قربانی کردن قانون به نفع فرد!
آقای ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران این روزها مصاحبه‌های زیادی با
رسانه‌های داخلی و خارجی انجام داده است که البته مصاحبه او با رسانه‌های
داخلی بیشتر با رسانه‌هایی است که همسو با او هستند.
از ماجرای پولشویی گرفته تا برجام برای رفع تحریم‌های اقتصادی بود و الی آخر که به موضوع تازه دیگری کشیده شد نشان می‌دهد که جناب آقای ظریف سعی دارد به نوعی فضا را برای سیاست‌های دستگاه دیپلماسی و دولت یک فضای پاسخگویی برای رفع شبهات تبدیل کند، اما در لابه لای این مصاحبه‌ها سخنانی را می‌گوید که باز هم چالش‌هایی را باعث می‌شود.
آقای ظریف وزیر خارجه محترم جمهوری اسلامی در تازه ترین مصاحبه خود از منتقدین گلایه کرده که من دارم به نتانیاهو حمله می‌کنم شما به من حمله می‌کنید دمتان گرم!
هیچ ایرانی وطن دوست، انقلابی و غیرانقلابی را نمی‌توان یافت که تشنه خون نتانیاهو نباشد، حمله شما در مقام وزیر خارجه ایران به نتانیاهو قابل تقدیر و تشکر است، پس دم شما هم گرم که به این جنایتکار کودک‌کش حمله می‌کنید، اما آنجا که گفته‌اید «من وزیر خارجه یک دولت نیستم، وزیر خارجه جمهوری اسلامی هستم. یک وقتی هست می‌خواهند سیاست خارجی را نقد کنند ما هم راضی هستیم، هر چقدر می‌خواهند نقد کنند، اما یک وقت می‌خواهند یک دروغ را باز کنند، خب کجا؟ نشان دهید. در حرف و عمل نشان دهید.»
اینجاست که نخست باید گفت بخش دوم سخن آقای ظریف نیازمند روشنگری از سوی وزیر خارجه جمهوری اسلامی است، کدام دروغ را باز کنند، چه کسی و کجا؟ شفاف بگویید که منظور از این سخن چیست و کیست؟
و اما درباره اینکه آقای ظریف گفته است من وزیر خارجه یک دولت نیستم وزیر خارجه جمهوری اسلامی هستم، قاعدتا همینطور است، اما آیا در جاهایی و سیاست‌هایی که از ابتدای وزارت تاکنون اتخاذ کرده اید، در مقام وزیر خارجه یک دولت نبوده اید؟
برای یادآوری به یکی دو نمونه اشاره می‌کنیم تا روشن شود که چنین بوده یا نه؟!
آنجا که جنابعالی در سفر به نیویورک برای شرکت در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل به آمریکا رفتید و با جان کری دیدار و گفت‌وگو کردید، سیاست جمهوری اسلامی ایران بود؟ آیا گفت‌وگو تلفنی آقای روحانی رئیس‌جمهور محترم با اوباما رئیس‌جمهور وقت آمریکا در چارچوب سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بود؟
اگر چنین بود هیچ‌گاه رهبر معظم انقلاب در سال ۹۲ درباره آن سفر نمی‌فرمودند که... از آنچه در سفر اخیر بود حمایت می‌کنیم، البته برخی از آنچه در سفر نیویورک پیش آمد به نظر ما بجا نبود، لکن ما به هیات دیپلماسی دولت عزیزمان خوشبین هستیم ولی به آمریکایی‌ها بدبینیم.»
آقای ظریف آن برخی که بجا نبود تصور می‌کند چه موضوعاتی را در برمی‌گرفت؟ فکر نمی‌کنید که منظور حضرت آقا دیدار شما با جان کری و گفت‌وگوی تلفنی رئیس‌جمهور با اوباما بود؟
از این موضوع که بگذریم، به بحث گفت‌وگوهای هسته‌ای می‌رسیم. رهبر معظم انقلاب همانگونه که در سخن بالا نسبت به آمریکا ابراز بدبینی می‌کنند، بارها و بارها چه پیش از مذاکرات هسته‌ای و چه در زمان مذاکرات غیرقابل اعتماد بودن آمریکا را گوشزد کردند وتاکید داشتند که مسئولین ما هوشیار باشند.
آیا امضای جان کری پای توافق هسته‌ای را شما در مقام وزیر خارجه جمهوری اسلامی تضمین ندانستند و به منتقدین مذاکره و برجام خرده نگرفتید؟ تضمین آقای جان کری اکنون کجای برجام است؟
به موضوع مهمتری می‌رسیم، موضوعی که تنها و تنها برای حل آن براساس وعده‌ها و شعارهای انتخاباتی سال ۹۲ مذاکرات هسته‌ای به توافق انجامید.
