اظهارات متناقض کارگردان «مسخره باز»/ کنایه صابر ابر برای اکران «آشغال‌های دوست‌داشتنی»

احسان کرمی در ابتدای نشست با تسلیت فوت همسر علی نصیریان گفت: تمایل داشتیم او هم در این نشست باشد، اما دیگر امکانش فراهم نشد.

مصفا سپس عنوان کرد: چقدر متأسفیم که آقای نصیریان همراه ما نشدند. شاید نباید این جلسه را برگزار می‌کردیم، می‌خواستیم عذرخواهی کنیم و نیاییم اما بعد تصمیم گرفتیم قراری که گذاشتیم را بجا بیاوریم؛ چرا که این وظیفه‌شناسی را از خود استاد نصیریان یاد گرفتیم.

وی درباره انتخاب بازیگری یا تهیه‌کنندگی گفت: یک عمر راجع به بازیگری بد و بیراه گفتم، در حالی‌که خودم بازیگر شدم و عمری هم به تهیه‌کننده‌ها بد و بیراه گفتم حالا هم خودم تهیه کننده شده‌ام و به نظرم دیگر بهتر است چیزی نگویم!

مصفا درباره برنامه اکران کار گفت: به نظرم این از دست من خارج است و به نظرم فیلم قابلیت این را دارد که خود را نشان دهد تا اکران خوبی داشته باشد بنابراین چندان نگران آن نیستیم.

غنی‌زاده در پاسخ به سوالی که مربوط به چندپارگی فیلمنامه بود، گفت: من با چند پاره بودن فیلمنامه و تکرارها که ممکن است کسالت‌آور و خسته کننده شده باشد، موافق هستم، البته این چند پارگی انتخاب بنده و تعمدی بوده است، امیدوارم این چند پارگی را دوست داشته باشید.

وی در پاسخ به این سوال که شباهت بین تئاتر «می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد» و فیلم «مسخره باز» چقدر است، گفت: آنچه در این کار برای من زنده شد، همانی بود که در «می‌سی‌سی‌پی نشسته می‌میرد»، «در انتظار گودو» و دیگر کارهای قبل و بعد در من زنده کرده و خواهد کرد. من تلاش کردم این کار از «می‌سی‌سی‌پی» بهتر باشد البته شباهت‌ها چیزهایی است که ما خواه ناخواه در دام آن می‌افتیم، به هر حال من کماکان من هستم و این یک دام است!

این کارگردان توضیح داد: خیلی وقت‌ها تلاش می‌کنیم متفاوت باشیم اما گاهی در توان ما نیست که از آن بجهیم. با این حال اصلا قصدم این نبوده که شما را به یاد «می‌سی‌سی‌پی» بیندازم. حتی فکر هم نمیکردم که یاد آن بیفتید. به هر حال حتی اگر به یاد آن بیفتید خب مگر آن تئاتر چقدر تماشاگر داشته است؟ در هر صورت اگر شما به یاد تئاتر می‌افتید، قطعا ضعف من بوده است.

وی درباره سوالی که مبنی بر مقابله به مثل او با محمد رحمانیان در عرصه تئاتر بوده، پاسخ منفی داد.

غنی‌زاده درباره پایان‌بندی کار گفت: اگر کار جذاب تمام نشده، یعنی در این زمینه موفق نبوده‌ام.

علی مصفا نیز با بیان اینکه بودجه این کار ۴ میلیارد تومان بوده است، در پاسخ به سوالی مبنی بر تله تئاتر بودن کار، گفت: خیر، این کار تله تئاتر نیست.

سپس سهیل دانش اشراق، طراح صحنه عنوان کرد: برای من کار کردن با آقای غنی‌زاده جذاب و دشوار بود. از او تشکر می‌کنم که موقعیتی را به من داد تا ذهنش را تصویر کنم. به نظرم نورپردازی آقای علی قاضی هم شاهکار بود.

