دهمین شنبه اعتراضی در فرانسه برگزار شد. هنوز اثری از فروکش شدن جنبش
جلیقه زردها دیده نمی شود. دولت فرانسه زیر فشار شعارهای مردم به استیصال
رسیده است. گفتوگوی ملی جواب نداده و شنبهها برای ماکرون یک کابوس
وحشتناک است. اینکه در فرانسه چه میگذرد، مهم است.
تصاویر خشونت پلیس علیه معترضین و مقاومت و پایداری ۱۰ هفته ای مردم در کف
خیابان بخشی از یک واقعیت صوتی و تصویری جنبش ضد سرمایه داری مردم فرانسه
را واتاب می دهد. اما مؤسسات نظرسنجی، عمق این جنبش را با روشهای علمی
نیز اندازه گیری کرده اند. یک شبکه تلویزیونی وابسته به سنای فرانسه به
همراه هفته نامه لوپوئن دست به کار شدند و از مؤسسه افکارسنجی اپینیون وی
(opininon.way) خواستند یک تصویر واقعی از نگاه مردم به موضوع جنبش ضد
سرمایه داری در فرانسه نشان دهند. نتیجه این نظرسنجی که رویترز اعلام کرده
است جالب است:
- ۶۷ درصد مردم فرانسه خواستار اصلاحات بنیادین هستند.
- ۶۵ درصد میگویند باید حتماً همه پرسی شود.
- ۵۲ درصد گفته اند گفتوگوی ملی بی فایده است.
همچنین مؤسسه اودوک در نظرسنجی جدید از مردم فرانسه به نتایج جالب تری
رسیده است. این مؤسسه می گوید؛ ۸۳ درصد فرانسویها پیش بینی کردهاند
تظاهرات وسیع و گسترده تری در هفته های آینده در راه است. ۸۱ درصد می
گویند خشونت بر ضد پلیس در راه است. ۷۷ درصد هم غارت مغازهها و
فروشگاهها را پیش بینی کرده اند. همچنین بالای ۶۵ درصد مردم فرانسه
معتقدند رئیس جمهور، نخست وزیر و وزیر کشور قادر به جمع کردن این بساط
نیستند و اقتدار لازم برای زمامداری ندارند.
دولت فرانسه دهمین شنبه اعتراضی را با گاز اشک آور، ماشینهای آب پاش و
تفنگ فلش بال نواخت. این نواختنها تاکنون ۱۰ کشته، صدها زخمی و بیش از ۴
هزار بازداشتی به همراه داشته است. زندانهای فرانسه گنجایش این همه
بازداشتی را ندارد، معلوم نیست در زیر سقف زندان ها چه میگذرد و پذیرایی
از مخالفان در زندان چگونه صورت می گیرد؟
پاریس و شهرهای بزرگ فرانسه این روزها ریخت و قیافه خوبی ندارند و نقض حقوق
بشر و تفض آزادی بیان و نقض آزادیهای سیاسی و اجتماعی از سرو روی آنها می
بارد. معلوم نیست دوئل دولت با مردم در خیابانها کی پایان می یابد؟
سرویسهای امنیتی آمریکا، فرانسه و انگلیس آرزو داشتند در ایران هم بزن
بکوب در خیابانها راه بیندازند و لذت آن را ببرند. یکی دو بار در دی ماه
سال گذشته و مرداد ماه امسال تست کردند، جواب نداد. حالا دولت فرانسه
دموکراسی خود را زیر لگد جنبش جلیقه زردها می بیند و هیچ راه حلی جز
سرکوب ندارد. در انگلیس هم دولت ترزا می در پارلمان هو شده و تلاشهای ۲
ساله خود جهت توافق با اتحادیه اروپا برای خروج را بر باد رفته می بیند و
در مرز عدم کفایت سیاسی، سیر و سلوک بحرانی دارد. در آمریکا هم بزن بزن کاخ
سفید و مجلس نمایندگان باعث شده دولت در بی سابقه ترین دوران تاریخ
آمریکا یک ماه کارها را تعطیل کند و بروند در وادی حاکمیت دوگانه و بگویند
گور پدر دموکراسی و ملت!
از سوی دیگر شنبه گذشته صدها هزار زن آمریکایی در واشنگتن و دیگر شهرهای
آمریکا به خیابانها ریختند و خواستار افزایش دستمزد و دستیابی به خدمات
درمانی و.... شدند. این سومین سال متوالی است که آنها برای کسب حقوق اولیه
خود به خیابانها می آیند. دفتر آمار آمریکا میگوید: ۴۸ درصد آمریکایی ها
زیر خط فقر هستند.
برگردیم به فرانسه؛ ماکرون می خواهد چه کند؟ وزیر کشور سابق فرانسه گفته
است فقط یک راه مانده و آن اینکه ماکرون فرمان «تیر» بدهد. اگر دولت فرانسه
چنین رویکردی پیدا کند، پیش بینی های نظرسنجی مؤسسه اودوک به واقعیت
نزدیک تر میشود. تصویری که امروز از غرب و اروپا در نزد جهانیان از نظرگاه
حکمرانی خوب وجود دارد این است که حکام آنها «دموکراسی» را خورده اند و
«حقوق بشر» را قی کرده اند. این تصویر جدیدی از آزادی است! در غرب
حکمرانان رو در روی آزادی مردم قرار دارند. آنها از آزادی فقط مفهوم سرکوب
را می فهمند.