آیا انکار می‌کنید که مذاکرات هسته‌ای برای برچیدن تحریم‌های اقتصادی به ازای امتیازاتی بود که ایران در زمینه هسته‌ای به طرف مقابل داد؟
در این زمینه آقای ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران را به این سخن حضرت آیت‌الله خامنه‌ای که در فروردین‌ماه سال ۹۵ بیان فرمودند توجه می‌دهم. ایشان فرمودند؛ آمریکایی‌ها گفته اند ما تحریم‌ها را برمی‌داریم و روی کاغذ هم برداشتند، اما از طرق دیگری جوری عمل می‌کنند که اثر رفع تحریم‌ها مطلقا به وجود نیاید و تحقق پیدا نکند. بنابراین کسانی که امید می‌بندند به اینکه بنشینیم با آمریکا در فلان مساله مذاکره کنیم و به یک نقطه توافقی برسیم، یعنی ما یک تعهدی بکنیم، طرف مقابل هم یک تعهدی بکند، از این غفلت می‌کنند که ما ناگزیر باید به همه تعهد‌های خود عمل کنیم، اما طرف مقابل با طرق مختلف، با شیوه‌های مختلف، با خدعه، با تقلب سر باز می‌زند و به تعهدهایی که کرده است عمل نمی‌کند. این چیزی است که ما امروز در مقابل چشم خودمان داریم می‌بینیم؛ یعنی خسارت محض.»
جنابعالی اعتقاد دارید که «... هدف برجام برای بنده که مذاکره می‌کردم این بود که اول امنیتی‌سازی ایران را از بین بردن قطعنامه‌های شورای امنیت نابود کنم و دوم این بود که برنامه هسته‌ای ایران حفظ شود...»
اینجا نیز جناب آقای ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی را به سخنان رهبر معظم انقلاب ارجاع می‌دهم که در آذرماه ۱۳۹۵ در دیدار بسیجیان فرموده بودند؛ «هدف برجام رفع تحریم‌های اقتصادی بود ا ما به ابزار فشار تبدیل شده است.»
حال اگر همچنان اعتقاد دارید که هدف برجام لغو تحریم‌های اقتصادی نبود و شما وزیر خارجه جمهوری اسلامی هستید و سیاست‌های جمهوری اسلامی را دنبال کرده و می‌کنید پس دم شما هم گرم!
از ماجرای پولشویی گرفته تا برجام برای رفع تحریم‌های اقتصادی بود و الی آخر که به موضوع تازه دیگری کشیده شد نشان می‌دهد که جناب آقای ظریف سعی دارد به نوعی فضا را برای سیاست‌های دستگاه دیپلماسی و دولت یک فضای پاسخگویی برای رفع شبهات تبدیل کند، اما در لابه لای این مصاحبه‌ها سخنانی را می‌گوید که باز هم چالش‌هایی را باعث می‌شود.
آقای ظریف وزیر خارجه محترم جمهوری اسلامی در تازه ترین مصاحبه خود از منتقدین گلایه کرده که من دارم به نتانیاهو حمله می‌کنم شما به من حمله می‌کنید دمتان گرم!
هیچ ایرانی وطن دوست، انقلابی و غیرانقلابی را نمی‌توان یافت که تشنه خون نتانیاهو نباشد، حمله شما در مقام وزیر خارجه ایران به نتانیاهو قابل تقدیر و تشکر است، پس دم شما هم گرم که به این جنایتکار کودک‌کش حمله می‌کنید، اما آنجا که گفته‌اید «من وزیر خارجه یک دولت نیستم، وزیر خارجه جمهوری اسلامی هستم. یک وقتی هست می‌خواهند سیاست خارجی را نقد کنند ما هم راضی هستیم، هر چقدر می‌خواهند نقد کنند، اما یک وقت می‌خواهند یک دروغ را باز کنند، خب کجا؟ نشان دهید. در حرف و عمل نشان دهید.»
اینجاست که نخست باید گفت بخش دوم سخن آقای ظریف نیازمند روشنگری از سوی وزیر خارجه جمهوری اسلامی است، کدام دروغ را باز کنند، چه کسی و کجا؟ شفاف بگویید که منظور از این سخن چیست و کیست؟
و اما درباره اینکه آقای ظریف گفته است من وزیر خارجه یک دولت نیستم وزیر خارجه جمهوری اسلامی هستم، قاعدتا همینطور است، اما آیا در جاهایی و سیاست‌هایی که از ابتدای وزارت تاکنون اتخاذ کرده اید، در مقام وزیر خارجه یک دولت نبوده اید؟
برای یادآوری به یکی دو نمونه اشاره می‌کنیم تا روشن شود که چنین بوده یا نه؟!
