امام صادق علیه السلام می فرمایند:
گناهی که نعمتها را تغییر میدهد، تجاوز به
حقوق دیگران است. گناهی که پشیمانی میآورد، قتل است. گناهی که گرفتاری
ایجاد میکند، ظلم است.
گناهی که آبرو می بَرد، شرابخواری است. گناهی که جلوی روزی را میگیرد،
زناست. گناهی که مرگ را شتاب می بخشد، قطع رابطه با خویشان است. گناهی که
مانع استجابت دعا میشود و زندگی را تیره و تار میکند، نافرمانی از پدر
مادر است.
متن حدیث:
الذُّنُوبُ الَّتِی تُغَیِّرُ النِّعَمَ
الْبَغْیُ وَ الذُّنُوبُ الَّتِی تُورِثُ النَّدَمَ الْقَتْلُ وَ الَّتِی
تُنْزِلُ النِّقَمَ الظُّلْمُ وَ الَّتِی تَهْتِکُ السُّتُورَ شُرْبُ
الْخَمْرِ وَ الَّتِی تَحْبِسُ الرِّزْقَ الزِّنَا وَ الَّتِی تُعَجِّلُ
الْفَنَاءَ قَطِیعَةُ الرَّحِمِ وَ الَّتِی تَرُدُّ الدُّعَاءَ وَ تُظْلِمُ
الْهَوَاءَ عُقُوقُ الْوَالِدَیْن.
"علل الشرایع، جلد ۲، صفحه ۵۸۴"