیون داخل مجلس را نباید زیرمجموعه یک حزب در نظر گرفت و سرنوشت آن را به سرنوشت آن حزب گره زد با این استدلال که چون می‌خواهیم در انتخابات اسفند 98 و انتخابات 1400 مستقل عمل کنیم و از ورود افراد فرصت‌طلب جلوگیری کنیم.

اما اشتباه سران مستقلان این بود که برای انتقام گرفتن از فراکسیون امید و شخص آقای عارف توجه به هزینه آن نداشتند. زبان حال این افراد این بود که حالا که برای ریاست کاندیدا معرفی می‌کنید بلایی سرتان می‌آوریم که نه رئیس و نه نواب رئیس‌تان رای نیاورند و دیدیم که تقریبا همین‌طور شد زیرا آقای پزشکیان هم نزدیک به سقوط بود و فاصله‌اش با آقای مصری فقط 5 رای بود.

منبع:کیهان