قالب‌های هنری روز و وسایل ارتباط جمعی را باید در اعتقادات و فرهنگِ خویش استحاله کنیم

«اکنون در سراسر این کره خاک خلوتکده ای را نمی‌توان یافت که از سیطره فرهنگی غرب آزاد باشد. حرکت در جهت استقلال، بیش از هر چیز و فراتر از همه، در گروِ معرفتی است که باید چراغ راه در این طی طریق باشد.

در جهان امروز، همان‌طور که گفتیم، تلقی واحدی نیز از هنر و ادب وجود دارد که خواه ناخواه به همان اهداف مشترک نظام واحد سلطه جهانی منتهی می‌شود. این تلقی واحد جهانی صورت یک انسیکلوپدی دارد که همه تعبیرات را در جهت اهداف استکباری غرب معنا می‌کند و اجازه نمی‌دهد که تفکر تازه‌ای در جهان پیدا شود.

چه بسا ما بین مفاهیم و قواعدی که در این انسیکلوپدی جهانی عنوان شده است با آن اهداف سیاسی ارتباطی مستقیم قابل تشخیص نباشد، اما در نهایت باید دانست که این تعابیر و مفاهیم و قواعد اجزایی از یک مجوعه هستند که دارای کلیت و وحدت است.

مقصود این نیست که ما باید قالب‌های هنری روز و وسایل ارتباط جمعی را یکسره دور بزنیم، بلکه معتقدیم که باید جسم این قالب‌ها را در روح اعتقادات و فرهنگ خویش مستحیل کنیم. این استحاله منوط به  معرفتی کافی و وافی است که ما را از فریب خوردن و به‌خصوص از افتادن در تله توسعه‌گرایی و تکنوکراسیکه ضرورتاً ملازم با یکدیگر هستند باز دارد.»

 منبع: کتاب آغازی بر یک پایان، صفحهٔ ۴۳.