آقای رئیس جمهور؛ مدرسه بنگاه اقتصادی نیست

به گزارش پایگاه 598،

متن این نامه به شرح زیر است:

بسمه تعالی

جناب آقای دکتر روحانی

ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

سلام علیکم

مدت زمان بسیاری است که علیرغم وجود مشکلات متعدد معیشتی و اقتصادی در بین جامعه فرهنگیان کشور، این  قشر فرهیخته خالصانه و جهادگونه در گوشه گوشه میهن عزیزمان به آینده سازان این سرزمین اسلامی، علم و ادب و فرهنگ می آموزند، به نحوی که امروزه  هر آنچه بدان افتخار می شود حاصل مجاهدت های این عزیزان است؛ اما متاسفانه در سال های اخیر شاهد هستیم با برخورد های غلط و گاه ناجوانمردانه، جایگاه حرفه ای معلمان و نظام تعلیم وتربیت این مرز و بوم، خواسته یا نخواسته مورد هجمه قرار گرفته و بیش از پیش تضعیف می شود؛ به حدی که امروزه هر فردی به خود اجازه می دهد در خصوص این نظام پیچیده و این شغل حرفه ای اظهار نظر کرده و خود را دارای صلاحیت های مکفی برای تصدی آن هم بداند.

شما نیک می دانید، امروزه علم تعلیم و تربیت از پیچیده ترین و تخصصی ترین علوم دنیاست، به نحوی که  متخصصان این حوزه نیز بدون کمک از دیگر متخصصان، به خود اجازه دخل و تصرف و یا ایجاد تغییرات غیر حرفه ای و یکباره را در نظام تعلیم و تربیت نمی دهند و تلاش می کنند در مسیر اهداف کلان و برنامه های کلان این حوزه که توسط جمعی از بزرگترین دلسوزان و متخصصان این نظام نگارش شده، گام بردارند. اما واقعا برایمان جای تعجب است، چگونه صحبت های غیرحرفه ای و غیر تخصصی افرادی را که جز حساب و کتاب مادی به چیز دیگری نمی اندیشند، در مجلس تکرار می نمایید؟!

جناب آقای رییس جمهور! در همه جای جهان مرسوم است زمانی که دم از هزینه می شود، پیش از آن باید به بهره وری و نتیجه حاصل از سرمایه گذاری نیز توجه کرد. براستی دوستان اقتصاددان شما، این مهم را نمی دانند یا نمی خواهند بدانند؟!

آقای روحانی! بیانات شما در راستای تفاوت هزینه تعلیم وتربیت توسط دولت و مبحث خرید خدمت از بخش خصوصی قطعا قابل توجه و واضح است، اما براستی تفاوت های تربیتی این دو مدل به لحاظ کیفیت برای شما قابل توجه نیست؟ آیا تاکنون به پژوهش هایی که در این حوزه انجام شده است نگاهی انداخته اید؟ آیا ماجرای مدرسه غرب تهران از خاطرتان رفته است؟ آیا تدریس کل کتب درسی در دو ماه و تمسخر معلمین توسط نیروهای خرید خدمت را نشنیده اید؟

آقای رییس جمهور! همانطور که پیشتر اشاره شد، آموزش و تعلیم و تربیت یک علم تخصصی است که انجام آن به خصوص در مقطع ابتدایی و کلاس های چندپایه تنها در توان متخصصین و کارشناسان این حوزه است که با کارورزی و مجاهدت، این فنون را آموخته اند، اما براستی چطور می خواهید نیروی متخصص این حوزه را که امروزه در کشور بسیار اندک هستند، از بخش خصوصی تامین کنید؟!

این اتفاق تنها در صورتی ممکن است که هر کسی حقوق کمتری مطالبه کرد، ولو با هر تخصصی، به عنوان معلم به کار گرفت. البته ما پیشنهاد می دهیم همین مدل را نیز برای بهداشت و درمان هم بکار گیرید و اجازه دهید هرکسی با هر تخصصی! از فنی و مهندسی گرفته تا فیزیک و شیمی و علوم سیاسی ... در حوزه سلامت مشغول به طبابت شود زیرا قطعا باتوجه به بحران بیکاری افرادی هستند که با یک دهم هزینه امروز، بهداشت و درمان را هم اداره می کنند!!! و یا اینکه مجموعه هیئت دولت را نیز به همین سبک واگذار نمایید!!!، که البته قطعا بدانید و مطمئن باشید آسیب آن از خرید خدمت در آموزش و پرورش کمتر است.

جناب آقای روحانی! اگر سر سوزنی خود را مدیون معلمین خود و جامعه فرهنگیان کشور می دانید، به آموزش و پرورش مانند یک بنگاه اقتصادی نگاه نکنید.