سرویس سیاسی پایگاه 598- رضا احمد زاده/ داستان شورای شهر پنجم تهران ظاهرا از شورای اول نیز از جهت وجود اختلافات
درون گروهی و رجحان دادن مسائل سیاسی به مدیریت شهری بسیار پیچیده تر و
گسترده تر شده است:
1- اعضای شورای شهر اول پایتخت سال ۱۳۷۷ در نخستین انتخابات برگزار
شده توسط دولت اصلاحات برگزیده شده بودند. با شعار «شورا؛ بنیان دموکراسی»
بر سر کار آمده بودند و حالا سه سال پس از تشکیل شورا و در آستانۀ
انتخابات تازه، اختلاف و تنش میان برخی اعضای شورا با شهرداری و گروه دیگری
از همکارانشان تبدیل شده بود به موضوع اول مملکت. روزی نبود که خبری از
فریاد، اعتراض، درگیری، قهر و تعطیلی جلسۀ شورا به صدر اخبار نیاید.
اختلافات شورا و شهرداری از زمان شهرداری ۳۳ ماهۀ مرتضی الویری آغاز شده
بود اما با رفتن او نیز گشایشی در کار این دو نهاد مهم مدیریت شهر تهران
حاصل نشد و کلاف اختلافات هر روز بیش از پیش درهم میپیچید، تنشها میان
اعضای شورای شهر با شهردار تهران طی ۸ ماه به اوج رسیده بود/در دیماه ۸۱
هیات حل اختلاف به این نتیجه رسیده بود که چارهای جز انحلال شورا وجود
ندارد. حتی برخی اعضای شورای شهر نیز خود پیگیر انحلال بودند و این موضوع
را در جلسات خصوصی به اطلاع اعضای هیات میرساندند. آخرین تلاش برای
جلوگیری از انحلال شورا جلسهای ۷ ساعته بود که در آن اعضای معترض شورای
شهر تهران حکمیت هیات را پذیرفتند تا از انحلال شورا جلوگیری شود. اما در
دیماه ۸۱ هیات حل اختلاف به این نتیجه رسیده بود که چارهای جز انحلال
شورا وجود ندارد اینچنین بود که در روز ۲۴ دیماه ۱۳۸۱ محمدعلی ابطحی،
معاون حقوقی و امور مجلس رئیسجمهوری و رئیس هیات مرکزی حل اختلاف از
انحلال شورای اسلامی شهر تهران خبر داد و بدین ترتیب ماجرای اختلافات پر سر
و صدای شورای شهر و شهرداری به سود هیچیک تمام نشد که نه از شورا نشانی
ماند و نه از شهردار .(1)
2- انحلال شورای اول شهر و رفتارهای این سالها نشان داد جناح اصلاح
طلب بسیار در تفکر خشک و دیکتاتور و در عمل بسیار ناتوان و در ادعا بسیار
مبالغه گرانه رفتار می کند و چنان در دور باطل خود بزرگ بینی گرفتار است که
کوچکترین حرکت مخالف خوانی درونی خود را بر نمی تابند که نمونه های بسیاری
را می توان در فضای رسانه ای جستجو و پیدا نمود. اصلاح طلب بدلی و....
3- واقعیت آن است که شورای پنجم شهر تهران ظرفیتی برای رد عموم
ادعاها و شعارهایی شده که در طول سالهای گذشته از سوی طیفهای گوناگون
اصلاحطلبان اعم از سنتیهای خط امامی تا رادیکالها بیان میشده، است؛
شورایی که ضمن اینکه به اذعان ارگان رسمی طیف تکنوکراتش «هنوز کارنامه
موفقی در شهر تهران نداشته» ظرفیتهای شعاری خود را نیز در صحنه عمل از دست
داده و بهخوبی نشان داده چگونه ماکیاولیوار هر آنچه در شعار بر زبان
میرانده است، هنگامه عمل کنار گذاشته است.
4- مهمترین موضوع یعنی انتخاب شهردار تهران عموما و انتخاب بین
حناچی و عباس آخوندی وزیر پر حاشیه دولت حسن روحانی در صدر اخبار این روزها
قرار دارد هم از جمله موضوعاتی که بالاخره با انتخاب حناچی به ثمر نشست.
البته درباره توان اصلاح طلبان در اداره شهری با وسعت تهران و سایه کسی
مانند قالیباف که عنوان یکی از شهرداران برتر جهان را نیز یدک می کشد محل
تردید است. نزدیکی فکری حناچی با آخوندی در وزارت راه و مسکن بر این نگرانی
دامن می زند که مناسبات در شهرداری تهران همچنان بر وجه سیاسی آن خواهد
بود تا مدیریت شهری. البته باید اینرا هم اذعان نمود که بر خلاف عباس
آخوندی که در مبانی فکری و عقیدتی خود به وضوح نشان داده گرایشهایی در
تضاد با اندیشه و سیره سیاسی امام راحل در اداره کشور _اعم از توجه به
محرومان و مستضعفان و ضدیت با لیبرالیسم که از دلایل اصلی عزل قائممقام
رهبری بهعنوان حاصل عمر ایشان بوده _ را داشته است او از چنین امتیازات
منفی برخوردار نیست .
حناچی که سکان اداره شهر تهران را در اختیار
گرفته است برای موفقیت خود باید خویش را از دو گانه وجه مثبت خدمات قالیباف
و وجه منفی آخوندی در بی تحرکی و روحیه اشرافی گرای خلاص کند. آخوندی در
زمانی از گردونه ساختار دولت حذف شد و از راه یابی به بهشت محروم گردید که
مردم تهران ترسناکترین الگوی هالووین ایرانی برای این مسئولیت را که در
حداقل ترین شکل آن افزایش چند برابری هزینه مسکن در بخش های مختلف و رکود
شدید در خدمات رسانی شهری را در پی داشت را با شادمانی در فضای رسانه ای از
سر گذرانیدند. شهردار جدید تهران، هم در وجه اثباتی و هم در وجه سلبی دو
شخصیت سیاسی بنامهای قالیباف و آخوندی باید امتحان سختی را بدهد خصوصا
اینکه وی دارای قرابت های فکری و مسئولیتی هم با عباس آخوندی داشت. در هر
صورت نمی توان تردید را در موفق شدن وی در شهرداری تهران نادیده گرفت زیرا
دو نفر از یاران و دوستان سلف وی در این مقام قربانی شده اند و زمان، نتیجه
این انتخاب و اثرات آن را نشان خواهد داد.
1- شورای اول پایتخت/ تیتر شهر / 4 فروردین 1396