غنی‌زاده درباره ضعیف بودن بازی هدیه تهرانی گفت: خیر! من قبول ندارم، اتفاقا نقش ایشان را برای خودشان نوشته بودم و بقیه بازیگران هم تصادفی انتخاب نشدند.

وی در ادامه افزود: تمام کار دکور و آکسسوار و حتی عناصر کوچک صحنه چون برچسب‌های شیشه‌ها تماما توسط طراح صحنه صورت گرفته بود.

غنی‌زاده درباره ادامه دادن سبک کار خود گفت: بله من این سبک را ادامه می‌دهم. سوال درست است، اما اگر جوابی بدهم اشتباه خواهد شد. اجازه دهید من به یک سوال درست، جواب اشتباه ندهم.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار فارس مبنی بر اینکه آیا ادعای ساخت یک فیلم سمبلیک را دارد، گفت: من ادعای ساخت فیلم سمبلیک را ندارم، یادم نمی‌آید که چنین چیزی گفته باشم. 

وی در پاسخ به سوال دیگر خبرنگار فارس با بیان اینکه بی‌زمانی و بی‌مکانی برای یک اثر هنری مطلق نیست، گفت: به هر حال فیلم سمبلیک است (فکر می‌کنم خراب کردم)، من ادعا می‌کنم کار زمان شب، روز، غروب، مکان آرایشگاه، کنار دریا یک لوکیشن یا پشت پنکه، کمد و کشور یا چاه دارد. چرا زمان و مکان ندارد؟ مکان یعنی تهران، شیراز، لندن، روی برج ایفل، توی پاساژ یا کافی شاپ گودو. شاید زمان و مکانی که شما می‌خواهید را ندارد چون آن چیزی را دارد که من می‌خواهم.

جواد راهزانی جانشین تولید نیز گفت: جلوه‌های ویژه میدانی را از یک ماه قبل کار تست زدیم و نظر کارگردان را جلب کردیم. ما تمام اتمسفر فیلم چون برف، باران مصنوعی یا صحنه‌های تیراندازی را مجبور بودیم در یک تک لوکیشن انجام دهیم.

صابر ابر درباره اکران فیلم آشغال‌های دوست‌داشتنی گفت: من مطمئنم فیلم محسن امیریوسفی به وقتش در بهترین سینماهای مملکت به نمایش گذاشته می‌شود و مردم ایران با فیلمی مواجه می‌شوند که برای خودشان است نه برای کسانی که دوستش ندارند.

وی در ادامه گفت: به نظر من ذهن جناب نصیریان آنقدر به روز و مدرن است که گاهی ترسناک می‌شود و همراه شدن با او باور نکردنی است. من تا به حال در هیچ پروژه‌ای بازیگری به این سن ندیدم که این اندازه دقیق و درست فیلمنامه را بشناسد.

جواد مطوری، مدیر جلوه‌های ویژه کار نیز عنوان کرد: صحنه کازابلانکا از پیچیده‌ترین صحنه‌های فیلم با تلفیق چند پلان سنگین به لحاظ اجرایی بود. جزییات نحوه اجرای آن کمی مفصل است و با بیان نمی‌توان شرحش داشت، ولی تلفیق کار بچه‌های صحنه بود. به لحاظ تکنیک‌های کار تولیدات 3D زیادی داشتیم. حتی مجبور شدیم خود تالار وحدت را کامل بازسازی کنیم.

احسان کرمی در این نشست چند مرتبه نسبت به سروصداهای نزدیک به در ورودی اعتراض کرد و سپس غنی‌زاده نیز عنوان کرد که این هم شاید از حاشیه‌های نشست ما باشد.

در پایان داریوش موفق بازیگر پیشکسوت سینما و تئاتر گفت: من ۳۰ سال است که بازیگر تئاتر هستم و تا به حال به خاطر چهره، پول یا رانت وارد کار هنری نشدم، اما همایون غنی‌زاده به من اعتماد کرد و این نقش را به من سپرد.