آنجا که جنابعالی در سفر به نیویورک برای شرکت در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل به آمریکا رفتید و با جان کری دیدار و گفت‌وگو کردید، سیاست جمهوری اسلامی ایران بود؟ آیا گفت‌وگو تلفنی آقای روحانی رئیس‌جمهور محترم با اوباما رئیس‌جمهور وقت آمریکا در چارچوب سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بود؟
اگر چنین بود هیچ‌گاه رهبر معظم انقلاب در سال ۹۲ درباره آن سفر نمی‌فرمودند که... از آنچه در سفر اخیر بود حمایت می‌کنیم، البته برخی از آنچه در سفر نیویورک پیش آمد به نظر ما بجا نبود، لکن ما به هیات دیپلماسی دولت عزیزمان خوشبین هستیم ولی به آمریکایی‌ها بدبینیم.»
آقای ظریف آن برخی که بجا نبود تصور می‌کند چه موضوعاتی را در برمی‌گرفت؟ فکر نمی‌کنید که منظور حضرت آقا دیدار شما با جان کری و گفت‌وگوی تلفنی رئیس‌جمهور با اوباما بود؟
از این موضوع که بگذریم، به بحث گفت‌وگوهای هسته‌ای می‌رسیم. رهبر معظم انقلاب همانگونه که در سخن بالا نسبت به آمریکا ابراز بدبینی می‌کنند، بارها و بارها چه پیش از مذاکرات هسته‌ای و چه در زمان مذاکرات غیرقابل اعتماد بودن آمریکا را گوشزد کردند وتاکید داشتند که مسئولین ما هوشیار باشند.
آیا امضای جان کری پای توافق هسته‌ای را شما در مقام وزیر خارجه جمهوری اسلامی تضمین ندانستند و به منتقدین مذاکره و برجام خرده نگرفتید؟ تضمین آقای جان کری اکنون کجای برجام است؟
به موضوع مهمتری می‌رسیم، موضوعی که تنها و تنها برای حل آن براساس وعده‌ها و شعارهای انتخاباتی سال ۹۲ مذاکرات هسته‌ای به توافق انجامید.
آیا انکار می‌کنید که مذاکرات هسته‌ای برای برچیدن تحریم‌های اقتصادی به ازای امتیازاتی بود که ایران در زمینه هسته‌ای به طرف مقابل داد؟
در این زمینه آقای ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران را به این سخن حضرت آیت‌الله خامنه‌ای که در فروردین‌ماه سال ۹۵ بیان فرمودند توجه می‌دهم. ایشان فرمودند؛ آمریکایی‌ها گفته اند ما تحریم‌ها را برمی‌داریم و روی کاغذ هم برداشتند، اما از طرق دیگری جوری عمل می‌کنند که اثر رفع تحریم‌ها مطلقا به وجود نیاید و تحقق پیدا نکند. بنابراین کسانی که امید می‌بندند به اینکه بنشینیم با آمریکا در فلان مساله مذاکره کنیم و به یک نقطه توافقی برسیم، یعنی ما یک تعهدی بکنیم، طرف مقابل هم یک تعهدی بکند، از این غفلت می‌کنند که ما ناگزیر باید به همه تعهد‌های خود عمل کنیم، اما طرف مقابل با طرق مختلف، با شیوه‌های مختلف، با خدعه، با تقلب سر باز می‌زند و به تعهدهایی که کرده است عمل نمی‌کند. این چیزی است که ما امروز در مقابل چشم خودمان داریم می‌بینیم؛ یعنی خسارت محض.»
جنابعالی اعتقاد دارید که «... هدف برجام برای بنده که مذاکره می‌کردم این بود که اول امنیتی‌سازی ایران را از بین بردن قطعنامه‌های شورای امنیت نابود کنم و دوم این بود که برنامه هسته‌ای ایران حفظ شود...»
اینجا نیز جناب آقای ظریف وزیر خارجه جمهوری اسلامی را به سخنان رهبر معظم انقلاب ارجاع می‌دهم که در آذرماه ۱۳۹۵ در دیدار بسیجیان فرموده بودند؛ «هدف برجام رفع تحریم‌های اقتصادی بود ا ما به ابزار فشار تبدیل شده است.»
حال اگر همچنان اعتقاد دارید که هدف برجام لغو تحریم‌های اقتصادی نبود و شما وزیر خارجه جمهوری اسلامی هستید و سیاست‌های جمهوری اسلامی را دنبال کرده و می‌کنید پس دم شما هم گرم!
اخبار ویژه
شایعه دیدار ایلان ماسک با سفیر ایران:
بررسی سندرم «خودتحقیری» در جریان سازش؛
مافیای واقعی فیلترشکنفروشی در ایران
نظرات بینندگان
فیلم و عکس
جدیدترین اخبار پربازدید ها
