فروپاشی شخصیت

پرسشی دارم از شمایی که دارید این متن را می‌خوانید! فرض کنید گردانندگان روزنامه ایران به عنوان ارگان رسمی دولت، قرار باشد در این حال و روز اقتصادی مردم، دوربین‌به‌دست بیفتند در خیابان‌ها دنبال مصاحبه با شما! توقع‌تان از این روزنامه چیست؟! آیا جز آنکه درد و داد و فریاد شما عزیزان را به گوش پاستورنشینان برساند؟! آیا جز آنکه واسطه‌ای باشد تا دولت، صدای شما را واضح‌تر و رساتر بشنود؟! آیا جز آنکه مثلا رئیس دولت، بیش از پیش بفهمد که تورم و بیکاری و رکود، چه بلایی دارد بر سر اقلا بخشی از شما می‌آورد؟! خوب می‌دانم بنا به هر علت، بخشی از شما هموطنان به آقای روحانی رأی داده‌اید! الساعه و ناظر بر عملکرد این دولت نیز تیم رسانه‌ای آن و بالاخص روزنامه ایران، آیا کار و کارنامه این مجموعه باعث سربلندی شما شده یا خجلت‌تان؟!

 

القصه! کار ما «روزنامه‌نگاری» است و در این کار سخت که به «بالابردن ساختمانی در هر روز» می‌ماند، خطای فنی کاملا محتمل و مرسوم است! بگذریم که اتفاقی که دیروز برای «وطن‌امروز» افتاد، اصلا و اساسا خارج از اراده مدیریت و تحریریه بود و فی‌الواقع برگرفته از خطایی بود که در چاپخانه رخ داد! حال خودتان قضاوت کنید درباره میزان شخصیت این دولت و ارگان رسمی‌اش؛ آنجا که به محض اطلاع از این رخداد، فی‌الفور دوربین به دست می‌گیرد تا هم پرده از حد و اندازه شخصیت خود بردارد، هم نمایش عقده‌گشایی و کینه‌جویی علیه ما باشد! من از شما می‌پرسم؛ واقعا گیر روزنامه ایران باید به چه باشد؛ خطای آن چاپخانه‌ای که «وطن‌امروز» را در می‌آورد یا خیانت آن چاپخانه‌های دیگر که در فلان جای مرکزی و کجا و کجا-  موارد فراوانی از حراج منابع ملی را شاهد بوده‌ایم که مع‌الاسف به تأیید قوه قضا هم رسیده!- حق و حقوق شما را می‌چاپند؟! هیچی!

 

فقط خواستم با ذکر این مثال از ارگان رسمی دولت، بگویید چه نمره‌ای به میزان شخصیت حضرات می‌دهید؛ مثلا از یک تا ۲۰! والله نخستین روزهای روزنامه‌نگاری، این اصل بدیهی را به ما یاد دادند که اگر می‌خواهی به سایر همکارانت در رسانه‌های دیگر، گیر بدهی، ناظر بر خط و خطوط محتوایی باشد، نه آنجا که همه چیز دال از یک غلط فنی دارد! چاپخانه که دیگر بحثش جدا از تحریریه است! پذیرای نمره شما هستیم به عدد شخصیت این دولت و روزنامه «ایران» که فردای توافق، این بود تیتر یکش؛ «فروپاشی تحریم!» الساعه خنده‌ام گرفته! زیبنده‌تر بود تیتر می‌زدند؛ «فروپاشی شخصیت!»