بحران انرژی در سایه اختلافات نفت و نیرو؛
گزارشی به بهانه اکران فیلم سینمایی «ترانه»؛
اکران غیرمنتظره و از پیش اعلام نشده یک فیلم توقیفی در هفته اول اکران «ترانه»، شائبه دست‌های پشت‌پرده برای خاموش کردن ترانه را قوّت می‌بخشد. تصور می‌شود که افشاگری سازندگان ترانه از پشت صحنه جریاناتی که به بهانه مد و فشن در ایران فعالیت می‌کنند و افشای حقایق تکان دهنده از گروه‌های سازمان یافته‌ی مرتبط با مرکز مد و فشن دنیا، مافیای این صنعت را علیه این فیلم تحریک کرده باشد.
به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه 598، سینمای اجتماعی ایران در حقیقت شاخه‌ای از سینمای
واقع گراست که به معضلات حالِ جامعه ایران می‌پردازد؛ سینمایی که تخیل در
آن جایی نداشته و با رویکرد روایی و تکنیک‌های سینمای مستند، برخوردار از
یک کنشگر اصلی یا قهرمان، هم‌سطح با محیط و جامعه داستان‌گویی می‌کند.
در دو دهه اخیر سینمای اجتماعی ایران به طرز افراط گونه‌ای درگیر سیاه‌نمایی شده است که طیف منتقدان و مخالفان این ژانر از سینما از سیاسیون تا نخبگان، سیاستگذاران فرهنگی تا جامعه شناسان، کارشناسان دینی تا مدیران را در بر گرفته است.
در این میان فیلم‌های اجتماعی نیز تولید می‌شود که به اقتضای موضوع یا سوژه، ایجاب می‌کند که مقداری از تیره‌گی آسیب‌های اجتماعی را به تصویر بکشد، اما به هیچ وجه دچار سیاه‌نمایی نمی‌شوند!
تولید چنین آثاری نوید بخش این مفهوم است که سینمای اجتماعی، صرفا سیاه‌نمایی نیست و هدف آن دنبال کردن زندگی روزمره و معضلات اجتماعی است که امکان گفتگو درباره آسیب‌های اجتماعی را ایجاد می‌کند.
فیلم سینمایی «ترانه» که این روزها بر روی پرده سینمای کشور اکران می‌شود، اولین فیلم ایرانی در موضوع مدلینگ و فش می‌باشد که کارگردان جوانی به نام «مهدی صاحبی» آن را نویسندگی و کارگردانی کرده است.
مد و فشن همواره موضوع جذابی برای فیلمسازان است که تاکنون هیچ یک از فیلمسازان نامدار و باسابقه موفق به ساخت آن نشده‌اند!
«ترانه» با بازی الهه حصاری، امیررضا دلاوی، اندیشه فولادوند، بابک انصاری و...، برای نخستین بار است که خط قرمز پرداختن به موضوع «مدلینگ و فشن» را در نوردیده و داستانی جنجالی در یک خوابگاه دختران را به روی پرده نقره‌ای آورده است.
اما ترانه که به لحاظ موضوع پدیده نادری است، با پدیده شایعی در سینمای ایران مواجه شده که دامن‌گیر فیلم‌هایی از این قبیل است.
زمان نامناسب اکران ترانه در روزهای کسادی گیشه به خاطر جشنواره فجر، اصلی‌ترین مانع بر سر راه این فیلم است.
ترانه از سوم بهمن ماه در حالی روی پرده‌ی سرگروه اکران خود، پردیس کوروش، رونمایی شد که تنها ۶ روز با آغاز جشنواره فجر فاصله داشت و عملا دو هفته ابتدایی و سرنوشت‌ساز اکران را از دست داد.
دنباله تصمیم مرگ‌بار شورای صنفی نمایش برای ترانه را از پارکینگ تا طبقه هفتم «کوروش مال» می‌توان دید که هر فیلمی در فضای تبلیغاتی کوروش هست، اما «ترانه» نیست!
این در حالی است که بخش عمده‌ای از فضای تبلیغات پردیس کوروش به فیلم‌هایی اختصاص دارد که نمایش آنها پایان یافته است!
مسئولیت پذیری اجتماعی شهرداری تهران و ۱۵ درصد از ظرفیت بیلبوردهای شهری تهران که به کاربری فرهنگی اختصاص یافته هم تا کنون شامل ترانه نشده است و از آغاز اکران ترانه تا امروز هیچ سهمی در تبلیغات محیطی تهران ندارد!
و
در نهایت اکران غیرمنتظره و از پیش اعلام نشده یک فیلم توقیفی در هفته اول
اکران «ترانه»، شائبه دست‌های پشت‌پرده برای خاموش کردن ترانه را قوّت
می‌بخشد.
ترانه زندگی دختر دانشجویی را روایت می‌کند که در حوزه مدلینگ فعالیت می‌کند تا اینکه خود و دوستانش در این مسیر با سفارت یکی از کشورهای اروپایی ارتباط برقرار می‌کنند و با تهدیدات مرگباری مواجه می‌شوند...
تصور می‌شود که افشاگری سازندگان ترانه از پشت صحنه جریاناتی که به بهانه مد و فشن در ایران فعالیت می‌کنند و افشای حقایق تکان دهنده از گروه‌های سازمان یافته‌ی مرتبط با مرکز مد و فشن دنیا، مافیای این صنعت را علیه این فیلم تحریک کرده باشد.
روزهای آینده اکران ترانه، خصوصا پس از پایان جشنواره فجر، صحت یا بطلان این ادعا را روشن‌تر خواهد کرد!
اخبار ویژه
سکوت اصلاحطلبان
پشت پرده و واقعیت سفر پزشکیان به مصر چیست؟
عضو کمیسیون فرهنگی: مصوبهای از شعام درباره حجاب به مجلس نرسیده است؛
نظرات بینندگان
جدیدترین اخبار پربازدید ها
پر طرفدار ترین ها
